ایران سرزمینی با گستره جغرافیایی وسیع، تنوع آب و هوایی و شرایط اکوسیستمی متفاوت، تنوع قومی و فرهنگ غنی، نقاط جاذب شهری و روستایی و جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی بسیار، همچون قاره پهناوری است که در قالب یک کشور جای داده شده است.
به گزارش ایران، کشور ما علی‌رغم استعدادها و توانایی‌های زیاد، متأسفانه هنوز برای مردم خود ایران نیز ناشناخته مانده است. گردشگر یا گردشگری در ایران پدیده‌ای فصلی با قطب‌های محدود و تقریباً درون‌زا است و در بخش گردشگری خارجی بیشتر به عنوان بازاری برای کشورهای همسایه محسوب می‌شود تا جلب گردشگر از سایر نقاط دنیا.
چرخه داخلی این صنعت، تحت تأثیر عوامل بسیاری هنوز نتوانسته نگاه اقتصادی و درآمدزایی را به بازارهای بین‌المللی و تبادلات عظیم و تأثیرات سازنده آن داشته باشد، در حالی که امروزه گردشگری در سایر کشورها به عنوان یکی از منابع عمده فعالیت‌های اقتصادی محسوب شده و برای آن برنامه‌ریزی‌های کوتاه و بلند مدت انجام می‌پذیرد.
برای رونق صنعت گردشگری در کشور باید دو دسته اقدام در سطوح داخلی و خارجی صورت پذیرد که اقدام‌های داخلی اصل و پایه کارهای خارجی بوده و به نوعی تضمین‌کننده موفقیت آن است. مهمترین این اقدام‌ها در سطح داخلی عبارتند از: جمع‌آوری اطلاعات کامل و جامع از تمام اماکن تاریخی، مذهبی، فرهنگی، اقتصادی، طبیعی و... در قالب فیلم، عکس، کتابچه، بروشور، مجلات تبلیغاتی و... توسط سازمان‌های مربوطه(میراث فرهنگی و گردشگری، محیط زیست، فرهنگ و ارشاد اسلامی و...) ارائه خدمات لازم به سرمایه‌گذاران بخش خصوصی و دولتی در این صنعت و امور زیربنایی مربوط به آن، برگزاری تورهای گردشگری با موضوع‌هایی مانند تورهای طبیعت‌گردی، مذهبی و... گسترش فرهنگ جهانگردی و گردشگری در کشور، ارتقای کمی و کیفی زیرساخت‌های گردشگری و تبلیغات گسترده و همه جانبه..
در سطح خارجی نیز می‌توان به انجام کار‌هایی از قبیل برگزاری نمایشگاه‌های بزرگ در کشورهای گردشگرپذیر در مقاطع زمانی تراکم گردشگر، رعایت حقوق و برقراری امنیت جانی و مالی گردشگران خارجی، بازاریابی و تبلیغات برای بهبود تصویر مخدوش شده ایران در عرصه گردشگری، راه‌اندازی سایت‌های باستان‌شناسی و گردشگری در کشور، ارائه خدمات بانکی پیشرفته به جهانگردان و پذیرش کارت‌های اعتباری بین‌المللی، تبلیغات منظم و هماهنگ از سوی سازمان مربوطه و وزارت خارجه در دیگر کشورها، تسریع در صدور روادید برای جهانگردان، راه‌اندازی و تقویت شبکه‌های ماهواره‌ای و رادیو و تلویزیونی به منظور افزایش تبلیغات برون مرزی و در نهایت توجه ویژه به دیپلماسی گردشگری اشاره کرد.
به‌طور کلی دولت برای رونق بخش گردشگری به عنوان یکی از منابع عمده درآمدی باید نکاتی را مد نظر قرار دهد.
کم کردن تصدیگری دولت(دولت فقط ناظر باشد)، نگاه علمی به گردشگری و بهره‌گیری از متخصصان در پست‌های اجرایی، توجه به این مقوله که گردشگری یکی از سه فعالیت درآمدزا و اشتغالزای جهان است، فعال کردن بخش خصوصی، اصلاح قوانین ورود و خروج، استاندارد‌سازی خدمات و تسهیلات گردشگری، تبلیغات مناسب و گسترده، و توجه به نکته بسیار مهم تغییر نوع نگاه دولتمردان به گردشگر و گردشگری به عنوان یک فرصت و نه یک تهدید، عواملی است که باید مورد توجه دولتمردان باشد و تا این نگاه در بحث گردشگری ایجاد نشود نمی‌توان این صنعت را در کشور
به شکوفایی رساند.
