استاد دانشگاه شیراز و پدر هیدرولوژی آب های زیرزمینی در ایران گفت: با توجه به این که میزان آرسنیک موجود در دریاچه مهارلوی شیراز 35 برابر حد مجاز است، بهره برداری از نمک این دریاچه به مثابه بمبی است که برای تخریب محیط زیست منفجر شده است.
به گزارش ایرنا، دکتر عزت الله رییسی اردکانی چهارشنبه در نشست علمی با محوریت چالش های زیست محیطی منابع آب و روش های حل آن در دانشگاه شیراز افزود: میزان آرسنیک در مبادی ورودی دریاچه مهارلو در حد مجاز است اما با توجه به فرایند تبخیر، آرسنیک موجود در کف دریاچه 35 برابر حد مجاز است.
رییسی اردکانی که مجله علمی هیدروژئولوژی (Hydrogeological Journal) او را به عنوان پدر هیدرولوژی آب های زیرزمینی در ایران معرفی کرده است، اظهار داشت: نمک این دریاچه را تبخیر می کنند و در نهایت آنچه را که پر از آرسنیک و فلزات سنگین است را در صنایعی همچون پتروشیمی استفاده می کنند که این مواد آلاینده به رودخانه هایی همچون کُر(Kor )بر می گردد و در چرخه محیط زیست دیگر نقاط استان فارس نیز خلل وارد می کند.
عضو هیات علمی دانشگاه شیراز گفت: اقدام برای برداشت از منابع نمک دریاچه مهارلو در حالی است که نمک مورد نیاز صنایع را می توان از گنبدهای نمکی سروستان و خرامه در استان فارس تامین کرد اما صنعت به خاطر اندکی هزینه بیشتر، زیر بار نمی رود.
رییسی اردکانی از تاسیس نشدن شبکه فاضلاب در بیشتر شهرهای استان فارس به عنوان یکی از چالش های فراروی منابع آب زیرزمینی از نظر آلودگی یاد کرد و گفت: در برخی موارد زمانی که می گوییم شیرابه فاضلاب صنعتی را وارد رودخانه نکنید می گویند پنج هزار کارگر بیکار می شوند و این در حالی است که نباید منافع ملی را به منافع کوتاه مدت اقتصادی این گونه طرح های صنعتی بفروشیم.
این استاد دانشگاه از نبود سایت های پسماندهای ویژه در استان فارس انتقاد کرد و گفت: پنج سال است که از تعیین محل های مناسب برای ایجاد این سایت ها می گذرد اما گامی برای ایجاد آنها برداشته نشده است.
وی افزود: در نبود سایت پسماندهای ویژه، کارخانه ها و واحدهای صنعتی این گونه پسماندها را در انبارهای خود نگهداری می کنند که در صورت وقوع زلزله یا آتش سوزی، این واحدها به مثابه بمبی محیط زیست اطراف خود را تخریب می کنند.
رییسی اردکانی در ادامه با انتقاد از بی توجهی به ساخت تصفیه خانه شهرها گفت: همه می خواهند سد و کارخانه درست کنند و کسی به ساخت تصفیه خانه فاضلاب توجهی ندارد هرچند نیتشان خیر است و می گویند اشتغالزایی کنیم؛ این از نشانه های این است که محیط زیست در کشور ما پشتوانه مردمی ندارد.
وی اظهار کرد: در کجای دنیا یک شهر جدید مانند شهر صدرا ساخته می شود بی آن که تصفیه خانه فاضلاب داشته باشد؟ سال ها است که دستگاه تصفیه فاضلاب در شهر صدرای شیراز کار نمی کند و فاضلاب این شهر مستقیم وارد محیط زیست می شود.
عضو هیات علمی دانشگاه شیراز گفت: این آب های آلوده به میکروب وارد زمین های کشاورزی می شود، گوسفندان و دام ها در طول مسیر از آن استفاده می کنند و به عبارتی، آلودگی ها وارد چرخه زندگی انسان و حیوان می شود.
وی افزود: در برخی مناطق مانند دو کوهک و قصر قمشه در اطراف شیراز، شیرابه فاضلاب به قنات ها راه می یابند که سلامت انسان ها و محیط زیست را به مخاطره می اندازد.
رییسی اردکانی اظهار کرد: فاضلاب بسیاری از کارخانه ها و بیمارستان های شهر شیراز وارد رودخانه خشک می شود و برخی در طول مسیر این رودخانه این فاضلاب را به درون مزرعه پمپاژ می کنند و در این مسیر، هم شاهد هستیم که فاضلاب شهرک صنعتی به شکل مطلوب تصفیه نمی شود و همراه با فلزات سنگین وارد دریاچه مهارلو می شود.
وی بیان کرد: آبیاری مزارع از آب رودخانه خشک با توجه به آلودگی آن به فلزات سنگین مجاز نیست و حال آن که برخی از آب این رودخانه برای کاشت سبزی استفاده می کنند که باید دستگاه های نظارتی مانع از این امر شوند.
رودخانه خشک شیراز رودخانه فصلی است که با گذر از داخل شهر شیراز به دریاچه مهارلو در شرق این شهرمی ریزد.
نام دیگردریاچه مهارلو، دریاچه نمک است.
شهر صدرا از شهرهای جدید کشور در شمال غرب کلانشهر شیراز واقع است.
آرسِنیک که در فارسی به اکسید آن مرگ موش می گویند، شبه فلز سمی است که ترکیبات آن به عنوان آفت کش به کار می روند.
آرسنیک در آب آشامیدنی و غذا می تواند در دراز مدت به ضایعات پوستی و سرطان منجر شود و در افزایش بیماری های قلبی عروقی موثر است.
