دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام چهارشنبه شب در برنامه زنده «شرایط خاص» گفت: ما نیاز به انقلابي دیگر در اقتصاد و فرهنگ داریم و تحولي دیگر، غیر از تغییرات سیاسی می خواهیم.
به گزارش «تابناک»، نقل از پایگاه اطلاع رسانی دکتر محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، چهارشنبه شب، بیستم بهمن ماه 95 در شبکه سوم سیما با تبریک سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی گفت: ایام دهه فجر و پیروزی انقلاب را به ایرانیان داخل و خارج از کشور و به همه مسلمانانی که آرزوی تحقق آرمان های اسلام را در جهان دارند، تبریک عرض می کنم و پیشاپیش ایام فاطمیه را تسلیت می گویم. اتفاقا امشب سالگرد عملیات والفجر هشت است که با رمز یا فاطمه الزهرا(س) آن عملیات شروع شد و رزمندگان ما کار بسیار بزرگی را در عبور از اروند رود انجام دادند. شصت هزار تن در یک شب آن عملیات بزرگ را انجام دادند و توانستند مراکز موشکی عراق به سمت خلیج فارس را ـ که جزیره نفتی خارک را هدف قرار می داد ـ از دست آنها خارج و این پیروزی را در آستانه فجر انقلاب اسلامی، تقدیم ملت ایران كنند.
مجری برنامه در ابتدا از دکتر محسن رضایی اجازه خواست تا روند برنامه به صورت چالشی و متفاوت از گفت وگوهای معمول انجام شود. فرمانده سپاه پاسداران در دوران دفاع مقدس گفت: شما برای انتخاب روند برنامه و طرح سؤال آزاد هستید. در جبهه جنگ هم فرماندهان ما با آزادی اقدام می کردند و قهرمان های بزرگی از میان آنها بیرون آمدند.
رضا رشیدپور گفت: بفرمایید به شما چه بگوییم؟ دکتر رضایی یا سردار رضایی؟
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام پاسخ داد: بهترین نامی که برای خودم قائل هستم «آقا محسن» است که حضرت امام به من گفتند و دوستان رزمنده هم مرا به همین نام صدا می زدند. امیدارم که بتوانم خدمتگزار ملت ایران باشم. دکترای من هم که تقلبی نیست. قبل از انقلاب در رشته مهندسی مکانیک در دانشگاه علم و صنعت درس می خواندم و رتبه کنکورم زیر هزار بود. در آن دوران برای بار دوم مبارزه را شروع کردم و نیروهای امنیتی آمدند که مرا دستگیر کنند. در آن موقعيت مخفی شدم و از سال 55 تا زمان پیروزی انقلاب در اکثر شهرها با خانواده ام مخفیانه زندگی کردم. ساواک به دنبال من و اعضای گروه منصورون بود. بعد از جنگ تغییر رشته دادم به اقتصاد، چرا که مطمئن بودم مشکل اصلی ما بعد از جنگ اقتصاد است. ما اگر از ایستگاه اقتصاد عبور نکنیم، زحماتمان خدشه دار می شود و برای همین لیسانس و فوق لیسانس و دکترا را سر کلاس های دانشگاه تهران نشستم و دکتراي اقتصاد گرفتم، ولی با این حال لباس سربازی را بر همه چیز ترجیح می دهم و می خواهم آنچه را در توان دارم در طبق اخلاص به اسلام و ملت عزیزم تقدیم کنم.
مجری برنامه پرسید: انگیزه شما از مبارزه با رژیم شاه چه بود؟ رضایی در پاسخ گفت: حدود صدسال است که ملت ما جنب و جوش عجیبی پيدا كرده است. این حرکت هم از دغدغه امنیت شروع شد. بعد از اینکه روس ها به ایران حمله کردند و نیمی از کشور را از دست دادیم، یکباره ملت ما از خوابی بیدار شد و از آن موقع راهش را آغاز کرد. ملت ايران از صد سال پیش متوجه شد که خیلی عقب است و حرکتش را شتاب بخشید. هنگامی که تاریخ ایران را مطالعه می کردم به این پرسش می رسیدم که چرا در این هفتاد سال اخیر ملت ما به آرمان هايش نرسیده است. در ماجرای مشروطه، ملی شدن صنعت نفت و واقعه پانزده خرداد، ما به آرمان هايمان نرسیدیم. چه زمانی باید به آرزوهامان می رسیدیم؟ این مسأله آرامش را از ما گرفته بود و به همين دليل، به جای تحصیل راه مبارزه را انتخاب کردم. در واقع من آن روز متوجه شدم که هنگام مبارزه است و روز تحصیل نیست.
