با گذشت بیش از 3 روز همچنان بارش باران و باد در مناطق زلزله زده ادامه دارد. بارش باران دیروز هم برای چندمین بار سیلاب را روانه چادرها و کانکس‌ها کرد تا شرایط برای مردم این منطقه دشوارتر شود، به طوری که هم اینک شمار زیادی از مردم زلزله‌زده سرپل ذهاب که در چادرها زندگی می‌کنند وضعیت‌شان به مراتب بدتر از وضعیت افرادی است که در کانکس‌ها مستقر شده‌اند.
به گزارش روزنامه ایران، سیلاب حتی به داخل چادرها و کانکس‌ها نفوذ کرده و مردم در مواردی حتی تا عمق یک متری در گل و سیل فرو رفته‌اند. در این میان هنوز از وسایل گرمایشی و کانکس‌هایی که مسئولان و خیرین وعده آن را به مردم داده بودند خبری نیست.فرماندار سرپل‌ذهاب نیز درخواست کرده برای حل مشکل آبگرفتگی، مردم به طور موقت به کانکس‌ها و چادرهای جدیدی که تعیین شده جا به جا شوند اما خیلی از آنها در خواست فرماندار را رد کرده‌اند. «اکبر سنجابی» فرماندار سرپل ذهاب به «ایران» می‌گوید: «مردم به علت سیار نبودن و مکان کانکس‌های در نظرگرفته شده تمایلی برای جا به جایی از خود نشان نمی‌دهند.» اما نگرانی‌های اهالی سرپل ذهاب قابل تأمل است. آنها می‌گویند از ترس رفتن دزد به خانه‌هایشان قادر به‌جا به‌جایی نیستند.
به گفته سنجابی شمار خانوارهایی که در زلزله منازل آنها آسیب دید و اکنون در اسکان موقت به سر می‌برند را حدود 25 هزار خانوار است که اکنون در چادر و کانکس به سر می‌برند.وی می‌افزاید: تعداد زیادی کانکس و چادر در خود شهر و تعدادی را هم در پشت میدان تره بار قرار داده‌ایم تا مردم به آنجا بروند. برخی از آنها استقبال کردند اما تعدادی هم با ما همکاری نمی‌کنند. متأسفانه خیلی از آنها به خاطر سیار نبودن کانکس‌های در نظر گرفته شده نسبت به مالکیت آن تردید دارند و به آنجا نمی‌روند.
فرماندار سرپل ذهاب با تأکید بر اینکه این آبگرفتگی هیچگونه آسیبی به زیرساخت ها نزده است، می‌افزاید: البته مواردی داشتیم که به‌دلیل بارندگی شدید بخش‌هایی از ساختمان ریزش کرده، اما به کسی آسیب وارد نشده است. هم‌اکنون در حالت آماده باش هستیم و تا حدود زیادی توانسته‌ایم آبگرفتگی را کنترل کنیم. مأموران ما نیز در حال کمک و امداد‌رسانی به مردم خسارت دیده هستند به طوری که بیش از 12گروه مختلف را برای حل این موضوع به منطقه فرستاده‌ایم.
او در پاسخ به این سؤال که به چند چادر و کانکس تا به حال رسیدگی شده، می‌افزاید: آماری در این خصوص نداریم اما مأموران ما تمام تلاش‌شان را برای حل مشکل انجام می‌دهند.
سنجابی با اشاره به اینکه در حال حاضر مأموران هلال احمر مرتب به چادرها و کانکس‌ها سر می‌زنند، می‌گوید: آنها در حال جا به جایی مواد غذایی و کالاهای مردم هستند تا از خسارت‌های احتمالی جلوگیری شود.
نگرانی از دزدی مانع جا به جایی زلزله زدگان
«مریم حیدری» یکی از ساکنان منطقه است که با 3 فرزندش در چادر زندگی می‌کند. او هم از ترس دزدان به خانه‌اش نمی‌تواند جا به‌جا شود. حیدری می‌گوید: چادری که در آن زندگی می‌کنیم نزدیک خانه‌مان است که در زلزله خراب شده اما چون دزدان در این منطقه هستند نمی‌توانیم چادرمان را ترک کنیم.
چادر خانواده حیدری و دیگر همسایه‌های‌شان تا نیمه زیر آب رفته و آنها برای حل این مشکل با پلاستیک و چوب وسیله‌ای درست کرده‌اند تا زیر آب نروند. او می‌گوید: «تنها بخش کوچکی از چادرمان خشک است که بچه‌ها در آنجا نشسته‌اند. می‌ترسم تا شب همین گوشه چادر هم از دستمان برود.»
او درباره تعداد کسانی که قبول کرده‌اند جابه‌جا شوند، می‌افزاید: افراد کمی راضی به این کار شده‌اند. آنها کسانی هستند که وسیله نقلیه دارند و نگران دزدیده شدن وسایل‌شان نیستند. در اینجا حتی آب به کانکس‌ها نیز رسیده، چادرها که جای خودش را دارند.
حیدری با تأکید بر اینکه هنوز خیرین و مسئولان به وعده هایشان عمل نکرده‌اند، می‌گوید: هیچ یک از افرادی که به ما قول دادند به آن عمل نکردند. به هر کسی زنگ می‌زنم و عکس‌های چادرها را می‌فرستم بهانه‌ای برای نفرستادن کانکس می‌آورد.
او ادامه می‌دهد: پولی هم برای کانکس به ما پرداخت نکردند. تنها به کسانی که پول دارند توجه می‌شود. ما کسی را داریم که با پول و پارتی 5 کانکس گرفته اما من با 3 بچه‌ام در چادر زندگی می‌کنیم.
اغلب مواد غذایی و کمک‌های اهدایی مردم به زلزله زدگان در این چند روز از بین رفته است. حیدری با تأیید این موضوع می‌گوید: پتو، فرش و لباس بچه هایم همه خیس شده‌اند. حتی کتاب‌های مدرسه بچه هایم هم خیس شده است. کسی که در قبل از زلزله وضع مالی خوبی داشته حالا هیچ مشکلی ندارد. زلزله فقط زندگی ما بیچاره‌ها را خراب کرده است.
نفت نداریم خودمان را گرم کنیم
خانواده خسروی هم با پتو و پلاستیک جایی را برای نشستن روی آب درست کرده‌اند. او می‌گوید: هنوز کسی برای کمک به مشکل آبگرفتگی آنها نیامده است. نفت هم به مقدار کافی نداریم فقط با یک چراغ خودمان را گرم می‌کنیم. به خاطر بارش‌ها و خیس شدن چادرها هوا سرد شده و نمی‌دانیم باید چه کار کنیم؟
او می‌گوید: می‌گویند که مجانی می‌توانیم پشت میدان تره بار جا به جا شویم. اما اینجا هیچ چیز برای ما مجانی نیست. دائم به شرکت‌ها و خیرها زنگ می‌زنم اما هرکدام بهانه‌ای می‌آورند. عروسم با 3 بچه قد و نیم قد هنوز در چادر زندگی می‌کند. به پسرم و بچه‌هایش هم کانکس نداده‌اند. او هم 3بچه کوچک دارد.
با اینکه یکی از فرزندان این خانواده دچار بیماری قلبی است اما هنوز کانکسی به آنها داده نشده است. او می‌گوید: پسرم قلبش را عمل کرده باید دستش را بگیریم تا حرکت کند. تنها 4 سرباز را مأمور به خالی کردن آب کرده‌اند. این کارها فایده‌ای ندارد چراکه پس از چند دقیقه دوباره آب همه جا را پر می‌کند.
