آمار درخشان والیبالیست‌ها که مقایسه‌اش مایه افتخار است

شب گذشته، تیم ملی والیبال کشورمان برای نخستین بار از مرحله مقدماتی رقابت‌های جهانی به دور دوم این رقابت‌ها راه یافت و علاوه بر حضور در جمع شانزده تیم بر‌تر دنیا، از هم‌اکنون برای حضور در جمع شش تیم بر‌تر دو نهایی هم کاندیداست و حتی داورزنی امروز اعلام کرده که در صورت راهیابی به فینال، برنامه حضور تیم ملی در اینچئون چگونه خواهد بود.

در این روزهای خوب و آفتابی والیبال کشورمان، بد نیست نگاهی کنیم به کارکرد تیم ملی کشورمان در رقابت‌های جهانی که شانزده سال پیش برگزار شده بود؛ مقایسه این دو آمار با هم به خوبی نشان از پیشرفت عالی والیبال کشورمان در این سال‌ها دارد.

به گزارش «تابناک»، آمار دادن در سال‌های اخیر به یکی از عادات‌ مدیران عالی‌رتبه کشور بدل شده بود؛ آماری که همه و همه از بهبود وضعیت ایران در حوزه‌های گوناگون سخن می‌گفتند اما در بسیاری از موارد نظر افکار عمومی با نتیجه آماری که دولت ارائه می‌داد، مخالف بود، به ویژه‌ در حوزه اقتصادی.

خلاصه اینکه در سال‌های اخیر نقد کردن به چالش کشیدن آمار مدیران ایرانی، یکی از موضوعات جذاب رسانه‌ها و منتقدان بود؛ اما در حالی که عادت به آمارسازی و گزارش‌های آنچنانی در میان مدیران ایرانی به یک بیماری مسری تبدیل شده، ‌در یک حوزه مهم و قابل توجه در سال‌های اخیر، شاهد پیشرفت چشمگیری بودیم؛پیشرفتی که البته همه مردم و ذی‌نفعان هم به خوبی آن را درک می‌کنند، ولی بر خلاف رویدادهایی که در سایر حوزه‌ها رخ می‌دهد، هر روز تبدیل به نمودار و گزارش قابل ارائه در کنفرانس‌های خبری و برنامه‌های تلویزیونی نمی‌شود.

بنا بر این گزارش، تیم ملی کشورمان شب گذشته برای نخستین بار در تاریخ این ورزش به دور دوم رقابت‌های جهانی والیبال راه یافت؛ صعودی که با نتایج عالی همراه بود. پیروزی برابر قهرمان لیگ جهانی و قهرمان اروپا و البته ایتالیای قدرتمند. ۲۵-۱۵، ۲۵-۱۴، ۲۵-۱۹ و ۲۵-۱۶ تنها نتایج ست‌هایی است که ایران با درخشش خیره‌کننده‌ای در آن بلژیک، فرانسه، آمریکا و ایتالیا را شکست داده است.

حالا سفری می‌کنیم به شانزده سال قبل؛ جایی که تیم ملی والیبال ایران در رقابت‌های جهانی سال ۱۹۹۸ ژاپن در گروه D این رقابت‌ها با کوبا و لهستان و آرژانتین همگروه بود و در پایان دور مقدماتی در انتهای جدول گروه خود قرار گرفت. ایران در این رقابت‌ها هر سه بازی خود را ۳-۰ شکست خورد و حتی یک ست را هم از آن خود نکرد. نکته جالب اینکه هرچند در آن زمان هر ست والیبال در امتیاز ۱۵ به پایان می‌رسید، ایران در هیچ یک از ۹ ستی که در آن رقابت‌ها به میدان رفت، نتوانست به ‌۱۰ برسد و در هر سه بازی امتیازاتش تک رقمی بود.اینکه در این شانزده سال چه شد که والیبال ایران از نقطه صفر در رقابت‌های جهانی، به یکی از قدرت‌‍‌های این رقابت‌ها تبدیل شده، به تنهایی می‌تواند راهگشای بسیاری از مدیران ورزشی و غیر ورزشی باشد.

آنچه می‌توان در این باره گفت اینکه تا سال‌ها درخشش در رقابت‌های جهانی ورزش‌های تیمی برای ما، ‌آرزو‌ دست نیافتنی بود، ولی والیبالیست‌های خوب کشورمان تحت مدیریت دخوش فکری ـ که در این شانزده سال در آن برنامه‌ریزی و فکر کرده بود ـ این روز‌ها این آرزو را محقق کرده‌اند.

بد نیست هر مدیری لیستی از نتایج کارکرد امروز خود‌ را (مانند ‌همین نتایج سال ۱۹۹۸) پیش چشمانش بگذارد و به آینده روشنش بیندیشد و برای آن برنامه‌ریزی و فکر کند تا به آن دست یابد. مقایسه آمار سال ۱۹۹۸ و ۲۰۱۴ تلنگر خوبی برای همه ماست که بدانیم کارهای سخت شدنی است، اگر بخواهیم.