نمایش «امیر» و «خجالت نکش» در حاشیه رونمایی از «به وقت شام» / گاف بزرگ مجری ناشی نشست‌ها

در چهارمین روز جشنواره فیلم فجر، فیلم‌های «امیر»، «خجالت نکش» و «به وقت شام» اکران شد و در این میان «به وقت شام» به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا در مرکز توجهات قرار گرفت؛ فیلمی که مطابق با رسم معمول جشنواره باید شماری سیمرغ بلورین را به خود اختصاص دهد و شاید در این زمینه با «سرو زیر آب» برای تقسیم سیمرغ‌ها رقابت کند!

به گزارش «تابناک»؛ جشنواره فیلم فجر در این دوره با نمایش 22 فیلم بلند داستانی، 3 فیلم کوتاه داستانی، 2 فیلم مستند و یک انیمیشن از امروز پی گرفته خواهد شد و ویترین سینمای ایران برای سال 1397 در آغاز سال جدید سینمایی برانداز می‌شود. «تابناک» همچون ادوار پیشین به پوشش لحظه به لحظه رویدادها و تحلیل کوتاه آثار و نقد و بررسی وقایع و حواشی این رویداد می‌پردازد. اگر جزو تماشاگران جشنواره فیلم فجر هستید، از اینجا می‌توانید جدول نمایش فیلم‌ها در سالن‌های مختلف را بیابید و کاتالوگ پی ادی اف برنامه جشنواره را نیز از اینجا می‌توانید دانلود کنید.

در روز چهارم جشنواره فیلم فجر، وقت رونمایی از فیلم سینمایی «امیر» نخستین ساخته نیما اقلیما است. در این دوره فیلم اولی‌ها به حاشیه رانده شده‌اند و نیما اقلیما یکی از سه فیلم اولی است که شانس حضور در این جشنواره را به دست آورده است. «خجالت نکش» به کارگردانی رضا مقصودی نیز در سانس ساعت 17 اکران خواهد شد؛ فیلمی کمدی که باید دید در سطح جشنواره است؟

در آخر و در سانس ساعت 20 سینمای رسانه‌ها -پردیس ملت- فیلم سینمایی «به وقت شام» تازه‌ترین اثر ابراهیم حاتمی‌کیا اکران شد. «به وقت شام» داستان دو خلبان ایرانی متشکل از یک پدر و پسر است که باید یک هواپیمای ایلوشین که حامل شماری از مردم تدمر و تعدادی از اسرای سوری است را از تدمرِ تحت محاصره به دمشق منتقل کنند. در این شرایط عناصر داعشی با کمک یک زنِ داعشی آزاد می‌شوند و هواپیما را به کنترل خود درمی‌آورند.

با جزئیات این فیلم‌ها بیشتر آشنا شوید:

امیر

تهیه کننده: سید ضیاء هاشمی
کارگردان: نیما اقلیما
نویسنده: نیما اقلیما
فیلمبردار: ادیب سبحانی
بازیگران: میلاد کی‌مرام، سحر دولتشاهی، هادی کاظمی، بهدخت ولیان، مصطفی قدیری و...
خلاصه داستان: یکی با کار، یکی با پول، یکی با زندگی، یکی هم با سیگار. همه خودشونو می‌کشن. فقط راه هاشون فرق می‌کنه.

خجالت نکش

تهیه کننده: سیدامین پروین‌حسینی
کارگردان: رضا مقصودی
نویسنده: رضا مقصودی
فیلمبردار: مهدی جعفری
بازیگران: احمد مهرانفر، شبنم مقدمی، سام درخشانی، لیندا کیانی و الناز حبیبی
خلاصه داستان: زن و شوهری با داشتن عروس، داماد و نوه، در سن میانسالی بچه دار می شوند. این اتفاق آن هم در روستایی کوچک که هیچ چیز از دید اهالی پنهان نمی ماند، زن و شوهر را دچار اتفاقاتی کمدی و بامزه می کند. اتفاقاتی که در نهایت باعث جدال این دو با یکدیگر می شود و… .

به وقت شام

تهیه کننده: محمد خزایی و سازمان اوج
کارگردان: ابراهیم حاتمی کیا
نویسنده: ابراهیم حاتمی کیا
فیلمبردار: مهدی جعفری
بازیکران: هادی حجازی‌فر، بابک حمیدیان و...
خلاصه داستان: داستان هواپیمای کمکی ایران برای سوریه است که برای فرود در فرودگاه دمشق با حمله و گروگان‌گیری مواجه می‌‌شود.

اعلام نتیجه آرای مردمی بدون رده بندی!

نتیجه شمارش آرای فیلم های نمایش داده شده در چهارمین روز سی و ششمین جشنواره ملی فیلم فجر در حالی اعلام شد که در این نتیجه نه تنها شمار رای‌های ماخوذه اعلام نشده، بلکه رده بندی نیز اعلام نشده و صرفاً عنوان شده این ده فیلم بیشترین آرا را به خود اختصاص داده‌اند که رویه‌ای عجیب و مشکوک است که تبعاتش می‌تواند در روزهای آینده دامن جشنواره را بگیرد؛ تبعاتی که منیژه حکمت به آن اشاره کرده بود.

آثاری که در این لیست قرار گرفته اند عبارتند از «دارکوب» به کارگردانی بهروز شعیبی، «بمب، یک عاشقانه» به کارگردانی پیمان معادی، «به وقت شام» به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا، «مغزهای کوچک زنده» به کارگردانی هومن سیدی، «سرو زیر آب» به کارگردانی محمدعلی باشه آهنگر، «خجالت نکش» به کارگردانی رضا مقصودی، «چهارراه استانبول» به کارگردانی مصطفی کیایی، «تنگه ابوقریب» به کارگردانی بهرام توکلی، «لاتاری» به کارگردانی محمد حسین مهدویان و «عرق سرد» به کارگردانی سهیل بیرقی.

ادعاهای عجیب وزیر ارشاد: سینمای ایران 25 میلیون مخاطب دارد!

