سید احمد مقدسی در گفت و گویی صمیمانه با
تابناک اقتصادی از حال و روز و مشکلات صنعت دامپروی گفت. از عدم حمایت های مناسب دولت ها و نداشتن ابزار اجرایی کارآمد وزیر جهاد کشاورزی انتقاد کرد. او باور دارد که در شرایط کنونی، با عملیاتی کردن مشوق های صادراتی صنایع لبنی، می توان این صنعت را از بحران عبور داد.
به گزارش تابناک اقتصادی؛ در چند سال اخیر اوضاع صنعت دامپروری کشور، حال و روز خوشی ندارد و در این سال‌ها، این صنعت دچار ضرر و زیان‌های زیادی شده است. متأسفانه بسیاری از دامداری‌های بعضاً کوچک توان ایستادگی در این شرایط را نداشتند و ورشکسته شده‌اند. در این چند ساله راه کارهای مختلفی از قبیل تخصیص یارانه تا خرید تضمینی شیر و تصویب خرید شیر به قیمت 1440 تومان و این روزها نیز خبر اختصاص مشوق صادراتی 200 میلیارد تومانی، راه های نجاتی برای خروج از شرایط بحرانی بوده‌اند.
شاید این سؤال در ذهن بسیاری شکل گرفته باشد که، صنعتی که اهمیت زیادی در حفظ سلامتی افراد جامعه و سفره غذایی آنان دارد، چرا این روزها در شرایط بحرانی اقتصادی به سر می‌برد.
تابناک اقتصادی بر اساس رسالت خود و به امید اینکه بتواند مشکلات این قشر زحمت کش را بیان کند تا مسئولین به فکر راه حل آن باشند و از این شرایط حساس عبور کنند، به سراغ یکی از کارآفرینان این حوزه، آقای سید احمد مقدسی رفت تا با ایشان از حال و روز این صنعت مهم و بالادستی گفت و گویی داشته باشد. سید احمد مقدسی به عنوان رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی گاوداران ایران، در این سال‌ها با جدیت به دنبال حل مشکلات و دغدغه های دامداران ایران بوده و هستند. در حین گفت و گویی که با ایشان داشتیم، نشان می‌داد که چقدر برای حرفه خود دلسوزانه تلاش می‌کند و از اینکه خود و همکارانش، این شرایط را تجربه می‌کنند بسیار گلایه‌مند و ناراحت بود.
خلاصه مهم‌ترین محورهای گفت‌وگو با سید احمد مقدسی را در ادامه می‌خوانید و متن کامل این گفت‌وگو به زودی در تابناک اقتصادی منتشر خواهد شد.
دولت دهم در سال 90 با یک تصمیم، صنعت دامپروری را از ریل خارج کرد. در آن مقطع دولت به ما دستور داد که باید قیمت شیر خود را 170 تومان پایین بیاورید. چرا که دولت به شما نهاده های دامی می دهد. دولت به تعهدش به طور کامل عمل نکرد و شیر ارزان شد ولی شاهد ارزانی لبنیات برای مردم نبودیم.
یارانه شیر تا سال 1390 سالانه 600 میلیارد تومان بود، که یک مرحله 300 میلیارد تومان یارانه پرداخت شد و یک مرحله هم 225 میلیارد تومان که جمعاً 525میلیارد پرداخت شده بود.
در سال 1393 قیمت شیر 1140 تومان مصوب شد ولی اجرای آن به ستاد تنظیم بازار و سازمان حمایتی سپرده شد که تعهدی به وزارت جهاد کشاورزی نداشتند. فقط اتاق این ستاد در وزارت جهاد کشاورزی بود. گاودار شیرش را در گران‌ترین حالت، 1250 تومان می‌فروخت ،بعد بطری شیر 2200 تومانی به 2500 تومان افزایش یافته بود. سؤال اینجاست که چرا سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان سکوت نموده بود؟
در سال 1394 طبق نظر بانک مرکزی جمهوری اسلامی، 8.2 درصد لبنیات گران شده بود، اما یک ریال شیر برای گاودار گران نشده بود.
من در واقع مقصر اصلی را وزیر صنعت، معدن و تجارت و معاون ایشان، رئیس سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان می‌دانم که به دولت و وزارت کشاورزی کمک نکردند تا این مصوبه دولت اجرایی بشود.
وزارت جهاد کشاورزی در این دولت نهایت حمایت خود را می‌کند، اما ابزار اجرایی ندارد. مثل این می‌ماند که شما قهرمان شنا باشید و دستتان را ببندند و در آب بیندازند، خوب خفه می‌شوید.
من تولیدکننده شروع به تولید می‌کنم و حالا تولید روی دستم مانده است، چرا؟ چون سرانه مصرف پایین است. در واقع الگوی مصرف صحیح نیست. وزارت بهداشت قسمتی از هزینه های درمانی را در جهت تبلیغ الگوی صحیح مصرف قرار دهد. در حالیکه امروز نوشابه در کشورمان گران‌تر از شیر می‌باشد. چطور مردم ما 4 برابر میانگین دنیا نوشابه مصرف می کنند؟
من خواهشم این هست که دولت در رابطه با فرهنگ سازی مصرف لبنیات اقدامی بکند و در نتیجه 60 درصد در بازار تقاضا ایجاد می کند. اگر این فرهنگ مصرف تغییر نکند، قطعاً برای من انگیزه ای نخواهد بود حتی اگر وام بلاعوض هم بدهند که برو گاوداری بساز ، ولی وقتی من قرار است تولید کنم و به ضرر بفروشم خوب تولید نمی‌کنم.
