بوکس یکی از ورزش‌هایی است که در دنیا طرفداران بسیار دارد، ولی این ورزش در ایران با کشورهای دیگر تفاوت زیادی دارد. ورزش بوکس در آغاز انقلاب، سال‌ها تعطیل شد که به دنبال آن، ضرر‌های بسیاری از نظر رشد و پیشرفت به خود دید.
به گزارش «تابناک»، ورزش بوکس که نزدیک ده سال به دلیل برخی ابهامات شرعی غیر‌فعال بود، به وسیله احمد ناطق نوری فعالیت خود را دو‌باره از سر گرفت.
نماینده هفت دوره مجلس شورای اسلامی درباره تعطیلی و شبهاتی در این باره می‌گوید: بوکس ورزشی است که سابقه بسیاری دارد، ولی برخی بیهوده با آن جنگیدند و یکباره آن را تعطیل کردند.
نماینده سابق مجلس می‌گوید: البته دولت و حکومت این ورزش را تعطیل نکردند، بلکه کسانی که مدیریت بوکس را بر عهده داشتند، خواستند از قافله انقلاب عقب نمانند و هنگامی که دیدند در ورزشی دماغ شکسته می‌شود و خونریزی دارد، خدمت آیت‌الله منتظری رفتند و گفتند این ورزش زد و خورد و خونریزی دارد و... و ایشان هم گفتند: این چه کاری است که انجام می‌دهید؟ این کار حرام است و خلاصه آنکه این فتوا نه در رساله‌ای هست و نه در جای دیگر.
این ورزش ده سال تعطیل شد و همه چیزش را مصادره کردند. سالن‌هایش را گرفتند و رینگ‌هایش را خراب کردند و دارایی‌هایش را فروختند.
پس از ده سال، در سال ۶۸ دوستداران و علاقه‌مندان بوکس درخواست کردند و دولت هم پذیرفت که من مسئول بوکس شوم. هیچ چیز و حتی جایی برای ورزش نداشتیم. یک کیف داشتیم و شروع کردیم. اتاقی در شیرودی گرفتیم و البته تنها لطفی که کردند، این بود که سالن سابق بوکس را ـ که در اختیار جانبازان بود ـ با صحبتهایی که انجام شد، به ما دادند.
ما آنجا را خودمان ساختیم، بدون دریافت پول از دولت و ورزش. از دوستان و آشنایانی که داشتیم کمک گرفتیم. من ۲۴ سال مدیر بوکس بوده‌ام و یک ریال حقوق و کارمزد و حق الزحمه از دولت نگرفته‌ام. چیزهایی هم گذاشته‌ام تا اداره شود. خودم هم پیش از انقلاب بوکس کار کرده‌ام و اگر بوکس نبود، در پانزدهم خرداد ۴۲ کشته شده بودم.
شانزده ساله بودم که وارد عرصه سیاسی شدم. سی‌ام تیر ۱۳۳۱ در میدان بهارستان و در ۱۵ خرداد ۴۲ عضو گروه‌های اول مؤتلفه بودم که مبارزه می‌کردیم. خدا رحمت کند حاج صادق امانی را که منصور را ترور کردند. ما گروه‌های ده نفره بودیم. من و برادرم عباس مأموریتی بالا‌تر از این داشتیم؛ اما ترور منصور جلو افتاد و با لو رفتن برنامه‌ها اعضا متواری شدند و همه چیز به هم خورد.
ناطق نوری در پاسخ به اینکه ۲۴ سال است رئیس فدراسیون هستید؛ آیا تصمیم ندارید مسئولیت را به فرد دیگری بسپارید، گفت: اگر کسی بهتر می‌تواند مدیریت کند خوب است. ما خودمان را تحمیل نکرده‌ایم، بلکه خود را ارائه کرده‌ایم. ما هیچ وقت از خدمت جا نمی‌زنیم. این دوره نماینده مجلس نیستم، ولی کارم و ارتباطم با مردم را قطع نکرده‌ام. مثل بعضی‌ها نیستم که فرار کنم. مسئولیتم را ادامه می‌دهم. همانند گذشته هر هفته به منطقه‌ام می‌روم و مردم می‌آیند و هر کاری از دستم برآید، برایشان انجام می‌دهم. کمک می‌کنم برای اینکه مردم سرخورده و دلزده نشوند. به عنوان و پست و مقام نچسبیده‌ایم. منظور خدمت‌گزاری در هر میدانی است.
