نویسنده آمریکایی که به نوشته هاآرتض دسترسی ویژهای به اسناد و مدارک اطلاعاتی واشنگتن دارد، تاکید می‌کند هیچ مدرکی دال بر غیرصلحآمیز بودن برنامه هستهای ایران وجود ندارد.
به گزارش مهر، گرث پورتر، مورخ و کارشناس آمریکایی مسائل هستهای در گفت‌وگو با روزنامه صهیونیستی هآرتض درباره کتاب جدیدش «بحران ساختگی: داستان ناگفتهی هراس از برنامه هستهای ایران» سخن گفت.
هآرتض عنوان کتاب را نشان‌دهنده این دانست که پورتر بر خلاف جهت جریان اصلی کنونی حرکت کرده است و میافزاید: «به نظر میرسد پورتر تنها محققی است که بدون پیش داوری تمام گزارشهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی (IAEA) را در یک دهه اخیر مطالعه کرده است. وی همچنین به گزارشهای اطلاعاتی آمریکا درباره بحث ایران در دهههای اخیر دسترسی داشته است. علاوه بر این، پورتر با نسلهای مختلفی از مقامات آمریکایی مصاحبه کرده است و شهادتهای داده شده توسط مقامات ارشد دربرابر کنگره را تحلیل کرده است.»
روزنامه صهیونیستی اعتراف می‌کند نتیجه این تلاشها کتابی با جزئیات زیاد و کاملاً مستند است که نشان میدهد «چگونه با واقعیتهای ساختگی و گزارشهای اطلاعاتی که با هدف تایید آن‌ها تهیه شده است، به سناریو حمله رسیدیم.»
پورتر که کتاب خود را با حمایت آمریکا از عراق در جنگ تحمیلی آغاز می‌کند، اهداف خود را از نگارش را این سه مورد معرفی می‌کند:
- درباره بحث هستهای ایران در سالهای اخیر اجماعی ایجاد شده است که تاکنون با وجود «ناهنجاریهایی» که دارند، به چالش کشیده نشده‌اند؛
- تنها روزنامه‌نگاری که از نزدیک مسائل مرتبط را پیگیری میکرده است، خودش بوده است؛
- رسیدن به حقیقت با اتکا به یک مطلب یا یک سری مقاله امکان‌پذیر نیست و نیاز به کتاب است.
هآرتض از وی پرسیده است: «آیا درست است که کتاب شما به ما نشان میدهد تمام بحران هستهای که در ۱۰ سال اخیر بوجود آمده است، تلاش آمریکا و اسرائیل برای ممانعت از توسعه برنامه هستهای غیرنظامی بر اساس NPT است و ایران هیچ گاه به دنبال دست‌بابی به سلاح هستهای نبوده است؟» که این تاریخ‌دان آمریکایی ضمن تایید این مساله، به فشار آمریکا بر فرانسه و آلمان در سال ۱۹۸۳ برای عدم همکاری در تکمیل نیروگاه بوشهر اشاره کرده است که باعث شد ایران برای رفع نیاز خود به بازار سیاه مراجعه کند.
وی تاکید می‌کند: «با وجود اتهامهای مکرر آمریکا و اسرائیل درباره تمایل ایران در غنیسازی با هدف سلاح هستهای، هیج گونه شواهدی در این زمینه وجود ندارد.»
پورتر با استناد به گزارش سازمانهای اطلاعاتی آمریکا (NIE) در سال ۲۰۰۷، هر گونه گزینه نظامی علیه ایران را بیپایه دانسته است.
وی میافزاید در حالی که در گزارش فوق ادعا شده است تا قبل از ۲۰۰۳ تحقیقاتی مرتبط با سلاح هستهای انجام داشته است، اما با وجود تماس با مسئولین این گزارش، هیچ مدرکی نداشته اند: «شهادت سفیر فرانسه در تهران و دیگر شواهدی که در کتاب ارائه شده است قویاً نشان میدهد که شورای عالی امنیت ملی مجوزی در این زمینه نداده بود.»
هآرتض درباره جزئیات مفصلی که درباره لپ تاپ و پارچین در کتاب آمده سوال کرده است.
پورتر در فصل «مدارک لپ تاپ مرموز»، آن‌ها را ساخته سازمان اطلاعات صهیونیستی میداند که به منافقین تحویل داده شده بود تا در اواسط ۲۰۰۴ به اطلاعات آلمان داده شود که اشتباهات فاحشی داشت. علاوه بر این، محمد البرادعی، دبیرکل سابق IAEA، نیز در کتاب خاطراتش افشا کرده است که اسرائیل مدارک و گزارشهای اطلاعاتی را در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ مستقیماً به IAEA داده بود که شامل بحث پارچین نیز میشد: «هیچ مدرکی به جز گزارش اطلاعات اسرائیل تاکنون درباره این اتهامِ شدیداً مشکوک، ارائه نشده است.»
وی در زمینه رآکتور آب سنگین اراک، این نکته که تهران کنترل بر پلوتونیوم تولید شده را پذیرفته است، را نفی کنندهی «نگرانی غربیها» دانسته است.
پورتر نسبت به مذاکرات کنونی میان ایران و گروه ۱+۵ ابراز بدبینی کرد زیرا «دولت اوباما، تحت تاثیر گفتمان غلطی که درباره این موضوع وجود دارد و بیش از حد، به توانایی خود در فشار آوردن به ایران اطمینان دارد، و خواستار باقی ماندنِ تنها چند هزار از ۱۹ هزار سانتریفوژ کنونی تا زمان بسیار زیادی است.
وی خاطر نشان می‌کند: این درخواست به وضوح یک بهم زننده معامله است. ایران با چشم‌پوشی از توانایی تامین سوخت نیروگاههای هستهای موافقت نخواهد کرد.»
