آيدين آغداشلو گفت: من هميشه سعي مي‌كنم نگهبان آثار هنري باشم. اين برنامه فقط مراسم بزرگداشت من نيست بلكه مراسم بزرگداشت تمام مرمت‌گراني است كه كسي نام آنها را نمي‌داند.
به گزارش ايسنا، مراسم بزرگداشت سال‌ها فعاليت هنري «آيدين آغداشلو» ـ نقاش معاصر ـ شامگاه ۷ مرداد ماه به همراه افتتاح نمايشگاه آثارش در موزه رضا عباسي برگزار شد.
در ابتداي اين مراسم، حيدرآباديان، مدير موزه رضا عباسي در سخناني گفت: امروز اين بزرگداشت در منزل واقعي آيدين آغداشلو برگزار مي‌شود. وقتي صحبت از او مي‌شود همه مي‌دانيم كه با يك نقاش حرفه‌اي و گرافيست طرف هستيم كه در فرهنگ و هنر ايران، جايگاه ويژه‌اي دارد و براي ميراث فرهنگي اين كشور ارزش قائل است.
او يادآور شد: شهريور ماه سال گذشته بود كه به بنده اطلاع دادند، آغداشلو پس از ۱۰ سال دوري از موزه رضا عباسي براي ديدن آثار استاد چليپا وارد موزه شده و آنجا بود كه با ايشان ديدار كردم. وقتي گپ و گفتي با او داشتم در همان لحظه فهميدم كه ايشان حق زيادي بر ميراث فرهنگي كشور و موزه رضا عباسي دارد.
مدير موزه رضا عباسي يادآور شد: همان موقع احساس كردم كه وظيفه‌اي بر گردنم است و بايد در اين موزه براي آيدين آغداشلو بزرگداشت بگيريم، نكته ديگر اينكه مجموعه آثار آيدين آغداشلو، مجموعه خوبي براي موزه رضا عباسي بود كه ارزش آثار اين موزه را نيز چندين برابر مي‌كند.
در ادامه اين مراسم، آيدين آغداشلو در سخناني گفت: اين نمايشگاه دومين نمايشگاه انفرادي من است كه در طول عمرم در ايران برگزار كردم. اولين نمايشگاه به سال ۱۳۵۲ باز مي‌گردد و بعد از حدود ۴۰ سال دومين نمايشگاه آثارم را برپا كرده‌ام. در نتيجه امروز حس و حالم بيشتر شبيه يك جوان ۱۸ ساله است كه حس بدي هم نيست.
اين هنرمند نقاش بخش ديگري از سخنانش را به تاريخچه موزه رضا عباسي اختصاص داد و افزود: موزه رضا عباسي سال ۱۳۵۶ افتتاح شد و پيش از آن يك ساختمان مبل‌فروشي مربوط به آقايي به نام صادقي بود كه از او خريداري شده و ظرف چهار ماه تغيير كاربري داد. پس از چهل روز نيز اشيا انتخاب شدند و اينجا تبديل به يك موزه شد.
او همچنين از چگونگي نصب ويترين‌ها و انتشار كاتالوگ‌هاي موزه گفت و توضيح داد: افتتاح اينجا برايم لحظات خوشي را به همراه داشت زيرا ۱۵ نفر بيشتر نبوديم و تا صبح در كارگاه موزه مي‌مانديم. كارها را قاب و آثار را تنظيم مي‌كرديم. فيروزه ناجي هم برايمان شعر حافظ مي‌خواند.
آغداشلو معتقد است: موزه رضا عباسي منتخبي از بهترين نمونه‌هاي هنري است و يكي از موزه‌هاي طراز اولي است كه بهترين اشياء را در خود جاي داده است، در واقع موزه رضا عباسي مي‌تواند يك تصور كلي درباره تاريخ و فرهنگ و تمدن ايران به مخاطبش بدهد، اما اين مختصر بودن چيزي از جامع و كامل بودنش كم نمي‌كند.
اين نقاش معاصر در بخش ديگري از سخنانش اظهار كرد: امروز بايد از مينا صادق نيز ياد كنم كه زماني كه بنده در اين موزه طراح بودم و او اينجا را مديريت مي‌كرد. او فرد بسيار زحمت‌كش و شايسته‌اي بود و حيف كه بسيار زود از ميان ما رفت.
آغداشلو با ياد كردن از ديگراني كه در اين مجموعه حضور داشته‌اند، بيان كرد: بايد از آقاي تهرانچي نيز ياد كنم كه از همان روزهاي اول انقلاب، موزه رضا عباسي را اداره مي‌كرد و او هم بسيار فرد زحمتكشي بود.
او همچنين با اشاره به آثاري كه در موزه رضا عباسي به نمايش گذاشته، عنوان كرد: اين نمايشگاه بيشتر مربوط به مرمت آثار هنري و نه خلق آنها مي‌شود. من از ۱۸ سالگي قطعات خطي را مي‌خريدم، اما چون فرد ثروتمندي نبودم بودجه محدودي را براي اين كار خرج مي‌كردم.