سید عباس صالحی در استودیو گفتگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما با بیان اینکه هویت ملی و مذهبی ما متاثر از انقلاب اسلامی است، گفت: طبق پیمایش انجام شده مبنی بر اینکه « تا چه اندازه به ایرانی بودن خود افتخار می کنید» ۲۸/۵ درصد گزینه زیاد را انتخاب کرده و ۵۸/۴ درصد خیلی زیاد را برگزیده اند و این به معنای تاثیر و تقویت انقلاب اسلامی در ۴۰ سال گذشته است. در پیمایش دیگر ۳۵/۳ درصد به شرکت در جنگ (اگر جنگی روی دهد) گزینه زیاد را انتخاب کرده اند و ۱۹/۶ درصد گزینه خیلی زیاد را ثبت نموده اند. و این روحیه همان چیزی است که انقلاب اسلامی برای آن شکل گرفته است.

صالحی در خصوص بهار سینمای کشور و ایام جشنواره سینمای فجر گفت: سینمای ایران در سال های اخیر دستخوش اتقاقاتی بوده که قابل مشاهده هستند؛ از سوی دیگر سالن های سینما درکشور افزایش یافته و این امر سبب دسترسی بهتر و بیشتر علاقه مندان شده است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی کشورمان گفت: در سال گذشته تعداد سینماهای کشور از ۳۰۰ به ۴۰۰ رسیده و به نظر می رسد که در اوایل سال آینده این رقم به ۵۰۰ برسد؛ از سوی دیگر فروش سینماها از ۳۰ میلیارد تومان تا سال ۹۳ در سال قبل به ۱۷۰ میلیارد تومان رسید.

او تعداد مخاطبین سینما را دستخوش افزایش ۳ برابری معادل رقم ۲۵ میلیون نفر در سال عنوان کرد و افزود: با این ارقام هنوز با سینمای جهان فاصله زیادی داریم. با تولید حدود ۷۰ تا ۱۰۰ فیلم در سال جایگاه خوبی در عرصه فیلمسازی درمنطقه داریم.

صالحی افزود: اگر سینمای ما بتواند مانند ادبیات کهن ما شود می توان به ماندگاری آن امیدوار بود. در ادبیات کهن ایران تکفر وجود داشت و بدین گونه نظامی، فردوسی،​ سعدی و مولانا ماندگار شدند چون سطحی نبودند آینده درخشان سینمای کشور در گرو تلفیق تفکر و تخیل و شاعرانگی ادبیات با سینماست.

صالحی گفت: حتما سینما باید از ابتذال فاصله بگیرد چون ابتذال سینما را فاسد و نابود می کند مثلا دهه فیلم فارسی ها برای هیچ کس خوب و مطلوب نبود و هیچ کس از آن دوره حس رضایت ندارد. از سوی دیگر دستور العمل اکران فیلم ها هم باید اصلاح شود زیرا هنوز زمانبندی برخی فیلم ها در پرده ای از ابهام قرار دارد.

صالحی تئاتر را هنر نقاد عنوان کرد: هنر نقاد نباید هنجار شکن باشد و میان این دو فاصله هاست و تئاتر کشور ما در حوزه نقادی گام های خوبی برداشته است. گاهی دیده می شود برخی تئاتر ها هنجار گریز هستند و متاسفانه این نوع تئاتر ها بیشتر رسانه‌ای می شوند.

«سرو زیر آب» مهمان زلزله‌زدگان کرمانشاه

عوامل فیلم سینمایی «سرو زیر آب» در کنار زلزله‌زدگان کرمانشاه به تماشای فیلم نشستند و اولین اکران مردمی این فیلم را به مردم مصیبت‌زده این استان تقدیم کردند.

محمدعلی باشه‌آهنگر کارگردان فیلم «سرو زیر آب» که در اولین روزهای وقوع زلزله کرمانشاه به همراه تعدادی دیگر از سینماگران به مناطق زلزله‌زده این استان سفر کرده بود، در اولین اکران فیلمش در کنار مردم زلزله‌زده کرمانشاه به تماشای این فیلم نشست.

در این اکران علاوه بر محمدعلی باشه‌آهنگر، سیدحامد حسینی تهیه‌کننده، علیرضا زرین‌دست فیلمبردار، مهتاب نصیرپور بازیگر و عباس بلوندی طراح صحنه و لباس فیلم نیز حضور داشتند.

صفار هرندی پس از اکران فیلم سوء تفاهم: سینمای ما به امثال معتمدی احتیاج دارد

محمد حسین صفار هرندی وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی پس از اکران فیلم سینمایی سوء تفاهم در سینما فرهنگ با اشاره به موضوع این فیلم گفت: به نظرم من فیلم سوء تفاهم در القای این مسأله مهم که عرصه اجتماعی واقعیت و مجاز بسیار به هم نزدیک شده اند، بسیار موفق بود.

وی ادامه داد: امروز آن چیزی که فکر می کنیم و می بینیم که واقعی است ممکن است مجاز باشد و آن چیزی که تصور می کنیم مجازی است ممکن است واقعیت داشته باشد.

وزیر سابق ارشاد اسلامی با اشاره به سبک فیلم سازی آقای معتمدی اظهار کرد: یک قالب ارزش گرایانه ای از دیرباز در ذهن آقای معتمدی بوده است که بر اساس آن، مشکلات و وقایع تلخ زمانه ما را در جریان سرمایه داری می بیند. زیرا بر خلاف ظاهر خوش رنگ و لعاب جریان سرمایه داری، بسیاری مفاسد و مشکلات عصر امروز ما به این جریان مربوط می شود. من در ارزیابی عملکرد آقای معتمدی او را در حال طی مسیر رشد و بالندگی می بینم.

صفار هرندی افزود: به نظر من افرادی که با نگاه کاشف از چیسیتی وقایع مسائل را دنبال می کنند، می توانند با این فیلم سینمایی ارتباط خوبی برقرار کنند. خیلی از فیلم ها نفوذی به عمق مسائل نمی کنند ولی کارهای آقای معتمدی نگاه متفاوتی به مسائل دارد و به نظر من سینمای ما احتیاج به چنین افرادی دارد.