میانگین سرانه تولید کشور ما در حال حاضر حدود 110 کیلوگرم به ازای هر نفر در سال می‌باشد و میزان سرانه مصرف هم بر اساس 9 میلیون تن شیری که در کشور دارد تولید می‌شود 100 کیلوگرم می‌باشد چون حدود 10 کیلوگرم صادر می‌شود اما استاندارد جهانی 300 کیلوگرم می‌باشد. در حقیقت ما یک سوم استاندارد جهانی لبنیات مصرف می‌کنیم.
در اطراف ایران بازار 500 میلیون نفری برای مصرف وجود دارد. روسیه دارای بازار 30 میلیون تنی می‌باشد که 15 میلیون تن آن را خود روسیه تولید می‌کند.
پاکستان یک بازار مصرف 15 میلیون تنی است و خودش 6 میلیون تن تولید دارد و به اندازه تولید کشور ما نیاز به واردات دارد ولی الآن کشورهای اروپایی، ترکیه و مصر بازار این کشور همسایه ایران را گرفته‌اند.
کالاهایی که من توان تولیدش را دارم، دولت نباید اجازه بدهد که این کالاها به داخل وارد شود، اگر هم قرار است وارد شود، حداقل بایستی مثل کشور ترکیه که برای ورود شیر خشک 180 درصد تعرفه گمرکی گذاشته است، تعرفه مناسبی قرار دهد، چرا کشور من این تعرفه‌ها را نمی‌گذارد.
حالا دولت می‌خواهد 200 میلیارد بابت مشوق صادراتی بدهد، مدام امروز و فردا می‌کند. دو ماه است که ما داریم پیگیری می‌کنیم. با سه معاون رئیس جمهور در این زمینه مکاتبه کرده ایم.
الآن اینجا پودر آب پنیر داریم ولی چرا بدون تعرفه وارد می‌شود؟ چرا گوشت بدون تعرفه وارد می‌شود؟ بعد ما دو سه سال دویدیم تا توانستیم تعرفه گوشت را از 5 به 10 برسانیم، حالا هم ارز آن را قطع کردند.
شأن مردم ما این نیست که گوشت آشغال برزیلی را بخورند و امروز گوشت درجه یک ایرانی روی دست گاودار ایرانی بماند.
باید دولت محترم تمام تعرفه واردات شیر خشک، کره، پودر آب پنیر و مکمل‌هایی که به نوعی از شیر خام تهیه می‌شود و همچنین گوشت قرمز را در دست وزیر جهاد کشاورزی قرار دهد تا تعیین تعرفه صورت بگیرد.
تمام کشورهای اروپایی به چه دلیل مشوق صادراتی می‌دهند؟ به چه دلیل محصولات خود را به اطراف ما ارزان می‌فروشند؟ برای اینکه تولید ما را از بین ببرند. ببینید ما از اروپا تا شرقی‌ترین نقطه آسیا، نمونه و رقیب ایران در تولید شیر خام و گوشت نداریم و به نظر من در این زمینه‌ها است که استکبار و استثمار جهانی دارد خودش را نشان می‌دهد، چرا بیاید جنگ کند، جنگ نرم همین است.
کشورهای دیگر با پرداخت یارانه و مشوق‌های صادراتی، تولید ملی ما را نابود می‌کنند بعد فردا ما باید برویم پنیر دانمارکی و کره هلندی بیاوریم.
ظرفیت تولید در حال حاضر، 12 میلیون تن در صنایع لبنی و حدود 3 میلیون تن در صنایع شیر خشک می‌باشد. شیری که جذب صنایع لبنی می‌شود، شش و نیم تن می‌باشد و نزدیک به 52 درصد ظرفیت کار می‌کنند.
امروز قیمت تمام شده‌ی ما با اروپا و آمریکا یک قیمت می‌باشد، اما دولت‌های اروپایی و امریکایی و کانادایی، بابت صادرات لبنیاتشان مشوق صادراتی می‌دهند، که این مشوق‌ها به گاودارهایشان برمی‌گردد.
امروز شیر خشک ما 10500 تومان برای کارخانجات تمام می‌شود، در صورتیکه اروپایی‌ها به قیمت 7000 تومان می‌فروشند، پس در نتیجه ما اگر 3500 تومان مشوق صادراتی بدهیم، می‌توانیم در بازار هدف حضور داشته باشیم.
در حال حاضر، چگونه است که وزیر صنعت معدن و تجارت، 2 هزار و 700 میلیارد تومان با وام خرید خودرو به صنعت خودروی ورشکسته ایران کمک می‌کند، در حالیکه صنعت ما 600 میلیارد تومان در سال می‌گرفت که این را دولت حذف کرد.
حالا شیرهای تولیدی خیلی طبیعی وبا کیفیت هستن که با نوشابه های مضرر مقایسه می شوند 