وی همچنین در واکنش به اینکه آیا هیچ فردی مانند احمد ناطق نوری، توان اداره بوکس را ندارد، گفت: افرادی هستند که توان اداره بوکس را دارند، ولی حقوقش را هم می‌خواهند. این ورزش پولی ندارد که بدهد. ما امسال ۴۵۰ میلیون تومان بودجه گرفتیم. اگر کسی باشد که سرمایه گذاری کند، ما هم استقبال می‌کنیم و کمک هم خواهیم کرد.
وی درباره بودجه این ورزش و اینکه بودجه بوکس جزو نمونه‌ها بوده و به رغم افزایش چند برابری می‌گویید که این بودجه کم است، گفت: بیشترین بودجه‌ای که برای بوکس نوشته‌اند، ۱.۲ میلیارد تومان بوده است؛ اما از این عدد، حداکثر ۶۰ تا ۷۰ درصد آن را داده‌اند؛ یعنی هم مایه را کم گرفتند و کم هم دادند. مایه به این دلیل کم بوده که عده‌ای نمی‌خواستند بوکسی در کار باشد.
وی افزود: بودجه این ورزش باید ۵ میلیارد تومان باشد. زمانی ما دستکش را ۱۵ تومان می‌خریدیم و بعد به ۴۰ تومان رسید و اکنون به جفتی ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار تومان رسیده است. اگر بخواهیم کل کشور را پوشش دهیم، چقدر باید هزینه کنیم؟
متأسفانه نمی‌توانیم اسپانسر هم جذب کنیم؛ به این دلیل که صدا و سیما هم بوکس پخش نمی‌کند. نه حرام است و نه مشکلی دارد و از برخی ورزش‌ها هم مصدومیت کمتری دارد. در این ۲۴ سال هیچ حادثه‌ای نداشته‌ایم. پنجاه رینگ باید در استان‌ها ساخته شود. رینگی نیست که آن را احیا کنیم. آنها را خراب کرده و آهن‌هایش را هم فروخته‌اند.
رئیس فدراسیون بوکس یادآور شد: برای ساخت هر رینک بوکس ۱۵ میلیون تومان اعتبار نیاز است و این جدا از سالن‌هایی است که باید ساخته شود. ما دست‌کم برای ۵۰ هزار دستکش بوکس می‌خواهیم.
وی با اشاره به این که ورزشهای رزمی دیگر، شاید تجهیزاتی مانند بوکس نخواهد گفت: ما در سطح جهانی مطرح شده‌ایم و صاحب مقام جهانی هستیم، ولی بوکس تقریبا هیچ مقامی ندارد.
وی در این باره گفت: چند کشور در جهان این ورزش رزمی را دارند؟ شاید از ده کشور بیشتر نباشد؛ اما در بوکس باید با ۱۴۲ کشور مبارزه کرد. بوکس تنها ورزشی است که تک حذفی است. کافی است شب اول به قهرمان جهان بخورید و حذف شوید. از اول المپیک و افتتاحیه تا پایان بوکس هر روز مسابقه دارد؛ اما ورزشهای دیگر در دو شب تمام می‌شود. در ده کشور آسان‌تر می‌شود قهرمان شد تا در میان بالا‌تر از صد کشور که سابقه طولانی دارند. ما هم کم مدال نداشته‌ایم؛ در ۲۴ سال گذشته به اندازه پنجاه سال قبل از آن مدال داشته‌ایم؛ پیش از انقلاب در جهان مقامی نداشتیم. تنها در آسیا مقام داشتیم که ما هم مقام اول تا پنجم آسیا و حتی مقام طلایی داشته‌ایم.
