فضای سیاسی انتخاباتی کشور در ساعات گذشته تحت تاثیر گردهمایی انتخاباتی جبهه پایداری بود. همایشی که خود اصحاب جبهه پایداری آن را همایشی گفتمانی می خواندند و هر چه اصرار شد که نشست آنان انتخاباتی است آنان انکار کردند. اما هر چه خبر از این همایش آمد انتخاباتی و بود انتخاباتی. جایی که نرفتن خداد عادل به این همایش به بهانه کسالت مادر، سران جبهه پایداری را نسبت به وی دچار تردید کرد. شاید هیچگاه سران جبهه پایداری فکر نمی کردند روزی حداد عادل را دعوت کنند و او در همایش آنان حضور پیدا نکند.
عدم حضوری که به احتمال زیاد به حضور حداد عادل در ائتلاف 1+2، مرتبط است. چرا که حضور حداد عادل و اقبال پایداری ها به وی ائتلاف سه گانه را در هم می شکست و این شکست زود هنگام نه برای ائتلاف پذیرفتنی بود و نه برای حداد وارد شدن در چنین بازی زودهنگامی در چهار ماه مانده به انتخابات مطلوب بود.
دبیر کل این جبهه نیز از احتمال افزایش یک نفر دیگر به فهرست کاندیداهای بالقوه این جبهه برای انتخابات ریاست جمهوری سخن گفته و اشاره کرده که احتمالا این فهرست به پنج نفر خواهد رسید. پیشتر خبرگزاری ها از سعید جلیلی، لنکرانی، حداد عادل و پرویز فتاح به عنوان چهار نفری نام برده بودند که احتمالا از میان آنان کاندیدای جبهه پایداری مشخص خواهد شد. یک نفر هم که امروز به این جمع اضافه شده است. ممکن است نفر جدید در این فهرست جایگزین حداد عادل شده باشد. کسی که احتمالا به خاطر حضور در ائتلاف دو به علاوه یکی خود معذوریت داشته باشد.
جبهه پایداری به عنوان نزدیک ترین گروه نزدیک به دولت تکلیفش از گروه های دیگر روشن تر است و مدعی است به دنبال انتخاب کاندیدای اصلح است. اختلاف این جبهه با رئیس جمهور عمدتا در مورد اطرافیان رئیس جمهور و برخی از رفتارهای محمود احمدی نژاد است.
اما هر چه به انتخابات نزدیک تر شویم این جبهه با چالش های زیادی مواجه خواهد شد. چالش هایی نظیر اینکه آنان باید نسبت خود با دولت و دیگر اصولگرایان را در همه زمینه ها مشخص کنند. آیا این ادعا که آنان خود را علیه فتنه پر کار می دانند برای اداره کشور کافی است؟ آیا آنان همان روش هشت ساله رئیس جمهور را ادامه خواهند داد در اداره کشور ؟ آیا کاندیداهای آنان قدرت اداره کشورهای در سال های با اهمیت آینده را دارد و...
اما به جز پایداری ها روز گذشته حجت الاسلام پور محمدی و منوچهر متکی هم فعالیت انتخاباتی خود را ادامه داده و عمق بیشتری به فعالیت های خود دادند.
مصطفی پور محمدی در ساعات گذشته در سخنرانی خود وارد مسائل مرتبط با اقتصاد و سیاست خارجی شد و در جمله ای نادر در حوزه سیاست خارجی گفت که وی ده سال ریاست دیپلماسی کشور را بر عهده داشته است . احتمالا منظور پور محمدی دوره ای بوده است که ریاست عملیات خارجی وزارت اطلاعات را بر عهده داشته است. خود وی در این ارتیاط گفت :
«من بیش از 10 سال رئیس دیپلماسی پنهان کشور بودم و به همه عوامل و ابزارهای آن آشنایی دارم و راهحلهایی نیز برای شرایط امروز دارم و هرچند دشواریها و پیچیدگیهای فراوانی وجود دارد اما به یقین راهحلهایی خواهد بود».
اما دیگر دیپلماتی که چندین سال فعالیت دیپلماتیک آشکار و علنی داشته و اینک در فکر پوشیدن قبای ریاست جمهوری است، فعالیت جدی انتخاباتی خود را از مشهد مقدس شروع کرد. شاید وی از رئیس سابق خود در دولت آموخته باشد که نخستین سفر ها برای کسی که ادعای ریاست جمهوری دارد باید از مشهد شروع شود. متکی هم در این سفر فعالیت های انتخاباتی خود را عمق بیشتری داد و درباره مسائل گوناگونی صحبت کرد. اما جالبترین اظهار نظر وی درباره نقد بود. جایی که وی گفت عده ای بولتن نویسی زیر دیوارهای شیروانی را جایگزین نقد سازنده کرده اند. البته احتمالا منظور آقای متکی سقف های شیروانی بوده است و نه دیوارهای شیروانی.
در محافل سیاسی ایران امروز این ادعا وجود دارد که کاندیداهای درجه دومی هم چون متکی و پور محمدی به هدف گرفتن ضربه ها و هجمه ها به کاندیداهای درجه اول همفکر خود کاندیدا شده اند و آنان با شروع فعالیت انتخاباتی و سازماندهی در شهرهای مختلف در آینده ای نزدیک کنار رفته و شرایط را برای کاندیدای درجه اول همفکرخود مهیا خواهند کرد!
اما تحلیل ها درباره حضور هاشمی رفسنجانی نیز ادامه دارد. یالثارات که مدعی اند گروهی از اقشار حزب اللهی را نمایندگی می کنند مدعی شده است که دو گروه خواهان حضور هاشمی رفسنجانی در انتخابات سال آینده هستند، دو گروهی که بنا بر ادعای یالثاراتی ها هیچکدام هاشمی را برای خودش نمی خواهند ، بلکه هاشمی را برای رسیدن به هدف خودشان می خواهند. گروه اول اصلاح طلبان هستند و در حالی که می دانند هاشمی اصلاح طلب نیست دور او حلقه زده اند. گروه دوم جریان انحرافی است که می کوشد با حضور هاشمی به هاشمیزه کردن انتخابات پرداخته و فضای انتخابات را مثل انتخابات گذشته متشنج کنند.
محسن رضایی هم در آخرین سخنرانی خود بار دیگر به مسائل مغفول جامعه ایرانی اشاره کرد و گفت ما با ایجاد نظامی جمهوری اسلامی ایران و دفاع از کشور به خوبی توانسته ایم
اسلام را در سیاست، دفاع و امنیت خود وارد کنیم اما متاسفانه اقتصاد و
زندگی امروز ما با زندگی و اقتصاد اسلامی فاصله بسیاری دارد که اگر این امر
صورت گیرد، شاهد معجزات بزرگی در زندگی خود خواهیم بود.
وی همچنین گفت که ما نیروهای انقلابی معتقدیم اگر اسلام وارد زندگی و اقتصاد مردم کشور شود
شاهد درخشش بزرگی در تمامی این عرصه ها خواهیم بود و اگر اقتصاد ما اسلامی
می شد دیگر امکان تحریم اقتصادی ایران وجود نداشت و حتی یک فقیر و بیکار
نیز در کشور نداشتیم.