فیلمبردار «شعله‌ور»: حمید نعمت الله دموکرات است 

فیلمبردار «شعله ور» در گفتگویی درباره کارنامه کاری‌اش، ویژگی‌های فیلمبرداری‌اش و همکاری با حمید نعمت‌الله سخن گفت.

روزبه رایگا گفت: چند سال قبل فیلم «سه ونیم» را که البته بنده هنوز آن را مشاهده نکرده‌ام فیلمبرداری کردی، اما همه ما تو را با فیلم «سر به مهر» هادی مقدم دوست شناختیم. به دلیل اینکه جوان هستی، دائما با دو نفر از نسل قبل یعنی هومن بهمنش و حمید خضوعی ابیانه مقایسه می‌شوی. از خیلی‌ها شنیدم که در فیلم «شعله ور»، رایگا تحت تاثیر قاب بندی‌های ابیانه است. در این مورد توضیح می‌دهید؟

روزبه رایگا بیان کرد: با آقای نعمتی نخستین فیلم سینمایی با نام «سه ونیم» را شروع کردم اما آن فیلم اکران عمومی نشد و چند سال بعد در گروه «هنر و تجربه» اکران شد، فیلم «سر به مهر» هم که در جشنواره فیلم فجر بود، سیمرغ بهترین کارگردانی در بخش نگاه نو را دریافت کرد. بنابراین آن فیلم دیده شد و به تبع آن خیلی‌ها فکر می‌کنند، «سر به مهر» نخستین فیلم من است.

مجری در ادامه خاطرنشان کرد: جنس کاری که در «سر به مهر» انجام دادید، ارتباطی با کارهای امروز ندارد زیرا در «سر به مهر» دوربین روی دست است و تصویرها بر اساس سلیقه کارگردان خیلی قرار نبود شیک باشد.

رایگا پاسخ داد: اساسا امکاناتی که در آن فیلم داشتیم کمتر از امکاناتی بود که در «شعله‌ور» در اختیار داشتیم.

سردبیر برنامه «سینما دو» در ادامه گفت: رایگا به عنوان فیلمبردار از لحظه خلق یک اثر حضور دارد. آیا یک فیلمبردار هم می‌تواند در بهتر شدن یک اثر متوسط یا بد سهیم باشد؟ البته منظور از فیلم بد از نظر مضمون نیست، بلکه فیلمی شلخته که از نظر بصری به مخاطب احترام نمی گذارد.

رایگا پاسخ داد: فیلم‌هایی که تجاری هستند، اصطلاحا بیگ پروداکشن هستند و به همین دلیل از امکانات بیشتری استفاده می‌کنیم. این امکانات در فیلم «شعله ور» و هم «آینه بغل» وجود داشتند. دوست دارم فضاهای مختلف را تجربه کنم و مثلا در فروش یک فیلم سهیم باشم.

وی ادامه داد: به شخصه علاقه دارم فضاهای مختلف را مانند بسیاری از کارگردان‌ها تجربه کنم. خیلی علاقه مند بودم که در فیلمی حضور داشته باشم که در سینمای ایران پر فروش باشد و احساس کنم در این فروش سهیم بوده‌ام.

عنقا در ادامه پرسید: آیا کاری را انجام داده‌ای که همه آنها به دلیل سواد حرفه‌ای که آموختنی است نباشد و بخشی از آن زندگی ات باشد؟

رایگا در پاسخ اظهار کرد: متولد شهر بابل هستم و تا 18 سالگی در آن شهر زندگی می‌کردم. خیلی از خاطرات کودکی من در جنگل و کنار دریا و شالیزارهای برنج بود. شاید خیلی مستقیم این موضوع در کار من وجود نداشت اما این صحنه‌های کودکی در بهتر دیدن نور در فیلمها تاثیر گذاشته است و باعث شده قدر صحنههای زیبا را بدانم. در نزدیکی خانه مان، رودخانه‌ای وجود داشت که با بچه‌ها هفته‌ای سه بار در کنار آن، غروب خورشید را تماشا می‌کردیم که این، روی زیبایی شناسی من تاثیر گذاشته است.

فیلمبردار «شعله ور» در پاسخ به اینکه آیا در فیلمبرداری خودت را یک انسان مولف می‌دانی، تصریح کرد: من هنوز در مرحله کسب تجربه قرار دارم و خودم را واقعا مولف نمی‌دانم. با آقای بهمنش فیلمبردار سینمای ایران همکلاس بودیم و در چند کار نیز دستیار ایشان بودم، آقای بهمنش در زیبایی شناسی و نگاهم در پلان‌ها خیلی تاثیر داشتند. قطعا کسانی که دوستشان دارم، روی کار من خیلی اثر داشتند.

رایگا در مقام پاسخ به این پرسش که «آیا اگر جای تو یک نفر دیگر مدیر فیلمبرداری فیلم حمید نعمت الله بود، شاهد فیلم دیگری بودیم؟» تصریح کرد: حمید نعمت الله حقیقتا یک استاد است یعنی هم به نور و هم به پلانها خیلی اشراف دارد و در صحنه‌پردازی و جای دوربین خیلی دقیق است. اما قطعا در همه فیلمها به ویژه کار فیلمسازهایی مانند حمید نعمت الله که دموکرات هستند، به نظرات فیلمبردارشان گوش می‌دهند. حمید نعمت الله روی پلان ها حساس است و آنها را با وسواس می چیند و از کنار او بودن لذت بردم.

حامد عنقا در ادامه گفت: آیا پیش آمده است که مدیر فیلمبرداری و یک آهنگساز با هم تلاقی داشته باشند یعنی گفتگوی این دو نفر باعث یک اتفاق شده باشد؟

رایگا در پایان اظهار کرد: معمولا سعی می‌کنم با موسیقی بومی مناطق فیلمبرداری را انجام دهم. به عنوان مثال در فیلم «شعله ور» که در سیستان کار می کردیم، از فضای بومی آنجا خیلی در فیلم استفاده کردیم. در این فیلم خیلی سعی کردیم زیبایی‌ها، فرهنگ و البته سخاوت مردم این استان و منطقه را نشان دهیم.