مجری برنامه پرسید: حالا به آن آرمان ها رسیده ایم؟
استاد دانشگاه جامع امام حسین (ع) گفت: در بخش های مختلف گام های بلند برداشته ایم. در امنیت و دفاع علاوه بر تأمین امنیت کشور، خودمان به نقطه ای رسیده ایم که سربازان و فرماندهان ما در سواحل مدیترانه کمک مستشاری می دهند. به قول آقای حسنین هیکل که می گفت: من خیلی موافق ولایت فقیه نیستم اما اگر جای شما بودم دست ولی فقیه را می بوسیدم چون بعد از صدها سال شما به ساحل مدیترانه رسیدید. این اعتراف تحلیلگران برجسته دنیاست. اما در یک بخش هایی ما عقبیم. در اقتصاد، صنعت، کشاورزی و معیشت مردم عقب هستیم.
مجری برنامه پرسید: آیا مهم است تا سواحل مدیترانه برویم؟
رضایی گفت: پاسخ خیلی روشن است. ما از پیشرفت هامان نباید عقب برويم. آن مقدار را که عقب هستیم، باید جبران کنیم. ما در جاهایی پیشرفت کرده ایم اما سؤال این است که چرا کالاهايمان به عراق و سوریه صادر نمی شود؟ اگر به عقب بیاییم این بازارهای بالقوه را هم از دست می دهیم. بسیاری از قدرت های بین الملل جنگ درست می کنند که بازار بسازند. ما که جنگ راه نینداخته ایم. دولت های سوریه و عراق از ما خواسته اند، به آنجا برویم و آموزش بدهیم. رابطه دوستی ما با این ملت ها یک بستر برای صادرات فرهنگ و کالا و تکنولوژی است. تأسف بار این كه ما در کشور خودمان، بازارهای کالاهای ساخت ایران را هم از دست داده ایم. باید عقب ماندگی هایمان را به مرزهای پیشرفتمان نزدیک کنیم.
مجری برنامه از دکتر رضایی پرسید: بزرگترین آرزوی شما که در انقلاب اسلامی محقق شده چیست؟
دکتر رضایی گفت: آرزوی من این بود که دعوای هفتاد ساله روشنفکران و انقلابیون به پایان برسد و ما به یک نظام سیاسی اسلامی و مردمی برسیم. ما اکنون حکومت اسلامی داریم اما دغدغه امروز من این است كه بهره برداری لازم را از آن نمی کنیم.
رشیدپور پرسید: آیا این کاستی به مردم مربوط است؟
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: به همه مربوط است. مردم دولت و مجلس را انتخاب می کنند. مقامات و مسئولاني که در اقتصاد نقش دارند، با انتخاب مردم به صحنه آمده اند. اقتصاد در اختیار منتخبان مردم است. مشکل امروز ما مربوط به یک دولت خاص نمی شود. مشکل در همه دولت ها دیده می شود. بزرگترین مشکل، اقتصاد ماست. اقتصاد ما یک بخش منظورم نیست. من به عنوان یک استراتژی و نهضت به اقتصاد نگاه می کنم. ما نیاز به یک انقلاب دیگر شبیه انقلاب سیاسی مان در اقتصاد و فرهنگ داریم و یک تحول دیگر غیر از تغییرات سیاسی مي خواهيم. اینهایی که به دنبال تغییرات سیاسی در کشور هستند، آب در هاون می کوبند. مسأله ما فرهنگ و اقتصاد است. اگر همه نیروهای دلسوزی که ایران را قبول دارند بر این گام دیگر تمرکز پیدا کنند، ایران به شکوه و مجد خودش می رسد.