آقای مظاهری در المپیک چهره درخشانی بود. آقای روزبهانی در نیمه حرفه‌ای قهرمان جهان است. تمام ارتباطات جمعی کشور با بوکس بیگانه‌اند. شما خودتان چند بار درباره بوکس نوشته‌اید؟ چقدر عکس قهرمان بوکس را روی مجلات و روزنامه‌ها دیده‌اید؟ از قهرمان آسیا یک عکس هم نزده‌اند. آقای مظاهری در گوانجو طلا گرفت؛ چرا کسی در مورد وی چیزی ننوشت و عکسی از آن نگذاشتند؟ نه کسی با این‌ها مصاحبه کرد و نه عکسی گرفتند و نه تشویق شدند.
همین امسال آقای رئیس جمهور که به همه عنوان می‌داد، به کسی که از کشتی بیرونش کردند همانند نفر اول جایزه داد. شب بازی جهانی، هشتاد هزار تن به ایوا پیامک دادند که حق وی را خوردند. چرا آقای رئیس جمهور یک ریال به وی نداد؟ تنها لوح تقدیر دادند. یک بار نشده در تلویزیون بازی‌های این‌ها را نشان بدهند تا خانواده‌هایشان ببینند. این‌ها اثرات روانی کار است. نمی‌توانیم هیچ چیزی به بچه‌ها ندهیم، امکانات ندهیم و تشویقشان نکنیم اما بخواهیم که قهرمان شوند. امکانش نیست.
وی افزود: با همه مدیرانی که صدا و سیما آمده‌اند مذاکره کرده‌ایم. یکی از مدیران می‌گفت بروید از رهبری دستخط بیاورید تا ما نشان دهیم. گفتم مقام رهبری را اینقدر پایین بیاوریم که به شما دستخط بدهد که بوکس را نشان دهید؟! می‌خواهم نشان ندهید.
وی گفت: من هر اشکالی که دارم بگویند. اینکه از من خوششان نمی‌آید دلیل مخالفتشان با بوکس نیست. رئیس فدراسیون جهانی بوکس سی سال رئیس بود تا فوت کرد. ما جلوی کسی را نگرفته‌ایم. انتخابات آزاد داریم. اگر مجمع رأی بدهد رئیس شوند. رؤسا و نمایندگان از تمام استان‌ها در مجمع جمع می‌شوند. وزارتخانه اداره می‌کند و از ارگان‌ها و سازمان‌ها نیز نمایندگانی حضور دارند. کاندیدا‌ها برنامه‌هایشان را می‌گویند و رأی می‌گیرند.
نه آموزش و پرورش و نه دانشگاه‌ها و ارگان‌های نظامی و نه کارگران هیچ کدام بوکس ندارند در حالی که در تمام ورزش‌ها فعالیت می‌کنند. هنوز برایشان جا نیفتاده است. یک نفر حرفی زد که هیچ مسئولیتی هم نداشت. بوکس در ذهن‌ها به اشتباه ورزشی خشن جا افتاده است، حال آنکه مؤدب‌ترین ورزشکاران بوکسورها هستند.
من تا هنگامی که جان دارم، کار می‌کنم و قصد کناره‌گیری ندارم. مگر با کنار رفتن من مشکلات حل می‌شود؟ شما تضمین کنید مشکلات حل می‌شود تا من کنار بروم. اگر با کنار رفتن من تلویزیون بوکش نشان می‌دهد و بودجه بوکس را می‌دهند من کنار می‌روم. در کدام منطق و در کجای دنیا به کسی که کار می‌کند می‌گویند کنار برو تا فرد دیگری بیاید؟ اول کسی که می‌خواهد، بیاید؛ بعد ما کنار می‌رویم. هر که توانش را دارد، بیاید.
وی درباره تیم‌های ملی بسکتبال و والیبال که در سال‌های اخیر رشد زیادی داشته‌اند، گفت: هر کدام از این تیم‌ها که موفق شده‌اند، مربی خارجی دارند؛ مربی که ماهیانه بالا‌تر از ۱۵ هزار دلار دستمزد می‌گیرند. این پول را به ما بدهند تا ما هم مربی خوب خارجی بیاوریم. امسال ۵ میلیارد برای بودجه بوکس پیشنهاد داده‌ایم؛ باید ببینیم چقدر می‌دهند!
"تازمانی که زنده ام رئیس می مانم "
اینو باید به مردم بگی که سر و دست میشکنن برای این فوتبالیست ها! 