سارا بهرامی:  آخرین سکانس فیلم بسیار سخت و آزاردهنده بود

سارا بهرامی بازیگر زن فیلم دارکوب که به عنوان یک زن معتاد شیشه‌ای در این فیلم نقش متفاوتی را بازی کرده است، از تجربه‌ی حضور و بازی در این نقش گفت. او درباره این نقشش گفته است: علی صلاحی به عنوان بازیگردان در کنار ما بود و به ما کمک می‌کرد تا با چند موسسه ترک اعتیاد ارتباط بگیریم و به بهانه غذادادن به مصرف‌کنندگان، شب‌ها به دیدار آنها می‌رفتیم. کمپ زیاد رفتم و فیلم زیاد دیدم اما در بین این افراد قرار گرفتن، متفاوت بود. چیزی نزدیک به 8 ماه از زندگی‌ام در کنار اینها بودم و هنوز هم گاهی کابوس می‌بینم و از خواب می‌پرم و این نقش همچنان با من است. روزهای سختی بود اما خوشحالم که این نقش را تجربه کردم.

صلاحی افزود: با بهروز شعیبی قرار گذاشتیم که به هیچ عنوان سمت فیلم و بازیگری که این نقش را بازی کرده نروم و مصرف‌کنندگان زیادی را دیدم و این قرار را گذاشتم که خودم نقش را پیدا کنم. در ابتدا نمی‌دانستم چه قدر ماجرا وحشتناک می‌شود و روزی به جایی رسیدم که زندگی طبیعی‌ام را هم نمی‌توانستم داشته باشم. آخرین سکانس فیلم بسیار سخت و آزاردهنده بود و حتی آقای شعیبی هم در پشت دوربین گریه می‌کرد. روزهای آخر فیلم‌برداری بسیار بداخلاق بودم و دیگر دوست نداشتم با کسی حرف بزنم. یک بار آقای شعیبی گفت چرا این قدر تلخ شدی؟ واقعیتش این بود که دیگر نمی‌توانستم ادامه بدهم. من تا مدت‌ها بعد از فیلم‌برداری حتی نمی‌توانستم درباره‌ معتادها و کارتن‌خواب‌ها خبری بشنوم چون ذات انسانی است که احتیاج به روحیه داریم.

او در پاسخ به این پرسش که با توجه به محدودیت‌های موجود چقدر از واقعیت‌ها در مورد معتادان در فیلم دارکوب وجود دارد؟ چند درصد به آنچه در جامعه وجود دارد نزدیک است؟، گفت: بهروز شعیبی آدمی شریف است و خیلی حواسش به این است که یکسری مرزها را رد نکند. شخصا نیز معتقدم سینما باید جذابیت را نگاه دارد اما به جرات همه مسایلی که در دارکوب می‌بینیم خارج از شهرکی که وجود دارد اتفاق می‌افتد و به شکل دردناک تر. یادم است، یکی از دوستانی که پاک بود به من گفت به او یک قول بدهم. او گفت: این آدم‌ها آدم‌های نازنین و حساستری هستند که گرفتار شدند و حواست باشد درست باشی و شریف اما مصرف کننده. ما نیز این موضوع را در نظر گرفتیم که نمایش دهیم و طعنه نزنیم.

آهنگساز «چهار راه استانبول»: نمی‌توانستم مخاطب را شوکه کنم

آهنگساز فیلم سینمایی «چهار راه استانبول» با اشاره به اینکه ساخت موسیقی برای آثار مصطفی کیایی سخت است درباره فضای موسیقایی این فیلم توضیح داد.

آرمان موسی پور آهنگساز فیلم سینمایی «چهار راه استانبول» به کارگردانی مصطفی کیایی که در سی و ششمین جشنواره ملی فیلم فجر حضور دارد در گفتگو با مهر گفت: این چهارمین همکاری من با مصطفی کیایی است. ریتم فیلم های این کارگردان بسیار تند است و این ریتم تند چندان به آهنگساز اجازه نمی دهد که برای برخی از سکانس ها موسیقی بسازد.

وی با تاکید براینکه این کارگردان معمولا نظرهایی را درباره موسیقی فیلم خود دارد، توضیح داد: گاهی پیش آمده زمانی که سرصحنه حضور پیدا می کنم می بینم که موسیقی را روی کار گذاشته اند و همین مساله سبب می شود تا کمی ساخت موسیقی برای فیلم های کیایی سخت شود.

این آهنگساز با اشاره به فیلم «چهار راه استانبول» و اینکه نمی توانست با موسیقی مخاطب را شوکه کند، بیان کرد: این فیلم سینمایی نسبت به دیگر آثار کیایی متفاوت بود و از آنجا که بیننده به خوبی می دانست قرار است ساختمان پلاسکو بریزد نمی توانستم هیچ تعلیقی در موسیقی ایجاد کنم و باید لحظه به لحظه فیلم را دنبال می کردم.

وی تاکید کرد: «چهارراه استانبول» یک اثر اکشن بود و در عین حال بار دراماتیک احساسی نیز همراه خود داشت و همن مساله سبب شد تا زمانی زیادی را صرف کنیم تا به نتیجه برسیم که از چه سبک و مدل موسیقی برای این پروژه استفاده کنیم تا همه این موارد را دربرگیرد.

آهنگساز فیلم «بارکد» توضیح داد: ساخت موسیقی برای این فیلم در شرایطی صورت گرفت که خود فیلم دارای حجم زیادی صدا بود و میکس باید به گونه ای صورت می گرفت که هیچ صدای اضافی از فیلم بیرون نزند. تمام این شرایط سبب شد تا ساخت موسیقی نزدیک به ۲ ماه طول بکشد که البته نتیجه کار خودم را در این فیلم دوست داشتم به غیر از یک یا دو قطعه که خودم چندان در آن دخیل نبودم و از نظر کارگردان فیلم استفاده کرده بودم.

