در روزهای گذشته خبری مبنی بر تنبیه بدنی و سوزاندن دست یک دانش آموز مقطع ابتدایی در بخش چاروسای شهرستان کهگیلویه منتشر شد؛ خبری که هرچند کسی واقعی بودنش را تکذیب نکرد، میان سهوی و یا عمدی بودن آن اختلاف نظر وجود داشت. حالا نامه نماینده مردم این منطقه در مجلس از حقیقت داشتن موضوع خبر می دهد.
به گزارش «تابناک»؛ بر اساس اخباری که از این رخداد در رسانه ها منتشر شد، در حالی خانواده دانش آموز تنبيه شده از اقدام فیزیکی معلم مدرسه برای سوزاندن دست فرزندشان گفتند و این موضوع را عمدی دانستند که از آن سو «کامران ارزش خواه» معلم روستای «شوتاور» بخش چاروسا، این حادثه را ناشی از داغ شدن خط کش فلزی کنار بخاری و دست زدن سهوی دانش آموز به آن عنوان کرد.
در اين باره دانش آموزي كه گفته مي شود، معلم مدرسه او را تنبيه كرده به رسانه هاي محلي استان كهگيلويه و بويراحمد گفت: معلممان تمام همکلاسی هایم را کتک زد و بعد نوبت به من که رسید، ابتدا کتک زد و بعد با گذاشتن خط کش آهنی روی بخاری نفتی آن را بر روی دستم گذاشت و میگفت، نباید خط کش را برداری تا مدت ۳ تا ۴ دقیقه بر روی دستم نگه داشتم. هر چه به او التماس کردم، خط کش را بردارم، نگذاشت و هم اکنون دستم سوخته است و توانایی برداشتن جسمی را ندارم.
در ادامه ماجرا اداره کل آموزش پرورش استان کهگیلویه بویراحمد پیگیری موضوع را آغاز کرد و در اقدامی تحسین برانگیز، ضمن تشکیل جلسه اضطراری و دلجویی حضوری از دانش آموز تنبیه شده، از تلاش برای کشف حقیقت ماجرا خبر داد.
البته مسئولان این اداره کل كه گويا در ميان حرف هاي معلم مبني بر تنبيه نكردن و حرف هاي دانش آموز مبني بر تنبيه شدن، كشف حقيقت برايشان سخت است، در پایگاه رسمی خود نوشتند: بر اساس تحقیقات اولیه، سهل انگاری در کلاس درس صورت گرفته و موضوع با جدیت در حال پیگیری است.
معلمی که متهم به تنبیه دانش آموزانش آن هم با خط کش داغ است نیز در این باره گفت: وسایل آزمایشگاه از جمله خط کش نزدیک بخاری قرار داشت، گرم شدند و دانش آموز «نیما اکرمی» به صورت سهوی خط کش را برداشت و سوختگی سطحی در دستش ایجاد شد.
این همه مواضع اعلام شده در مورد درستی یا نادرستی تنبیه دانش آموزان روستای «شوتاور» آن هم با خط کش داغ نبود و نگارش نامه ای توسط «عدل هاشمی پور» نماینده مردم شهرستان های کهگیلویه، بهمئی، چرام و لنده در مجلس شورای اسلامی ـ که در آن صریحاً تنبیه دانش آموزان با خط کش داغ تأیید شده است ـ ابهام ها را در مورد ماجرای فوق افزایش داد.
«هاشمي پور» در نامه خود خطاب به مدير آموزش و پرورش استان نوشت: در چنین شرایطی جای بسی تاسف است که رابطه معلم و دانش آموز آن هم کلاس اول ابتدایی را ترس٬، ارعاب و تنبیه با خط کش داغ رقم می‌زند. خبر کتک زدن دانش آموزان روستای شوتاور منطقه چاروسا مایه تأسف و تأثر عمیق این جانب شد.
نماینده مردم کهگیلویه در مجلس ادامه داد: هرچند عذر خواهی معلم و مسئولین آموزش و پرورش نوش دارو بعد از مرگ سهراب و سهراب هاست، انتظار دارم که ضمن بررسی جدی و برخورد قانونی و بدون اغماض این حرکت ناشایست، ترتیبی داده شود که فضای مدارس تلطیف، دوستانه و عاری از هر نوع تنبیه بدنی شود و ریشه این عوامل شناسایی و تمهیدات لازم صورت پذیرد.
بر اساس آنچه در مورد تنبيه دانش آموزان مقطع ابتدایی روستای «شوتاور» با خط کش داغ رفت، در ابتدا باید به حرکت قابل تحسین مسئولان آموزش و پروش استان اشاره کرد که بر خلاف موارد مشابهی که معمولاً با جدیت تکذیب می شوند، آنها اصل ماجرا را پذیرفتند، از خانواده و دانش آموز تنبيه شده دلجویی کردند و نسبت به پیگیری مسئله تا روشن شدن حقایق پنهان نیز اهتمام ویژه ای از خود نشان می دهند.
اما نکته دیگر آنکه بررسی های صورت گرفته و گفته هاي دانش آموز مورد اشاره البته اگر صحيح باشد نشان می دهد تنبیه و برخورد فیزیکی آن هم با بدترين شكل ممكنش در اين مدرسه رخ داده است؛ موضوعی که در نامه نماینده منطقه در مجلس شورای اسلامی نیز به خوبی مشخص است.
بنابراین باید از مقامات و متولیان آموزش و پرورش این استان انتظار داشت در گام اول تلاش كنند، در جهت تنوير افكار عمومي هرچه زودتر حقيقت ماجرا را كشف کرده و به اطلاع عموم برسانند.
ديگر آنكه تلاش و برنامه های آتی خود را به گونه ای طراحی و مدیریت کنند که در آینده رخ دادن چنین مواردی ـ چه آن برخوردهایی که رسانه ای می شوند و چه آن برخوردهایی که به دور از نفوذ رسانه ها اتفاق می افتند ـ در سطح مدارس استان به صفر برسد؛ موضوعی که البته محدود به استان مذکور نیست و باید بخش مهمی از تلاش متولیان آموزش و پرورش کشور معطوف به همین مسأله باشد.
نکته پایانی اینکه در بروز چنین حوادثی نمی توان از دغدغه های مالی و مشکلات شخصی معلم ها که ناگزیر در کیفیت کارشان اثرگذار است غافل شد و باید تلاش مضاعفی نیز برای برظرف کردن دغدغه های مالی و رفاهی معلمان در دستور کار قرار گیرد.
اگر دغدغه مالی برای معلم در ان روستای دور افتاده که مخارج زندگی به مراتب کمتر از شهری مثل تهران است انگیزه توجیه این رفتار معلم باشد پس در شهری مثل تهران باید معلمان بشدت تحت فشار مالی روزی چند دانش اموز را بکشند و هیچ کس به انها چیزی نگوید چون دغدغدغه مالی دارند ! 
البته پرداخت در روستاها حتما بمراتب کمتر از تهران است عزیز 
