عبدالله شهبازی تاریخ دان و نویسنده، در کانال خود نتیجه آخرین تحقیقاتش درباره کشف جنازه رضاشاه در شهر ری را منتشر کرد.
به گزارش جام جم آنلاین، او نوشت:
۱- فیلم‌های موجود از تخریب مقبره رضا شاه (اردیبهشت ۱۳۵۹) را با دقت دیدم. به روشنی نشان می‌دهد که هدف نبش قبر و یافتن جسد نبوده بلکه فقط تخریب آرامگاه بوده. در فیلم‌ها مشاهده می‌شود که از همان ابتدا بنا را از بالا تخریب می‌کنند و مصالح ساختمان به کف محوطه، یعنی محل دفن رضا شاه، فرومی‌ریزد.
۲- طبق تحقیق دوستان مطلع، محل حفاری کنونی با محل دفن رضا شاه منطبق است.
۳- تا جنازه ادعایی (به فرض صحت و در صورت پذیرش تصاویر منتشرشده و سلفی معروف) مورد آزمایش قرار نگیرد نمی‌توان انتساب آن را به رضا شاه تأئید کرد، و با توجه به سکوت تولیت آستانه حضرت عبدالعظیم (س) و رویه دفن جنازه‌هایی که در جریان کار ساختمانی به دست می‌آید، بنظر می‌رسد جنازه مفروض مجدداً دفن شده و این معما لاینحل خواهد ماند.
در رابطه با صحت و سقم انتساب جسد به رضا شاه دو فرضیه مطرح است:
فرضیه الف) جسد ساختگی است و کاملاً شبیه به عکس رسمی و معروف رضا شاه در تابوت بازسازی و حتی عکاسی شده.
دلیل اصلی که بر ساختگی بودن جسد می‌توان ارائه داد، و از همان ابتدا مورد توجه من قرار گرفت و در یادداشت اولم منعکس شد، بقایای پوسیده لباس بر تن جنازه است بنحوی که حتی آستین با عکس تابوت منطبق است، و نیز نحوه قرار دادن جنازه برای گرفتن عکس که کاملاً شبیه به حالت جنازه در عکس معروف و رسمی تابوت است. طبعاً حالت جسد پس از مراسم تکفین و دفن باید با عکس رسمی جنازه در تابوت متفاوت باشد نه عین آن.
فرضیه ب) جنازه واقعی است و به رضا شاه تعلق دارد.
دلایلی که به سود واقعی بودن جنازه می‌توان ارائه داد به شرح زیر است:
۱- جنازه در محل دفن جسد رضا شاه به دست آمده. طبق تحقیقات دوستان مطلع و مورد اعتماد و بومی شهر ری این ادعا ثابت شد. مراجعه شود به عکس زیر که امروز ، ۶ اردیبهشت ۱۳۹۷، از محل عملیات حفاری گرفته شده:
۲- محمدرضا خلیلی عراقی در گزارش نیمه رسمی مراسم تدفین رضا شاه، که همان زمان منتشر شد (بازگشت: بمناسبت چهلمین روز تدفین، تهران: چاپ تابان، پنج‌شنبه ۲۵ خرداد ۱۳۲۹)، مکرر بر تکفین جنازه تأکید کرده ولی روایت او مبهم است.
احتمال دارد جسد رضا شاه به سبک معمول، یعنی برهنه، تکفین نشده باشد و با لباس رسمی دفن شده و کفن را بر روی لباس رسمی پوشانیده باشند. با این فرض، وجود بقایای پوسیده لباس بر روی تصویر جسد کشف‌شده قابل توضیح است.
چه جنازه جنجالی ادعایی را ساختگی بدانیم چه واقعی، با اتکاء به شناخت و تجربه‌ام، می‌توانم ادعا کنم که کسانی، در چنان قدوقواره‌ای که بسط ید داشتند و قطعاً چهار کارگر و راننده ساده نبودند، یا از وجود جنازه مطلع بودند یا بنحوی «جنازه‌سازی» کردند که در آستانه سالگرد تاجگذاری رضا شاه (۴ اردیبهشت ۱۳۰۵) «کشف» و به مهم‌ترین موضوع جنجالی روز تبدیل شود.
هر چند اتفاقات «تصادفی» را نمی‌توان منکر شد، ولی در این مورد ماجرا «سناریو» بنظر می‌رسد بمنظور ایجاد جنجال جدید از سوی کانون‌های معین، که سابقه طولانی در ایجاد چنین جنجال‌هایی دارند، و در فضای سیاسی کنونی ایجاد بحران‌های پیاپی در درون ایران را، با هدف «فروپاشی از درون»، به شدت دنبال می‌کنند.