موسی پور در پایان با اشاره به اینکه بعد از جشنواره ملی فیلم فجر ممکن است تغییراتی در موسیقی این فیلم ایجاد کند، گفت: «چهار راه استانبول» دارای ۲۲ قطعه موسیقی است و در کل نزدیک به ۲۰ دقیقه موسیقی ساختیم.

 

تینو صالحی: بم بودن صدایم را دوست ندارم

بازیگر «چهارراه استانبول» با اشاره به چگونگی پرداختن این فیلم به واقعه پلاسکو، عنوان کرد برای بازی در این اثر سینمایی در صدایش تغییراتی به وجود آورده است.

تینو صالحی بازیگر و کارگردان تئاتر که در فیلم سینمایی «چهارراه استانبول» ایفای نقش کرده است درباره این تجربه به مهر گفت: من پیش از این در فیلم سینمایی «عصبانی نیستم» رضا درمیشیان نقش کوتاهی داشتم و «چهارراه استانبول» دومین تجربه سینمایی‌ام محسوب می شود که البته در این فیلم هم نقش کوتاهی دارم اما نقشم تاثیرگذار است و در ذهن مخاطبان می ماند و من هم از این تجربه راضی هستم.

وی درباره اینکه این فیلم تا چه اندازه توانسته واقعه پلاسکو را به درستی برای مخاطب به تصویر بکشد، بیان کرد: تماشاگری که به قصد دیدن فیلمی درباره اتفاقات ساختمان پلاسکو به دیدن این فیلم می نشیند، طبیعتا انتظاراتش برآورده نخواهد شد چون همانطور که مصطفی کیایی هم بر این نکته تاکید دارد ماجرای پلاسکو با قصه اصلی فیلم گره می خورد و در حاشیه قرار می گیرد.

این بازیگر تاکید کرد: این شیوه درست ترین راه برای به تصویر کشیدن چنین واقعه ای است و خوب است که اتفاقی به این مهمی در حاشیه یک قصه اصلی روایت شود.

صالحی درباره طراحی صدایی که در این فیلم برای کاراکترش انجام داده است، توضیح داد: من در کارهای تئاتری هم از ویژگی های صدایم خیلی استفاده می کنم البته نه به گونه ای که به صداسازی تیپیکال نزدیک شود اما صدایم قابلیت هایی دارد که با تغییرات خیلی زیاد می توانم آن را واقعی جلوه بدهم و در فیلم «چهارراه استانبول» نیز این کار را انجام دادم.

بازیگر نمایش «پولانسکی» که این روزها در تماشاخانه پالیز روی صحنه است در پایان صحبت هایش بیان کرد: صدای طبیعی من بم است اما چندسالی است که زیاد این صدا را دوست ندارم بنابراین در برخی از نقش ها برای طبیعی‌تر شدن نقش از صداهای دیگرم استفاده می کنم و بمی صدایم را می گیرم.

فیلم سینمایی «چهارراه استانبول» به کارگردانی مصطفی کیایی و بازی بهرام رادان، محسن کیایی، سحر دولتشاهی، رعنا آزادی ور، مهدی پاکدل، ماهور الوند، مسعود کرامتی، سعید چنگیزیان، تینو صالحی، حسین امیدی، پوریا رحیمی سام، خسرو احمدی و ... در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد.

 

 

هادی حجازی فر: موسی در «لاتاری» شبیه کمالِ «ماجرای نیمروز» نیست

هادی حجازی فر بازیگر فیلم سینمایی «لاتاری» به کارگردانی محمدحسین مهدویان که در سی و ششمین جشنواره ملی فیلم فجر حضور دارد در گفتگو با مهر با اشاره به اینکه از هر موقعیتی برای نقش آفرینی بهتر در این اثر استفاده کرده است، گفت: بازیگری که نقشش فرصت کمتری برای عرضه دارد نسبت به بازیگری که به واسطه نقشش در فیلم همواره جلوی دوربین است، باید تلاش بیشتری بکند تا در فرصت کم کاراکتر خودش را معرفی کند و من هم به همین دلیل از تمام ابزار موجود استفاده کردم تا نقشم دیده شود.

وی افزود: بازیگر نقش اصلی می تواند در صحنه های خودش را نشان دهد ولی من به عنوان بازیگری که در برخی سکانس ها حضور داشتم و در برخی از سکانس ها نبودم باید تکلیف نقش را روشن می کردم برای مثال تا قبل از رفتن به دوبی باید موسی معرفی و به عنوان یک شخصیت دوست داشتنی شناخته می شد و من در این مسیر از فیزیک، نگاه و ... استفاده می کردم.

حجازی فر در توضیح بیشتر نقشش بیان کرد: در قسمتی از فیلم می بینیم که موسی به یک نوع آب میوه علاقه دارد که مربوط به طبقه خاص از جامعه است بنابراین سعی کردم حتی از آن هم در پیشبرد شخصیت قصه استفاده کنم. به طور کلی من مجبور بودم از هر چیزی از لباس گرفته تا کفش و ... برای معرفی این شخصیت استفاده کنم.

وی در بخش دیگر از صحبت هایش درباره شباهت شخصیت موسی در این فیلم با شخصیت کمال در فیلم سینمایی «ماجرای نیمروز» هر دو به کارگردانی محمدحسین مهدویان بیان کرد: کاراکتر موسی هم شبیه کاراکتر کمال هست و هم نیست. من موسی و جهان بینی او را بسیار متفاوت از کمال می بینم زیرا کمال در «ماجرای نیمروز» یک فرد ۳۰ ساله است و در اوج انقلاب حضور دارد در حالی که موسی متعلق به سال ۹۶ و اتفاقات این روزها است.

حجازی فر در پاسخ به اینکه برخی منتقدان می گویند فیلم دچار اغراق شده است، اظهار کرد: وقتی ما برای ضبط صحنه های خاکسپاری به قبرستان وردآورد رفتیم برایم عجیب بود که بر اساس اطلاعات سنگ قبرها سن درگذشتگان بیشتر بین ۲۰ تا ۲۸ سال بود و بعدا فهمیدم درگذشت ها بیشتر براساس اوردوز و تصادف به دلیل سوار موتور شدن بوده است. خیلی از صداهای گریه و شیون صحنه خاکسپاری نوشین واقعی و برگرفته از صداهای واقعی عزیزان همان جوان ها بود بنابراین باید بپذیریم که این موارد واقعیت های جامعه ما است پس طبعا فضایی که موسی در حال تجربه آن است نمی تواند شبیه فضای کمال باشد. شاید ظاهر، رفتار و تندی کردن های او شبیه کمال باشد ولی مطمئنا جهان موسی کم رمق تر و ناتوان تر از وی است.

