آموزش و یادگیری بخش مهمی از زندگی هر انسان است و همه انسان ها در طول زندگانی خود تحت تعلیم و آموزش قرار می گیرند این امر در مقاطع مختلف تحصیلی و درفضاهای گوناگون صورت می گیرد.
به گزارش
تابناک همدان، به لحاظ اینکه فضا و محیطی که در آن به آموزش و یادگیری پرداخته می شود تاثیر بسیار مهمی در امر یادگیری دارد، همچنین استفاده از امکانات آموزشی تاثیر بسزایی در رسیدن به معیارهای آموزشی صحیح دارد.
براساس منشور حقوق دانش‌‌آموزی، دانشآموزان حق دارند به طور یکسان از امکانات آموزشی و فضای مناسب بهره مند شوند، برخی والدین حاضرند با پرداخت پول های میلیونی فرزندا نشان را در مدارس خصوصی که جمعیت کمی دارند و از امکانات و فضای مناسبی برخوردارند ثبت نام کنند، اما هستند دانش آموزانی که هنوز هم باید در مدارس دولتی قدیمی و کلاس‌های پرجمعیتی که از کمترین امکانات برخوردارند، تحصیل کنند.
دراستان همدان ۳۴۲ هزار دانش آموز در ۳ هزار و ۸۷۷ مدرسه تحصیل می کنند، هرکدام از این مدارس با کمبودهایی مواجه هستند، فرسوده بودن ساخت ها، نبود امکانات علمی، کتابخانه، آزمایشگاه و سالن کنفرانس از جمله این نقص هاست.
در نظام آموزشی ما به طور اساسی حقوق افراد شناسانده نمی‌شود و این موضوع بسیار نگران کننده است که حقوق کودکان و نوجوانانی که آینده سازان کشور هستند مورد فراموشی قرار می‌گیرد؛ اینکه کلاس‌های درس ناایمن هستند و نیاز به بازسازی دارند یا در مناطق محروم بسیاری از مدارس از سیستم گرمایشی مناسب برخوردار نیستند و مدارس کپری و کانکس‌هایی که در بعضی از نقاط به عنوان کلاس درس مورد استفاده قرار می‌گیرند باعث می‌شود نگرانی‌های جدی در زمینه تربیت نسل آینده داشته باشیم.
در حالی که گام نخست برای داشتن جامعه ای مترقی با شهروندان قانونمند تربیت کودکان از مدارس و ارائه آموزش‌های لازم و رعایت حقوق آنهاست.
باید در یک محیط آموزشی مانند مدرسه همه امکانات علمی و آموزشی مانند آزمایشگاه، کتابخانه، سالن کنفرانس، سالن ورزشی که به فرایند آموزشی کمک می‌کند در نظر گرفته شود در حالی که بسیاری از مدارس فاقد نخستین امکانات اولیه بهداشتی هستند.
به گفته مسئولان کشوری در دهه فجر امسال ۳۰۰مدرسه افتتاح خواهد شد و از این تعداد مدارسی نیز به استان همدان اختصاص پیدا کرده است، به نظر می رسد این محیط های آموزشی تا حدودی با استاندارد های آموزشی هم خوانی داشته باشد، اما آن روی سکه راهم باید دید. دانش آموزانی که در مدارس قدیمی تحصیل می کنند و هنوز هم آزمایشگاه، بوفه و کلاس های علمی ندارند.
از یک سو تفاوت در ارائه خدمات آموزشی و بهداشتی علاوه بر اینکه از نظر آموزش و سلامت به دانش‌‌اموزان آسیب می زند این تفاوت قائل شدن و نبود عدالت آموزشی مشکلات روحی نیز به دانشآموزان می زند که ممکن است افراد را در سنین کم وارد ناهنجاری‌های اجتماعی کند که بعدها آسیب آن را هم خود فرد و هم مردم می بینند.
از سوی دیگر فراموش کردن رسالت آموزش و پرورش است که فدای آمار و ارقام ها شده است و تاوان آن را دانش آموزان پرداخت می کنند.
آیا نوسازی مدارس تنها باید به تجهیز سیستم گرمایشی اقدام کند؟ وظیفه تامین نیاز های آموزشی دانش آموزان بر عهده کدام ارگان است؟
این طور که به نظر می رسد مسئولان چشم خود را بر روی این مسئله بسته اند و تنها به فکر ارائه آمار و ارقام هستند.
خیرین نیز در این زمینه کوتاهی کرده اند و تنها به ساخت مدرسه اقدام کرده اند و از مهمترین رسالت مدرسه که همان آموزش است غافل مانده اند.
این نکته مدنظر باشد، تنها بسنده کردن به فضای مدرسه برای دانش آموزان کافی نیست آنها نیاز به محیطی دارند که بتوانند آموزش ببینند مگر نه اینکه هدف آموزش و پرورش، تربیت دانش آموزان و یادگیری است.
این تفکر در ذهن بسیاری از خانواده ها ایجاد می شود که گویا منوال همیشگی مسئولان افتتاح طرح بدون در نظر گرفتن آینده نگری باشد.
بیش از ۳۴۱ هزار دانش آموز هم اکنون در مدارس مشغول به تحصیل هستند، بسیاری از مشکلات دانش آموزان ما نبود مدرسه متعالی است، شاید اگر مسئولان هزینه های ساخت مدارس را به تجهیز مدارس اختصاص دهند آینده روشنی در انتظار جوانان باشد.
