وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از کاهش کمبود دارویی خبر داد و گفت: روزهای اول شروع کار 187 قلم دارو در کشور نایاب بود که هم‌اکنون این کمبودها به زیر 20 قلم رسیده است.
به نوشته شرق، حسن قاضی‌زاده‌هاشمی در نشست مشترک با اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس با اعلام این مطلب افزود: بازار دارویی اشباع شده و مشکل دسترسی مردم به دارو در سال جدید کمتر هم خواهد شد.
وی تاکید کرد: در روزهای پایانی سال هم شاهد خبرهای خوشی در حوزه اعتبارات و بخش‌های دیگر نظام سلامت خواهیم بود. وزیر بهداشت از تشکیل کمیته‌ای برای نظارت بر ساماندهی تجهیزات پزشکی در مراکز درمانی خبر داد و اظهار کرد: حقیقت این است که کمیسیون بهداشت، درمان و نمایندگان مجلس امسال در تصویب بودجه‌های بیشتر برای نظام سلامت خیلی به ما کمک کردند و اگر مبالغ قانون اختصاص یک‌درصد از مالیات بر ارزش افزوده و 10درصد هدفمندی اختصاص یابد، کمک شایانی به مردم انجام می‌شود.
هاشمی ادامه داد: در بحث‌های مربوط به هدفمندی تاکنون بالغ بر 400 ساعت جلسه در وزارت بهداشت تشکیل شده و شوراهای سیاستگذاری و فناوری سلامت ما هفته‌ای دو تا سه جلسه در این خصوص برگزار می‌کنند. وی تصریح کرد: تولید واکسن، دارو، سروسامان‌دادن به وضعیت شبکه مراقبت‌های اولیه بهداشتی، تقویت بیمه‌ها، تشکیل جلسات شورایعالی امنیت و سلامت غذا و اجرای طرح‌های درمانی، آموزشی و پژوهشی، برنامه‌هایی است که باید برای بهبود اوضاع سلامت در سال جدید پیگیری شود که اگر این برنامه‌ها انجام شود چهره نظام سلامت در سال جدید تغییر می‌کند.
با این حال در ماهی که گذشت، رسول دیناروند، رییس سازمان غذا و دارو از شروع واردات دارو پس از رفع برخی تحریم‌های بانکی در پی توافق ژنو خبر داد. تا پیش از این تحریم‌های بانکی بین‌المللی، سوءمدیریت، عدم اختصاص ارز و مصرف نادرست دارو، متهمان امروز بحران دارویی کشور از سوی مسوولان وزارت بهداشت بودند. هرکدام از این موارد نشان‌دهنده بخشی از واقعیت بحران دارویی کشور بودند، اما تمام حقیقت نبودند.
در حال حاضر بررسی‌ها نشان می‌دهد میزان واردات دارو از سال 1376 تا به امروز 900درصد افزایش داشته است و این در حالی است که تولید دارو رشد 500درصدی را به خود دیده است. به‌طوری که ایران در سال 1376 رقمی معادل هزارو320میلیاردریال دارو وارد کرده که این رقم در سال 1390 به 33هزارمیلیاردریال رسیده است.
رشد نجومی واردات دارو به‌خصوص در دولت‌های نهم و دهم به شکلی در بحران دارویی کشور به‌عنوان اصلی‌ترین متهم تاکنون کمتر دیده شده است که به نظر می‌رسد، اگر دولت‌های نهم و دهم بیش از آنکه به واردات دارو در کشور بها دهند، از تولید دارو در کشور حمایت می‌کردند، ایران امروز باوجود تحریم‌های بین‌المللی تا به این اندازه با بحران‌های دارویی دست‌وپنجه نرم نمی‌کرد. چراکه زمانی که بخش اعظمی از بازار دارویی ایران وابسته به واردات است، کمتر تغییراتی در بازار ارز می‌تواند منجر به بحران بزرگ در بازار دارویی شود. اما برعکس؛ اگر بازار دارویی کشور وابسته به تولید داخل و کم‌توجه به واردات دارو باشد، تغییرات ارزی، نه‌تنها نمی‌تواند زمینه برای ایجاد بحران در کشور ایجاد کند، بلکه باعث می‌شود، حیاتی‌ترین کالا برای مردم، از گزند تغییر قیمت و نایاب‌شدن در امان بماند.
با این وجود با توجه به اظهارنظر روز گذشته وزیر بهداشت به‌نظر می‌رسد وزارت بهداشت در نسخه کوتاه‌مدت یعنی تسهیل راه‌های ورود دارو به کشور، توانست بخش زیادی از کمبود‌های دارویی را مرتفع کند. اما نکته حایز اهمیت دیگر، نسخه بلندمدت وزارت بهداشت برای حل بحران دارویی در کشور است. اطلاعات بالا نشان می‌دهد، بازار دارویی ایران تا حد زیادی وابسته به واردات دارو است. بر این اساس اگر دولت تدبیر و امید پا جای پای دولت‌های نهم و دهم بگذارد، به خودکفایی دارو در ایران بی‌توجه باشد و راه را برای واردات (به‌جای تولید داخلی) هموار کند، می‌توان نسبت به بروز بحرانی جدید در بازار دارویی ایران ابراز نگرانی کرد.