 

 

رونمایی از امیر / کارگردان امیر: عادت نداریم مخاطب را هیجان‌زده کنیم و از او پول به دست آوریم

پس از نمایش فیلم امیر، نشست رسانه‌ای فیلم سینمای امیر به کارگردانی نیما اقلیما باحضور عوامل فیلم و اصحاب رسانه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد. در ابتدای این مراسم میلاد کی‌مرام علت نبود تهیه‌کننده فیلم سیدضیاء هاشمی را عمل جراحی کمرش بیان کرد.

نیما اقلیما کارگردان فیلم امیر گفت: همه دوستان و عوامل برای این کار، زحمت کشیدند. این شانس را داشتم که با میلاد کی‌مرام آشنا شدم او از کنار من گذر نکرد پروژه‌ای قبول نکرد کنار من ایستاد و دنبال سرمایه گشتیم و حاصلش فیلمی است که امروز دیدید.

در ادامه سحر دولتشاهی گفت: من کمی دیر به این گروه درجه یک پیوستم. فیلم‌نامه را دوست داشتم. بازی کردن چنین نقشی که مشکلات روحی دارد برای هر بازیگری دوست داشتنی است. هنوز با دیدن این فیلم نتوانستم با خودم کنار بیایم. اما طبعاً دوست داشتم که این کاراکتر کمی اصلی‌تر بود.

اقلیما گفت: به نظر من در هر سکانسی روابط طولی و عرضی وجود دارد که قصه را پیش می‌برند. در موسیقی رابطه طولی می‌شود و در قاب‌بندی‌ها هم این نکات را رعایت کردیم که هارمونی داشته باشند.

پس از وی علی اظهری آهنگساز گفت: ما سعی کردیم فرمی که در فیلم وجود دارد را به موسیقی تبدیل کنیم. تلاش کردیم به فرم بصری و روایی فیلم در موسیقی نزدیک شویم.

اقلیما گفت: فیلم امیر یک اثر شخصیت‌محور است و بعدی از شخصیت امیر جدایی او از جامعه است که این قاب‌بندی که دیدید به حال او نزدیک است. تجربه بصری مخاطب بستگی به آنچه دارد که می‌بینید. فرم بصری برای مخاطب فاصله دارد، اما برای او به مدد سلفی گرفتن‌هایی که وجود دارد نا آشنا نیست.

وی افزود: ما عادت کردیم که مخاطب را به هیجان آورده و از او پول به دست آوریم. ما این کار را انجام ندادیم و تلاش کردیم مخاطب یک بخش دیگری از خودش را ببیند. نگاه ما شبیه به آثاری نیست که تماشاگرش را هیجان زده می‌کند.

اقلیما گفت: موفقیت، یک تعریف نسبی است. حرفم این است که این تیم نگاهی داشته که لحظه‌ای نبوده است‌. موفقیت برای من این است که برخی فیلم را که می‌بینند کامنت‌هایی می‌دهند که برای ما عجیب است. ما تلاش کردیم که جنس خوب به دست مردم بدهیم. امیدوارم بتوانیم با امیر این کار را انجام دهیم.

دولتشاهی گفت: من با احساسم تصمیم می‌گیرم و انتخاب می‌کنم. قانونی ندارم که سالی چند کار انجام دهم و ترجیح می‌دهم که ارتباطم را با تئاتر کم نکنم. برای نقشم تحقیق کردم و با بیماران اکسیزوفرنی صحبت کردم.

میلاد کی‌مرام اظهار کرد: خیلی وقت بود که دنبال یک تغییر بودم. هدفم این بود که تا 30 سالگی تغییری در بازی‌ام دهم. نرفتم که بازی کنم. تلاش کردم که شخصیت پردازی کنم و از خودم دور شوم و گاهی از اطرافم و جایی که زیست می‌کنم وام می‌گیرم. من این سینما را دوست دارم. این جنس بازیگری در سینمای ما شاید خیلی دیده نشود، اما من این را دوست دارم. جایزه من ساخت این فیلم بود و بزرگترین اتفاق برای من همین بود. یکی از سخت ترین نقش هایی بود که بازی کردیم.

مستانه مهاجر گفت: میلاد کی‌مرام فقط امیر را بازی نکرد و اگر او نبود این فیلم ساخته نمی شد.

اقلیما گفت: فیلمنامه اثر بعدی‌ام آماده است و اسم فیلمم شمال است که قطعا با همین تیم کار خواهم کرد.

 

خجالت نکش نمایش داده شد / کارگردان فیلم «خجالت نکش»: در این فیلم مصلحت‌اندیشی نداشته‌ایم

پس از نمایش تله فیلم خجالت نکش، شامگاه دوشنبه ۱۶ بهمن‌ماه نشست خبری فیلم «خجالت نکش» به کارگردانی رضا مقصودی در پردیس سینمایی ملت برگزار شد. در این نشست که با حضور عوامل این فیلم برگزار شد، رضا مقصودی گفت: زمانی که این فیلمنامه را نوشتم، آن را در اختیار قانون گذاشتیم. مسئولان پروانه ساخت آن را بررسی کردند و مجوز کار دادند. من در این فیلم مصلحت‌اندیشی نکرده‌ام؛ مگر مصلحت زیبایی‌شناسانه و محتوایی. درباره خطوط قرمز نیز مسئولان مربوطه سازوکاری دارند. فیلم‌ ما براساس مجوز ساخت تولید شده است. ما تابع قوانین و ضوابط هستیم.

