از سرقت یک سنگ نوشته باستانی در یک نقطه کشور تا احداث راه دسترسی با لودر روی یک تپه تاریخی در نقطه ای دیگر، از سازه هایی که اینقدر بلند قامت اند که می‌توانند ثبت جهانی یکی از آثار ملی را باطل کنند تا سرقت مکرر مفاخر ملی کشورمان، باید خیلی هنرمند بود تا همه این نقصان ها و کمبودها را ندید و یگانه اشکال بزرگی که گردشگری کشورمان با آن دست به گریبان است، کمبود توالت خواند!
به گزارش «تابناک»، به فاصله دو سال از پایان عمر دولت دهم و در حالی که به نظر می‌رسید اکتشافات عجیب و غریب مدیران میراث فرهنگی و گردشگری در آن دولت درباره دلیل کساد بودن بازار گردشگری کشورمان فراموش شده باشد، امروز سعید شیرکوند، معاون برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سخنانی بر زبان آورد که گویی بازخوانی حریف مدیران این نهاد در دولت سابق است.
وی که در نشست خبری در جمع اهالی رسانه حضور یافته بود، با تأکید بر اینکه ایده ساخت انبوه سرویس‌های بهداشتی، ایده خوب و یک ضرورت در کشور بود، گفت: «این خواسته و حرفی درست است که می‌گویند اگر می‌خواهید گردشگری ایران پیشرفت کند، باید سرویس بهداشتی ساخته شود. برای همین در دولت گذشته ایده‌پردازی‌هایی شد، اما برنامه‌ریزی‌های آنها غیرکارشناسی و اضطراری تهیه شده بود. قرار بود 1000 سرویس بهداشتی ساخته شود و ردیف بودجه‌ای هم برای آن در نظر گرفتند. به هر استان نیز دستور دادند این طرح را اجرا کند، اما مکان‌یابی‌ها، انتقال زیرساخت‌ها و نگهداری و حفاظت آنها مهم‌ترین مشکلات برنامه‌ریزی آن دولت در موضوع سرویس بهداشتی به شمار می‌آید».
البته این جملات تنها بخشی از گفت‌وگوی مفصل این مقام مسئول درباره ضرورت ساخت سرویس های بهداشتی برای پیشرفت گردشگری در ایران با خبرنگاران بود و در ادامه نشست، به تفصیل درباره این موضوع و رفع این کمبود تعداد سرویس های بهداشتی که عملیاتی شده یا در دست احداث اند و...صحبت شد تا این گونه به نظر برسد که به زعم این مقام عالی رتبه سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ـ که از قضا بر کرسی برنامه ریزی، سیاست گذاری و سرمایه گذاری این سازمان تکیه زده ـ علت رخوت حاکم بر گردشگری کشورمان، چیزی جز کمبود محل مجاز برای دست به آب شدن نیست.
این موضوع به قدری برای همه عجیب بود که شیرکوند، خود در توضیحاتش درباره آن گفت: «خنده‌دار است که تمام آدم‌ها ضرورت این موضوع را حس می‌کنند، اما اقدامی برای آن انجام نمی‌دهند. مثلا در جشنواره‌ای در استان کهگیلویه و بویراحمد 99 درصد انرژی صرف امکانات آن جشنواره شده بود، اما فقط یک درصد انرژی را صرف سرویس بهداشتی کرده بودند. به لحاظ عقلی واقعا عجیب بود؛ تا وقتی مردم بر سر پرداخت 200 تومان به خدمات‌دهندگان سرویس بهداشتی می‌جنگند، این مشکل هیچ وقت حل نخواهد شد. این مشکل آنقدر مهم است که حتی می‌توان برای آن همایش بگذاریم. شاید خنده‌دار باشد، اما مقوله مهمی است».
البته این تمام سخنان عجیب و غریب امروز معاون سرمایه‌گذاری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نبود بلکه حاضرین در این نشست در ادامه شنونده سخنان عجیب دیگری از این مقام درباره جزیره آشوراده و طرحی که قرار است به رغم اعتراضات گسترده، در آن به اجرا درآید بودند؛ سخنانی که اگر در مقام قیاس آن با نقش کمبود سرویس های بهداشتی در بی رونق بودن گردشگری کشورمان نگاه بیندازیم، شاید قابل اغماض به نظر برسند!
از این روی، این بخش از سخنان شیرکوند جالب توجه تر به نظر می‌رسد که می‌دانیم سهم هند از صنعت گردشگری به مراتب بیش از کشورمان است، در حالی که کمبود سرویس بهداشتی در این کشور به حدی است که برخی مقامات این کشور از دختر خواسته‌اند که ساخت سرویس بهداشتی را به عنوان شرط ازدواج مطرح کنند و حتی برخی از این فراتر رفته و یکی از علت های مهم رایج شدن تجاوز به زنان در این کشور را، سرویس های بی در و پیکری که در این کشور به کار می‌رود، ذکر کرده‌اند.
اما از این موضوع عجیب تر آنجاست که بدانیم گلایه معاون سرمایه گذاری سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به کمبود سرویس های بهداشتی در حالی مطرح می‌شود که نیم نگاهی به اوضاع و احوال گردشگری در کشورمان، حکایت از وجود مشکلاتی به مراتب جدی تر دارد؛ از گران بودن هزینه سفر و بالا بودن نرخ هتل ها گرفته تا فقدان راه های دسترسی و حتی امنیت در مجاورت برخی جاذبه های گردشگری کشورمان؛ اشکالاتی که همگی در قیاس با نبود سامانه ای برای معرفی ظرفیت های گردشگری کشورمان، قابل اغماض به نظر می‌رسند!
اکنون اگر به این فهرست اشکالات، بی تفاوتی و واکنش های کم رمق مدیران میراث فرهنگی و گردشگری کشور به اتفاقاتی که به میراث های کشورمانم آسیب می‌زنند را اضافه کنیم و به یاد آوریم که از سرقت از موزه تا تاراج اشیای تاریخی کشورمان که گردشگری دیگر کشورها را رونق می‌دهند، هرگز به اندازه سرویس بهداشتی مورد توجه مدیران گردشگری در کشورمان در دولت فعلی و سابق قرار نگرفته‌اند، درخواهیم یافت که چرا اوضاع گردشگری کشورمان تا این اندازه وخیم است.
البته به این سیاهه، سرقت مفاخر ایران زمین توسط کشورهای همسایه را هم می‌توان افزود که در سایه آن، امثال ترکیه و جمهوری آذربایجان سالهاست برای خود اسم و رسمی دست و پا کرده و طمع کشورهای نوپایی چون امارات و قطر را هم برای به نام زدن مفاخر ایران برانگیخته‌اند، تا دریابیم که به راستی چرا سالهاست وعده رونق اقتصادی غیروابسته به نفت در کشورمان محقق نشده است؛ به این دلیل ساده که مدیران میراث فرهنگی و گردشگری در دیگر کشورها افق دیدی وسیع تر از ساخت سرویس بهداشتی برای بهبهود اقتصاد خود به کمک گردشگری ترسیم نموده‌اند!
