وقتی فرهنگ‌سازی با منافع اقتصادی فردی در تناقض است؛
کاهش سریع تیراژ فیلم و موسیقی با افزایش سرعت اینترنت
بنا بر تازه‌ترین بررسی‌ها، افزایش سرعت و کاهش قیمت اینترنت با کاهش تیراژ فیلم‌ها و موسیقی‌های عرضه شده در شبکه خانگی نسبت معناداری یافته است. به واقع هرچه سرعت و کیفیت اینترنت برای کاربران عادی رو به فزونی می‌گذارد و قیمت تمام شده اینترنت در فضای رقابتی کاهش می‌یابد، کاربران اینترنت رغبت بیشتری برای دانلود غیرمجازی به جای خرید نسخه‌های مجاز می‌یابند.
تازه‌ترین بررسی‌ها نشان می‌دهد، هرچه بر کیفیت و سرعت اینترنت افزوده می‌شود، تیراژ محصولات فرهنگی اعم از موسیقی و فیلم در شبکه نمایش خانگی رو به نزول می‌گذارد و مردم بیشتری گرایش به دانلود غیرقانونی آثار مجاز می‌یابند؛ اتفاقی که همچنان با شیب تند در جریان است و در مقابل ضربه سختی که به فرهنگ وارد می‌شود، عموم مردم از آن نفع می‌برند!
به گزارش «تابناک»؛ دانلود غیرمجاز محصولات فرهنگی همواره دو وجه داشته است؛ وجه نخست متوجه اشخاصی است که این محصولات را غیرمجاز در اختیار کاربران اینترنت قرار می‌دهند. وجه دوم نیز درباره کاربران اینترنت است که بخش وسیعی از مردم ایران را تشکیل می‌دهند و اقدام به دانلود غیرقانونی محصولات فرهنگی می کنند.
درباره گروه اول که این فیلم‌ها و موسیقی‌های روز را عمدتاً با انگیزه‌های مالی در وب‌سایت‌هایش آپلود می‌کنند و بستر لازم برای دانلود غیرقانونی را به شکلی وسیع فراهم می‌آورند، کوشش‌های قانونی بسیاری صورت پذیرفته اما به واسطه اینکه برخی از این اشخاص در خارج از ایران هستند و ایران عضو کنوانسیون‌های مرسوم کپی رایت نیست، عملاً در داخل و خارج از کشور، اتفاق مهمی در توقف این گروه رخ نمی‌دهد.
درباره گروه دوم که از این بستر استفاده می‌کنند و متأسفانه بخش عمده کاربران اینترنت در ایران محسوب می‌شوند، پیگیری قانونی تقریباً غیرممکن است و کثرت دانلود نیز آنچنان وسیع است که شاید کشورمان را بتوان بهشت دانلود غیرقانونی تلقی کرد و طبیعتاً گریز از چنین وضعیتی برای اهالی فرهنگ، بسیار دشوار و دارای مصائب فراوانی است.
کوشش‌های متعدد در راه‌اندازی کمپین‌های گسترده با مشارکت برجسته‌ترین سینماگران و موزیسین‌های ایرانی، برای فرهنگ‌سازی در راستای عدم دانلود غیرمجاز موسیقی و فیلم، مهم‌ترین تلاش اهالی فرهنگ برای حفظ منابع تأمین درآمدهایشان بود. با وجود این، با توجه به آنکه این فرهنگ‌سازی با منافع اقتصادی فردی در تناقض بود، این کمپین‌ها اساساً کوچک‌ترین تأثیری نداشت!
در چنین اوضاعی، بنا بر تازه‌ترین بررسی‌ها، افزایش سرعت و کاهش قیمت اینترنت با کاهش تیراژ فیلم‌ها و موسیقی‌های عرضه شده در شبکه خانگی نسبت معناداری یافته است. به واقع هرچه سرعت و کیفیت اینترنت برای کاربران عادی رو به فزونی می‌گذارد و قیمت تمام شده اینترنت در فضای رقابتی کاهش می‌یابد، کاربران اینترنت رغبت بیشتری برای دانلود غیرمجازی به جای خرید نسخه‌های مجاز می‌یابند که اتفاقی طبیعی است اما به شدت به دورنمای هنر ایرانی ضربه می‌زند، زیرا هنر بدون پشتوانه اقتصادی، به شدت ضعیف می‌شود.
در این میان، موزیسین‌ها همچون سال‌های پیشین، فروش آلبوم را در اولویت دوم قرار داده‌اند و همزمان با عرضه آثار تازه‌شان، تور کنسرت برگزار می‌کنند و هزینه و سود آلبوم را از این مجموعه کنسرت‌ها به دست می‌آورند؛ اما درباره سینماگران این اتفاق قابل تحقق نیست. فروش فیلم‌ها در شبکه نمایش خانگی یا همان فروشگاه‌های سطح شهر، فرصتی برای بازگرداندن بخشی از هزینه تولید است که سینماگران به مرور از دست می‌دهند و امکانی برای بازگرداندن این هزینه ندارند.
شاید VOD یکی از راه‌های نجات سینمای ایران باشد اما پیش از آن باید حتماً سازوکارهای سهل الوصول قانونی برای مقابله با دانلود غیرمجاز و عوامل گسترش دهنده این اقدام تصویب کرد. اگر کمیسیون فرهنگی دهمین مجلس شورای اسلامی صرفاً در همین زمینه موثر عمل کند، بدون شک عملکرد قابل توجهی داشته و با قانون گذاری کاربردی برای کنترل آپلود غیرمجاز تولیدات داخلی، خدمتی بزرگ به فرهنگ ایران کرده است. باید دید آیا کمیسیون فرهنگی برای جلوگیری از نابودی عقبه اقتصادی فرهنگ این مملکت، به سمت تدوین طرحی کارآمد خواهد رفت؟