او همچنین در پاسخ به سوالی درباره لهجه بازیگران در این فیلم گفت: شخصیت‌های فیلم باید لهجه می‌داشتند. برای اینکه فیلم روستایی بود و وقتی ما مکانی را در فیلم نشان می‌دهیم که جای خاصی نیست، باید لهجه را طراحی می‌کردیم. به اعتقاد من لهجه در این فیلم به پیشبرد قصه کمک کرده است.

همچنین امیرپروین حسینی، تهیه‌کننده فیلم در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه سرمایه فیلم‌های کمدی‌ که شما می‌سازید، از کجا تامین می‌شود، گفت: پس از موفقیت‌های فیلم‌های کمدی که پیش از این تولید کرده بودیم، ما با انبوهی از سرمایه‌گذاران مواجه شدیم که تصویر درستی از این قضیه ندارند. سرمایه‌گذاری می‌تواند به سینما بیاید که عاشق فرهنگ کشورش باشد.

او همچنین در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا دستمزدهای نجومی به عوامل این فیلم داده شده است؟ گفت: ما دستمزد نجومی نمی‌دهیم. دستمزدهای ما از دفاتر دیگر کمتر است.

همچنین شبنم مقدمی در پاسخ به سوالی درباره پذیرش نقش شخصیتی که مُسن است و سختی‌های ایفای نقش در آن، گفت: می‌دانم بازی کردن در این نقش‌ها کار سختی است اما در عین حال آن را برای خودم یک شانس و بخت می‌دانم که ببینم از پسش برمی‌آیم یا نه.

همچنین احمد مهران‌فر نیز در توضیحی گفت: ابتدا باید از محسن دارسنج، طراح گریم این فیلم تشکر کنم؛ کسی که حتما باید سال گذشته برای فیلم ماجرای نیمروز سیمرغ می‌گرفت. گریم او در این فیلم خیلی به شخصیت و فیلم کمک کرد، امیدوارم امسال او نتیجه تلاش‌هایش را بگیرد.

 

به وقت شام به نمایش درآمد / حاتمی کیا: یک «دلار» خرج «به وقت شام» نکردیم

پس از نمایش فیلم سینمایی به وقت شام نشست خبری این فیلم سینمایی شامگاه دوشنبه ۱۶ بهمن ماه در پردیس ملت برگزار شد.

ابراهیم حاتمی‌کیا در ابتدای این نشست گفت: فکر می کنم سال ۶۵ بود که اولین فیلمم را ساختم که مصادف با کربلای ۵ بود و بچه ها به منطقه رفته بودند ولی من باید در کنار فیلم می ماندم و این برایم سخت بود ولی بعد از کارم به منطقه رفتم. این را می گویم برای اینکه بدانید «به وقت شام» فیلمی است که آن را یک سرباز ساخته است. من خودم را سرباز این کشور و نظام می دانم و همچنان دلم برای مدافعان می تپد. من را یک سرباز بدانید که دوست داشتم با آن افراد می رفتم و دلم همچنان برای احوال آن دوران می تپد.

محمد خزایی تهیه کننده فیلم هم بیان کرد: همه گروه ما فیلم را به خانواده مدافعان حرم تقدیم می کنیم جای این‌گونه آثار در سینمای ایران خالی است و امیدوارم توشه ای برای ما باشد.

حاتمی کیا در پاسخ به سوالی درباره استفاده زیاد از جلوه های ویژه و درنیامدن کار اظهار کرد: استطاعت سینمای ما است و افتخار می کنم بچه های ایران این فیلم را ساخته اند و حتی یک دلار خرج آن نکرده ایم. ما می خواستیم با بچه های متخصص ایرانی کار کنیم حتی به قیمت طعنه هایی که شما می زنید.

وی درباره باورپذیر نبودن چهره داعشی ها بیان کرد: یک روزی کل گروه را جمع کردم و گفتم همگی بنشینید و فیلم هایی که داعشی ها ساختند نگاه کنید و به خصوص صحنه های بریدن سر و خفه کردن زیرآب را ببینند. واقعیت این است ترکیب داعش به شدت اگزجره است اگر آن فیلم ها را ببینید متوجه می شوید همین هایی است که ما نشان دادیم. واقعیت این است که داعش همین قدر اگزجره است من اصرار داشتم فیلمم داستان داشته باشد و در دل آن حرف هایش را بزند.

این کارگردان بیان کرد: در مظلومیت شهدای مدافع حرم همین بس که هنوز هم چیزی نمی توان درباره آنها گفت. من بین آنها نفس کشیده ام و دوست دارم درباره آنها حرف بزنم ولی به دلایلی مصلحت دیدم به این گونه مسایل را به تصویر بکشم.

هادی حجازی‌فر درباره ایفای نقش در این فیلم گفت: من به شدت از ایفای این نقش می‌ترسیدم، برای اینکه نکند به فیلم آقای حاتمی‌کیا آسیب بزنم اما این تیتر به غلط در یکی از رسانه‌ها منتشر شد که من خودم را در این فیلم دوست نداشتم. من در این فیلم یاد گرفتم و عجیب خودم را در آن دوست دارم.

خزایی درباره پروسه تولید «به وقت شام» توضیح داد: سال گذشته همین موقع اولین جلسات را با حاتمی کیا برای تولید این اثر گذاشتیم و فکر می کردیم به جشنواره می رسیم ولی علی رغم گفته ها، امکانات در اختیار ما نبود و برای به دست آوردن یک هواپیما بسیار تلاش کردیم زیرا برخی از نهادها کمک نمی کنند. از دور فکر می کنند همه امکانات در اختیار ما بود اگر همکاری ارتش و تلاش گروه نبود این فیلم ساخته نمی شد. کار سختی بود و من از همه گروه تشکر می کنم که همت کردند. فکر می کنم خیلی فیلم ها در سینما داشتیم که بودجه زیادی به کار بردند ولی نتیجه ای نداشت در حالی که ما نتیجه گرفته ایم.

