پلکهای سنگین کودکان ایران زمین، در واپسین ساعات سال هزار و سیصد و نود و چهار و نخستین ساعت هزار و سیصد و نود و پنج به امید فرارسیدن روزهایی
آفتابیتر و لحظههایی خوشتر باز میماند و ای کاش، بذر امید همه مردمان
این بوم و بر با نوای آغازین سال نو، جوانه زند و امید به آینده در وجود
تکتک مردمان افزونتر از پیش متبلور شود.
ساعت هشت صبح روز یکشنبه اول فروردین، وقت بستن آخرین صفحه تقویم سالی است که
با همه خوشیها و ناخوشیهایش گذشت و با باران بهاری، نویدبخش آغاز سالی
پربرکت شد و نشانهای برای گره این سیصد و شصت و پنج روز پیش رو با اتفاقات مبارک برای
ملتی بزرگ که نشان داده از همه گردنههای سخت و نفسگیر سربلند میگذرد و
هر روز که میگذرد، فرصتی برای افتخارآفرینی ایشان است.
در این
ساعات سال پیش رو که لحظاتی تکرارناشدنی است، همنفس با هم خوش باشیم و خوش
بگوییم و خوش بشنویم. جامههای نو بپوشیم و بهترین عطرهایمان را بزنیم و
در این حال، بوسه بر پیشانی و دست بزرگان بزنیم، برکت کیسه از میان قرآن
بگیریم و اسکانسهای درشتتر را به کودکانمان بدهیم که برق شادی از این
عیدیها در چشمانشان خودنمایی میکند.
شیرینی و آجیل را مشت مشت
بخوریم، حافظ بخوانیم، موسیقی گوش دهیم، با آنهایی که قهر بودهایم به لطف و
بهانه نو شدن سال، آشتی کنیم و بوسههای آبدار را به همین مناسبت نثار
کنیم تا خداوند برای صاحبان قلبهای روشن، زمینه رسیدن به آرزوهای روشن را
فراهم سازد و این سیصد و شصت و پنج روز را نیز با آرامش و روحی سبک به پیش
رفت.
سعدی در یکی از قصیدههایش در وصف نوروز، تصویری رویایی از این لحظات ماندگار خلق میکند و میگوید:
علم دولت نوروز به صحرا برخاست
زحمت لشکر سرما ز سر ما برخاست
بر عروسان چمن بست صبا هر گهری
که به غواصی ابر از دل دریا برخاست
تا رباید کله قاقم برف از سر کوه
یزک تابش خورشید به یغما برخاست
طبق باغ پر از نقل و ریاحین کردند
شکر آن را که زمین از تب سرما برخاست
این چه بوییست که از ساحت خلخ بدمید؟
وین چه بادیست که از جانب یغما برخاست؟
چه هواییست که خلدش به تحسر بنشست؟
چه زمینیست که چرخش به تولا برخاست
طارم اخضر از عکس چمن حمرا گشت
بس که از طرف چمن لؤلؤ لالا برخاست
موسم نغمهٔ چنگست که در بزم صبوح
بلبلان را ز چمن ناله و غوغا برخاست
بوی آلودگی از خرقهٔ صوفی آمد
سوز دیوانگی از سینهٔ دانا برخاست
از زمین نالهٔ عشاق به گردون بر شد
وز ثری نعرهٔ مستان به ثریا برخاست
عارف امروز به ذوقی بر شاهد بنشست
که دل زاهد از اندیشهٔ فردا برخاست
«تابناک»، برای چهارمین سال پیاپی، ویژه برنامه ویدئویی را برای این لحظات
طلایی تقدیمتان میکند و همزمان دعای خیر شما مخاطبان ارزشمند را برای همه
مردم این سرزمین، از جمله این مجموعه خبری می خواهد. در این ویژه نامه نوروز، اشعاری را با کلام شیوای اخوان ثالث و هوشنگ ابتهاج (سایه) میبینید و میشنوید، نوایی از استاد محمدرضا شجریان را میشنوید، دو قطعه متفاوت و کمتر دیده شده از کیهان کلهر را میبینید و میشنوید، سنتور نوازی جاوید افسری را میبینید و میشنوید، قطعه متفاوتی که از سهیل نفیسی که در فضای مجازی منتشر شده را نقل کردیم، یک اجرای کوتاه کلاسیک رو می بینید و میشنوید و در نهایت با نوای همایون شجریان این ویژه برنامه به انتها میرسد.
تماشای ویژه نامه «تابناک» برای نوروز 1395 را از دست ندهید؛ این ویدیو با کیفیت پایین برای پخش قرار داده شده اما کیفیتهای بالاتر را میتوانید دانلود و تماشا کنید: