با افزایش قیمت دی وی دی فیلمهای سینمایی، دور از انتظار نیست که فروش نسخههای خانگی فیلمهای سینمایی با افت شدید فروش و به تبع آن، افت تیراژ مواجه شود و دانلود نسخههای قاچاق بیش از پیش گسترش یابد؛ اتفاقی که برخی فعالان این عرصه با نگرانی درباره آن سخن گفتهاند و خواستار کمک دولتی شدهاند اما طبیعتاً چنین رویکردهای حمایتی با توجه سوابق دهههای پیشین، نتایج مثبتی در پی نخواهد داشت.
به گزارش «تابناک»؛ نخستین نشانههای تاثیرگذاری شرایط تازه اقتصادی کشور بر حوزه سینما، با افزایش قیمت دی وی دی فیلمهای سینمایی برای عموم عیان شد و بدین ترتیب از این پس برای هر دی وی دی باید ده هزار تومان پرداخت کنید و دور از انتظار نیست که با توجه به افزایش قیمت مواد اولیه مورد استفاده در تولید دی وی دی، قیمت دی وی دی در ماههای آینده بار دیگر افزایش یابد، تا تولید و عرضه دی وی دی فیلم مقرون به صرفه شود.
اگرچه شرایط عرضه محصولات سمعی و بصری در فضای مجازی نسبت به پنج سال قبل بهتر شده و با گسترش وبسایتهای فروش موسیقی و وی او دیها، بستر خرید فیلم و موسیقی به صورت آنلاین فراهم شده اما با توجه به آنکه محصول به فروش رفته در فضای مجازی تفاوت قیمت چشمگیری با نسخههای دی وی دی ندارد، اغلب کاربران به دنبال دانلود نسخههای غیرقانونی یا قاچاق فیلمهای سینمایی میروند و ترجیح میدهند هزینه پرداختی برای فیلم سینمایی معادل هزینه حجم اینترنتی باشد که برای دانلود آن هزینه میکنند... .
عرضه فیلمهای سینمایی در قالب سی دی و دی وی دی در سالهای ابتدایی با استقبال گستردهای مواجه شد، به گونهای که تیراژ بسیاری از فیلمهای سینمایی به هفتصدهزار نسخه میرسید. با افزایش امکانات کپی لوح فشرده، نسخههای قاچاق در بازار نمایشگاه خانگی عرضه شد اما همچنان بسیاری از فیلمها میتوانستند با تیراژ معادل پانصدهزار نسخه به عرضه آثارشان بپردازند و همچنان بازار نمایشگاه خانگی بسیار سودده بود.
این بازار به مرور کوچک و کوچکتر شد و آهسته آهسته تیراژ فیلمها در کانال سیصدهزار نسخه قرار گرفت و اکنون شنیده میشود برخی آثار با تیراژ صدهزار نسخه عرضه میشود. در عین حال بسیاری از فیلمهای سینمایی به ویژه در ژانر درام که ریسک فروش آنها در شبکه نمایش خانگی بالاست، با توجه به افزایش هزینههای تولید، اساساً مشتری ندارد؛ چرا که با این قیمت تمام شده، اگر شمار آثار برگشتی در شبکه نمایش خانگی بالا باشد، ولو آنکه رقمی برای رایت فیلم پرداخت نشده باشد، باز هم تولیدکننده دی وی دی متضرر شده است.
در این شرایط دور از انتظار نیست که مردم بیش از پیش خرید دی وی دی را از اولویتهای اقتصادیشان حذف کنند، تیراژ بسیاری از فیلمهای عرضه شده در شبکه نمایش خانگی به زیر صد هزار نسخه کاهش یابد و بسیاری از فیلمهای سینمایی که در گیشه سینما موفق نبودهاند یا فرصت اکران نداشتهاند، اساساً هیچ گاه شانس عرضه در شبکه نمایش خانگی و کسب سود از این طریق را نداشته باشند و مستقیماً وارد چرخه VOD شوند.
در این میان، برخی فعالان حوزه نمایش خانگی، با اشاره به اینکه ممکن است این بخش متاثر از افزایش قیمت دی وی دی و کوچکتر شدنِ بازار، آسیب جدی ببیند، خواستار حمایت دولتی شدهاند. این حمایتها طبیعتاً میتواند در قالب ارائه یارانه برای تامین مواد اولیه ارزان و تولید ارزانتر دی وی دی باشد و راهکار عملیاتی دیگر برای حمایت دولتی از شبکه نمایش خانگی قابل تصور نیست؛ اما آیا این نوع حمایتها کمکی به حفظ این بازار میکند؟
به نظر نمیرسد این حمایتها تاثیر بلندمدتی داشته باشد و تجربه دهه شصت و هفتاد در توزیع کمکهای دولتی در حوزه فرهنگ از نگاتیو تا نوار کاست نشان داده این مدل نمیتواند تاثیر در مدیریت بازار داشته باشد و باید بازار خود به دنبال راهی برای حفظش در شرایط طبیعی باشد. در این شرایط شاید تنها راه حفظ شبکه نمایش خانگی، بستر دیجیتال باشد و بعید نیست یک دهه دیگر اثر پررنگی از دی وی دی فیلم و موسیقی در فروشگاهها نباشد.