دوازده فیلم حاضر در بخش نوظهور «نوعی تجربه» سی و دومین دوره جشنواره بینالمللی فیلم فجر، در حالی مشخص شدند که به رغم رسیدن فیلمهای به نمایش درآمده در این دوره به عدد بیسابقه ۶۳ فیلم، همچنان جای سه فیلم در میان آثار حاضر در این رویداد خالی است؛ آثاری که ظاهراً به دلیل ممیزی از جشنواره بیرون ماندهاند و شرط انصاف است که تقریباً همه آثار مهم به نمایش درمیآید، این سه فیلم حداقل یک اکران داشته باشند.
به گزارش «تابناک»، پس از مشخص شدن ترکیب کامل جشنواره فیلم فجر سی و دوم و حملاتی که متوجه هیأت انتخاب و تیم اجرایی این دوره از جشنواره شد، پیشنهاد هیأت انتخاب بخشهای اصلی جدی گرفته شد و این آثار نه در بخش «خارج از مسابقه» که در بخشی به نام محترمانه «نوعی تجربه» قرار گرفتند تا نظر کارگردانهایی چون فرزاد مؤتمن نیز تأمین شود؛ هرچند احتمالا با دوازده اثر حاضر در این بخش نیز مشابه آثار خارج از مسابقه برخورد خواهد شد و مورد قضاوت هیأت داوران قرار نخواهند گرفت.
در همین راستا «سایه روشن» اثر فرزاد موتمن، «بازگشت» ساخته علی قوی تن، «بیداری برای سه روز» اثر مسعود امینی تیرانی، «جینگو (روایت معلق)» از تورج اصلانی، «دختر... مادر... دختر...» ساخته پناهبرخدا رضایی، «دربست آزادی» به کارگردانی مهرشاد کارخانی، «دوساعت بعد مهرآباد» اثر علیرضا فرید، «روایت ناپدید شدن مریم» ساخته محمدرضا لطفی، «سرزمین رها» اثر فرهاد مهران فر، «سیاوشان» اثر محمدعلی سجادی، «شب بیرون» به کارگردانی کاوه سجادی حسینی و «ماهی و گربه» ساخته شهرام مکری در بخش «نوعی تجربه» به نمایش درخواهند آمد.
البته این اعلام با ابهام فراوانی همراه بود که از آن جمله به مشخص نبودن تکلیف این آثار میتوان اشاره کرد؛ هرچند همان احتمال حضور این فیلمها در خارج از بخش مسابقه قریب به صحت است، در عین حال این موضوع رسماً اعلام نشده و مشخص نیست، صاحبان این آثار نیز نشست نقد و بررسی خواهند داشت یا در همان سانس فوقالعاده ساعت ۲۳ هر شب جشنواره، فیلمشان به نمایش درخواهد آمد و عملاً امکان برگزاری نشست خبری برای این آثار به لحاظ زمانی نخواهد بود.
حال با حضور ۶۳ فیلم سینمایی که تقریباً نیمی از کل تولیدات به نتیجه رسیدهٔ سینمای ایران را در یک سال اخیر در خود جای داده، پرترافیکترین دوره جشنواره فیلم فجر شکل گرفته تا عملاً منجر به جلب رضایت بیشتر سینماگران خواهد شد؛ رضایتی که البته قطعی نیست و همچنان جای برخی آثار در این دوره خالی است، ولی نه به دلیل کیفیت که احتمالاً به علت ملاحظات حوزه ممیزی در هیچ یک از بخشهای جشنواره، اعم از سودای سیمرغ، نگاه نو، خارج از مسابقه و نوعی تجربه قرار نگرفتند.
این واقعه البته شاید غریب نباشد و در هر دوره از جشنواره فیلم فجر، چندین فیلم چنین سرنوشتی خواهند داشت؛ اما در عین حال نه در دورهای از این جشنواره که ۶۳ فیلم به نمایش درخواهند آمد و در واقع شاید بهتر باشد، این آثار که سه مورد مشخص آنها از کیفیت بالایی (به لحاظ ساخت) برخوردارند، حداقل یک اکران در کاخ جشنواره در قالب «خارج از مسابقه» داشته و امکان نقدشان توسط منتقدان باشد و درباره آثاری سخن گفته نشود که از سوی هیچ منتقدی دیده نشده یا در اکرانهای خصوصی با حضور اشخاصی به تعداد انگشتان یک دست دیده شده است.
«بلوک ۹، خروجی ۲» اثر علیرضا امینی، «آشغالهای دوست داشتنی» به کارگردانی محسن امیریوسفی و «پریناز» ساخته بهرام بهرامیان سه اثری است که گویا رایزنیهایی در میان کارگردان یا تهیه کنندگانش با مسئولان برگزاری جشنواره برای حضور در حد یک اکران نیز شده و از این منظر میتوان این پیشنهاد را به علیرضا رضاداد ارائه کرد که بدون نگرانی از حواشی که اکران این آثار میتواند داشته باشد، سه اکران خلوت نیمه شب را ـ که معمولاً حرفهایهای سینما (در صورت اکران فیلم جدی) برایش زمان گذاشته و پیگیریاش میکنند ـ به این سه فیلم اختصاص دهد. آیا به این خواسته نیز توجه خواهد شد؟
در پایان باید گفت، برخی سینماگران همین خواسته را در روزهای اخیر حضوری و غیرحضوری خطاب به دبیر جشنواره مطرح کردهاند که البته بیشتر درخواستها پیرامون به نمایش درآمدن فیلم «آشغالهای دوست داشتنی» ولو با لحاظ کردن ممیزی است که از آن جمله میتوان به کیومرث پوراحمد، کمال تبریزی، مجید مجیدی، کامپوزیا پرتوی و رخشان بنی اعتماد اشاره کرد؛ اما باید دید سرانجام این درخواستها منجر به نمایش حتی یکی از این سه فیلم و به ویژه فیلمی که این سینماگران تأکید دارند، خواهد شد؟