دبیر فرهنگی تابناک گفت به سوریه (دمشق و حلب) رفته و تاکید کرد تصویر به نمایش درآمده از داعش در این فیلم به همان خنگی تصویرسازی از سربازان عراقی در دفاع مقدس و به همان خنگی سربازان آلمانی در فیلم های جنگ جهانی دوم است و این در حالی است که داعشی ها عناصر باهوشی هستند که هشت سال جنگ با آنها به طول انجامیده است. خرم دل تاکید کرد در فرم‌های روایی نظیر شاهنامه نیز می‌بینیم که دشمن با همه ابعادش نشان داده می‌شود و بعد تاکید می‌شود که رستم چنین دشمن بزرگی را شکست داده است. آیا قبول دارید تصویر داعش در این فیلم تا حدودی کاریکاتوری است؟

حاتمی کیا از پاسخ داد طفره رفت و گفت: «تو اگر یک عکس در حلب و با داعش داشته باشی من این فیلم را به تو تقدیم می کنم.» دبیر فرهنگی تابناک شب گذشته بخشی کوچک از تصاویری از جاده حلب که زیر آتش داعش بود و چندین بار در آن مقاطع سقوط کرده بود را منتشر کرد و برای خزاعی تهیه کننده این فیلم ارسال کرد.

این کارگردان درباره اینکه گفته می شود داعش شکسته خورده چه بردی می تواند در دنیا داشته باشد؟ بیان کرد: داعش زمین را از دست داده ولی حضور دارد برای مثال به سمت لیبی و آفریقا کشیده شده است. این ها آتشی نیستند که با ریختن آب خاموش شوند بلکه به نوع دیگری بروز می کنند.

وی افزود: این فیلم ۲۴۰۰ پلان داشت و ما شبانه روز کار کردیم. من دوست دارم این فیلم در خاورمیانه مطرح شود اگرچه می دانم چنین چیزی سخت می شود ولی به جشنواره ای فکر نکردم. من دشمن جشنواره ها نیستم ولی از این نظر که می بینم جوان ایرانی تمام التهابش رسیدن به جشنواره ها است ناراحت می شوم و دلم می سوزد. دوست دارم فرزندان این کشور حرفایی بزنند که برای این کشور است.

حاتمی کیا درباره اینکه نمی شود با قهرمان های این فیلم همذات پنداری کرد، توضیح داد: شما می توانید از قول خودتان بگویید با فیلم ارتباط برقرار نکردم. من این فیلم را برای بچه های مدافع حرم ساختم. من به مقدساتم قسم خوردم که از بچه‌های مدافع حرم فیلم بسازم. رفتم به حاج قاسم سلیمانی گفتم چرا نمی‌گذارید ما به آنجا برویم. گفتم حاج قاسم ببین که چه طعنه‌هایی به من می‌زنند و می‌گویند چرا نمی‌روی آن جا فیلم بسازی. من نمی‌توانم وارد خیلی از مسایل شوم. شرایط خیلی پیچیده است. آن‌قدر که فقط می‌توانم چهار ثانیه از حرم حضرت زینب فیلم بگیرم.

 

گاف بزرگ مجری ناشی نشست‌ها

گبرلو که به صورت انحصاری اداره نشست‌های نقد و بررسی فیلم‌ها را در اختیار دارد و جای همه منتقدان را اشغال کرده در طول نشست ها گاف های مکرری داده که اسباب خنده اهالی رسانه را فراهم کرده است. در همین زمینه یکی از اتفاقات طنز نشست پرسش و پاسخ فیلم به وقت شام که باعث خنده زیاد عکاسان و خبرنگاران شد، اشتباه محمود گبرلو در نام بردن اسم فیلم این کارگردان در همان اول نشست بود که به جای « به وقت شام» گفت، «بفرمایید شام».

پیش بینی خوشبینانه فروش فیلم‌های سینمایی در اکران عمومی

بخش فرهنگی «تابناک» تا پایان جشنواره، با توجه به کیفیت و مخاطب پسند بودن آثار، فروش فیلم‌های سینمایی در اکران عمومی را با خوشبینانه‌ترین ارزیابی ممکن پیش بینی می‌کند. این پیش بینی فروش فیلم‌های به نمایش درآمده در چهارمین روز جشنواره است:

جمع بندی روز چهارم جشنواره:

امیر یکی از کندترین فیلم‌هایی است که تا روز پنجم اکران شده است. کارگردان‌های فیلم اولی یک مجموعه قاب زیبا در نظر دارند که تصور می‌کنند این قاب‌ها مخاطب را غافل گیر می‌کند و به همین در اغلب اوقات فیلم اولی‌ها با مشکل فیلم نامه مواجه هستند. امیر به کارگردانی نیما اقلیما نیز درگیری همین بازیهای فرمی شده که شاید چند مخاطب غیرحرفه‌ای را جلب نماید اما برای تماشاگر حرفه‌ای خسته کننده خواهد بود.

«خجالت نکش» باعث شد «امیر» را فراموش کنیم؛ یک تله فیلم به اصلاح کمدی که اساساً برای قاب بزرگ سینما ساخته نشده و مشخص نیست در شرایطی که برخی فیلم‌های مهم از جشنواره بیرون مانده‌اند، چگونه چنین فیلم به جشنواره راه داده شده است؟ این فیلم حتی از تکنیک‌های فیلمسازان دهه شصت که چند سالی بود به مدد بودجه‌های فارابی در حال کسب تجربه با ساخت فیلم سینمایی و تبدیل شدن به فیلمسازان بودند نیز عقب تر است و به خوبی وقت تماشاگران را در پردیس ملت تلف کرد.

در آخر فیلم «به وقت شام» ابراهیم حاتمی کیا به نمایش درآمد؛ فیلمی به شدت تکنیک زده که از منظر داستانی با ضعف‌هایی مواجه بود و در پیاده سازی جلوه‌های ویژه به شدت غیرواقع عمل کرده بود. با همه اینها به هر حال در شرایطی که سینماگران ایرانی گرایش چندانی در به تصویر کشیدنِ حوادث سوریه ندارند، همین که حاتمی کیا وارد این عرصه شده، ارزشمند است؛ هرچند باید در ادامه شاهد ساخت فیلم‌هایی درباره سوریه باشیم که فضای واقعی‌تر و قهرمانِ قابل باورتری داشته باشد.