عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، بیماری پارکینسون را قابل درمان "علامتی" دانست و عوامل موثر در ابتلا به آن را توضیح داد.
به گزارش ایسنا، فرزاد اشرافی درخصوص علایم این بیماری توضیح داد و گفت: بیماری پارکینسون، علت شناخته شده‌ای ندارد و باعث تخریب قسمت های خاصی از مغز می شود. در مغز ناحیه ای به نام ماده سیاه وجود دارد که دپامین تولید می کند و بر قسمت های مختلفی از آن اثر می گذارد که باعث هماهنگی و نرمی در حرکات بدن می شود.
وی مهم ترین علامت ابتلا به این بیماری را لرزش دست ها عنوان کرد و افزود: با تخریب این ماده، تولید آن در مغز کاهش پیدا می کند و بیمار دچار علایمی مثل لرزش اندام، کندی حرکات، سفتی اندام و اختلال در راه رفتن و قامت بدن می شود. برخی علایم مثل اختلالات شناختی و خلقی، اختلال در سیستم گوارشی به صورت یبوست و افت فشار خون نیزغیر حرکتی هستند.
به گفته عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، ضربات مکرر به مغز، مسمومیت با بعضی از فلزات سنگین مثل منگنز، الکل صنعتی، منوکسید کربن در زمستان و سیانیدها و همچنین ارتباط با سموم شیمیایی می توانند از عوامل ایجاد پارکینسون محسوب شوند.
اشرافی ادامه داد: مصرف برخی داروها به خصوص اعصاب و روان و ضد روان پریشی به ویژه اگر زیر نظر پزشک نباشد نیز می‌توانند در طولانی مدت باعث ایجاد پارکینسونیسم دارویی شود.
وی در خصوص سن ابتلا به پارکینسون و ارتباط آن با بیماری آلزایمر نیز گفت: این بیماری در سنین بالای 50 سال رخ می‌دهد. بیماران مبتلا به پارکینسون با افزایش سن و طولانی شدن بیماری و مصرف برخی داروها می توانند مبتلا به اختلالات شناختی شوند و همراهی این بیماری با زوال عقلی نیز دیده شده است.
این متخصص مغز و اعصاب ادامه داد: کسانی که در سنین پایین و زیر 40 سال مبتلا به پارکینسون می‌شوند ممکن است زمینه ژنتیکی آن را داشته باشند، اما به طور کلی نمی توان آن را پیش بینی کرد، در عین حال هر خانواده‌ای که بیمار مبتلا به پارکینسون دارد نیاز به بررسی ژنتیکی ندارد.
اشرافی تاکید کرد: این بیماری قابل درمان علامتی است و دارو درمانی در کنترل علایم آن نقش مهمی دارد. درنتیجه بیمار می‌تواند زندگی روزمره خود را داشته باشد. درمان آن همیشگی است ولی شفابخش نیست و تنها می تواند علامت آن را کنترل کند. ورزش نیزمی‌تواند به کاهش علایم آن کمک کند.
راجع به بيماري هايي كه با رعشه همراه هست،آگاه سازي نماييد،بسيار سطح سواد جامعه در اين موارد پايين است،علاوه بر پاركينسون بيماري هاي ديگري نيز وجود دارد،شايد بدليل نا آگاهي و عدم اطلاع رساني اصحاب رسانه است،كه بيماراني كه دچار لرزش و رعشه هستند در جامعه معتاد خطاب مي شوند و براي هر كس و نا كس علت لرزش دست و بدنشان را بايد توضيح دهند، متاسفانه خود من يكي از افرادي هستم كه از سن كودكي دچار اين لرزش ها هستم و طي تمام اين سال ها بسياري از حرف هارو شنيدم ،انواع تفسير ها و بغض ها ،حتي زني كه عاشقانه دوستش داشتم از لرزش دست من خجالت مي كشيد و دعواهاي شديدي مي كرد با من،لطفا اطلاع رساني كنيد،من سي و يك ساله هستم و از كودكي دچار لرزش هستم،اين بيماري با هيچ قرص و دارويي و ورزشي قابل درمان نيست،خواهش مي كنم بخاطر هزاران بيمار پاركينسون و اي تي و مشكلاتشان در جامعه ،بيماران داراي رعشه ترحم كسي را نمي خواهند،فقط خواسته شان آگاه شدن ديگران است،بيمار دچار رعشه بايد براي همه توضيح دهد،و فرد شنونده متاسفانه خودش باز قضاوت مي كند شايد مرگ محمد علي كلي باعث پرداختن رسانه ها و اصحاب جرايد به اين موضوع شود يا علي