مقابل تصویر شهید قرار می‌گیرد، زیر لب دعا می‌خواند و بعد به سمت تصویر شهید بعدی روانه می‌شود. روندی که در تکرارش می‌توان حرف دل این مادر شهید را شنید.
به گزارش «تابناک»، برخی لغات هستند که هر چقدر معنا کردنشان ساده به نظر می‌رسد، خیلی هایمان از پسش بر نمی‌آییم. مثل «دلتنگی». لغتی که شاید همگی بتوانیم درباره اش کلمات زیادی را پشت هم قطار کرده و به کمکشان، جمله های زیبایی نیز خلق نماییم اما بعید است بتوانیم آن گونه که این مادر درکش کرده، درکش کنیم و درباره اش سخن بگوییم.
مادری سالخورده که وقتی از مقابل تصویرهای به نمایش درآمده به مناسبت هفته دفاع مقدس عبور می‌کند، خدا می‌داند دلش تا کجاها پر می‌کشد و چه افکاری از خاطرش عبور می‌کنند. غرق در خاطرات گذشته و یاد فرزند عروج کرده اش می‌شود یا به رویای حال فرزندش پناه می‌برد.
هفته دفاع مقدس تمام شده اما ظاهرا مسئولان این نمایشگاه یادشان رفته که بنرهای منقش به تصویر شهدا را جمع آوری کنند. شاید هم یادشان نرفته و از پیوند این هفته با دهه محرم به این نتیجه رسیده‌اند که بد نیست تصاویر عاشورایی های معاصر را دیرتر از روال همیشگی جمع آوری نمایند.
علت چه بوده را نمی‌دانیم، اما می‌دانیم که برای مادر شهید، برخلاف خیلی هایمان، این تصاویر چیزی روزمره و عادی نیستند که بتواند از کنارشان عبور کرده به روزمرگری های زندگی برسد، بلکه یادآور مسائل فراوانی است که هنوز قدرت کندنش از زمان حال و سوق دادنش به گذشته و آینده را دارد.
آنقدر که می‌گوید: «محرم که می‌رسد، بیش از همیشه دلم برایش تنگ می‌شود. برای فرزندی که پا در راه عاشوراییان گذاشت، مثل شهدای کربلا به آزادی رسید و کاری کرد که من سعادتش را نداشتم».
این را می‌گوید و از ما جدا می‌شود تا قدم زنان خود را به بنر بعدی که عکس و نام شهیدی دیگر بر آن درج شده برساند و رو به آن، دست بالا برده و زیر لب با خدا زمزمه کند. اتفاقی که تکرار می‌شود و این مادر سال خورده آنقدر با حوصله و صبر انجامش می‌دهد که می‌توان در پس آن، یک دنیا سخن دید و شنید.
مادری که هر سال در سوگ سالار شهیدان، نقش فرزند شهیدش را بیش از پیش می‌بیند و بیشتر دلتنگش می‌شود. آنقدر که شاید راهش را به خیابان کج کند و خود را مقابل تصاویر شهدا ببیند و در آینه راز و نیاز با خدایش، یاد شهدا و فرزند جگرگوشه اش را زنده نگاه دارد.
مادری که نمی‌دانیم وقتی در روضه خوانی ها و مداحی های این روزها از پیکر خونین و شهادت مظلومانه می‌شنود، چقدر از قرار گرفتن فرزندش در صف عاشورایی ها احساس خرسندی می‌کند و چه میزان ناراحتی از فراغ فرزند به ذهنش هجوم می‌آورد، اما خوب می‌دانیم که در تعریف «دلتنگی» آنقدر وارد است که ما در مقابلش بی اطلاع به حساب می‌آییم.
اصلا حسین جنس غمش فرق می کند ××× این راه عشق پیچ و خمش فرق می کند