اين مدرس هنر بيان كرد: آن زمان در چاپ گوتنبرگ كار مي‌كردم و به خاطر حقوق پايين به خيابان مخبرالدوله مي‌رفتم و نسخه‌هاي خطي كه از بين رفته بود را مي‌خريدم. فروشندگان آثار چون فكر مي‌كردند اين آثار از بين رفته، آنها را ارزان‌تر به من مي‌فروختند.
اين هنرمند در همين رابطه اضافه كرد: اولين اثر هنري كه خريدم، بهايش ۱۰۰ تومان بود و خيلي برايم گران تمام شده بود، چرا كه آن زمان بنده فقط ۱۵۰۰ تومان حقوق مي‌گرفتم اما اين برايم آغاز خيري شد كه چون پول خريد آثار گرانبها را نداشتم به كمتر قناعت كنم.
او ادامه داد: اين كمتر همان قطعات پاره شده‌اي بود كه يا موش آنها را جويده بود يا بر اثر گذر زمان از بين رفته بود. من قطعات را مرتب مي‌كردم، قسمت‌هاي ريخته را مرمت كرده و تذهيب‌ها را كامل مي‌كردم. بنابراين تبديل به يك خوشنويس، تذهيب‌گر و مرمت‌كار شدم. اگر اين كارها را عاشقانه دوست نداشتم هيچ گاه هنر را نمي‌شناختم و مانند خيلي‌هاي ديگر تبديل به يك هنرمند مدرنيست مي‌شدم.
آغداشلو اظهار كرد: هميشه وقتي يك قطعه جديد مي‌آفريدم، آن را جايي مي‌گذاشتم كه اولين نگاهم به آن بيفتد. فكر مي‌كردم اينگونه روزم با خوشي و مباركي آغاز مي‌شود اما خدا را شكر مي كنم كه در اين زمينه استادي نداشتم، چرا كه اگر اين گونه بود من هم مانند خيلي‌ها در سبك معيني كار مي‌كردم. مانند استادان بزرگي كه مثل استادان بزرگشان اثر هنري خلق مي‌كنند.
او با بيان اينكه من به آبشخور اصلي يعني هنر صفوي و تيموري وصل شدم، اضافه كرد: هنوز هم وقتي به شاگردانم تعليم مي‌دهم به آنها مي‌گويم قرار نيست در مرمت آثار تغيير عجيبي ايجاد كنيم بلكه بايد تواضع و امانتداري داشته باشيم.
آغداشلو تاكيد كرد: هيچ وقت براي مسائل اقتصادي كار مرمت آثار انجام ندادم. هدف من فقط و فقط احياي زيبايي در حال انهدام است. اين نمايشگاه نيز در حقيقت، بايد تقديم شود به تمام استادان مرمت‌كار و تراز اولي كه هيچ كس اسمشان را نمي‌داند و در گمنامي محض به سر مي‌برند. امروز جلسه بزرگداشت من نيست بلكه بزرگداشت همه همكارانم است كه من به نيابت از آنها امروز اينجا هستم.
او معتقد است كه هنرمندان مرمت‌كار در گذشته هيچگاه براي شهرت كار نمي‌كردند و بيشتر آنها در گمنامي بودند، چرا كه وقتي آغداشلو در مرمت آثار فعاليت مي‌كرده هيچ امضايي پاي آثار مرمت‌كاران نمي‌ديد.
اين هنرمند نقاش با تاكيد بر دقت و وسواس در مرمت آثار عنوان كرد:من ذره‌اي بيش نيستم در قبال كساني كه آثار هنري خلق مي‌كنند، اما هر كس معناي خودش را شكل مي‌دهد و مقايسه كردن كار درستي نيست. من خودم را خادم فرهنگ عظيم اين مملكت مي‌دانم. خادمي كه سعي كرده آثار هنري منهدم نشوند و سعي كردم نگهبان لاله‌ها باشم.
آغداشلو درباره مجموعه آثارش كه در موزه رضا عباسي در حال نمايش است، توضيح داد: اين نمايشگاه «نيمه ديگر» نام دارد و از نظر بنده نام خوبي است. اين آثار شامل مرمت‌هاي شخصي مي‌شود كه البته اين مرمت‌ها خيلي راحت هم قابل تشخيص نيستند. گاهي آثار را طوري مرمت كردم كه كسي متوجه ترميم آنها نشود. بخش ديگر از آثار نيز مربوط به كارهايي است كه به آفرينش هنري من برمي‌گردد.
در پايان اين مراسم نيز معاون ميراث فرهنگي استان تهران و مدير موزه رضا عباسي با اهداي لوحي از آيدين آغداشلو تقدير كردند.
به گزارش ايسنا، در اين مراسم هنرمنداني چون ابراهيم حقيقي، حبيب‌الله صادقي، پري ملكي و ... حضور داشتند.
نمايشگاه آثار آيدين آغداشلو با عنوان «نيمه ديگر» به مدت يك ماه در موزه رضا عباسي برپاست.
