بیمه گذار مکلف به پرداخت حق بیمه مطابق با قرارداد بیمه است به طوریکه این تکلیف در همه انواع بیمه وجود دارد و در صورت عدم پرداخت، بیمه گر می‌تواند اجرای تعهد را بخواهد.
در این میان تنها استثنای این تکلیف در بیمه عمر بوده از آنجا که بیمه عمر بیشتر طبیعت سرمایه گذاری دارد، در صورتی که بیمه گذار از ادامه پرداخت حق بیمه استنکاف نماید، بیمه گر نمی‌تواند او را تکلیف به پرداخت نماید.
در این میان متعهد پرداخت حق بیمه، شخص بیمه گذار بوده و بیمه ممکن است برای حفظ منافع دیگری منعقد شود یا ذی نفع از بیمه شخص ثالثی تعیین شود.
در تمامی موارد، خود بیمه گذار مکلف به پرداخت حق بیمه بوده و تکلیفی بر عهده ذی نفع بیمه نخواهد بود، ولی در مواردی که بیمه توسط نماینده یا وکیل منعقد می‌شود، بیمه گذار شخص موکل و اصیل است و مطابق اصول تکلیفی بر عهده وکیل و نماینده نیست. در صورت انتقال بیمه به شخص ثالث، منتقل الیه مکلف به پرداخت باقی مانده اقساط بیمه خواهد بود.
زمان پرداخت حق بیمه همان است که در قرارداد بیمه تعیین شده است. با انعقاد عقد، تکلیف بیمه گذار به پرداخت کل حق بیمه ایجاد می‌شود و لذا در صورت عدم تعیین موعد، بیمه گذار مکلف است کل حق بیمه را نقداً پرداخت کرد.
پرداخت حق بیمه به طرقی مختلفی ممکن است صورت گیرد که از جمله آن می‌توان به پرداخت نقدی، صدور چک، واریز به حساب و ... اشاره کرد.
منبع: میزان
