6- فرو بردن سر در آب
مسأله 1608- اگر روزه دار عمداً تمام سر را در آب فرو برد، اگر چه باقي بدن او از آب بيرون باشد، بنابراحتياط واجب بايد قضاي آن روزه را بگيرد1، ولي اگر تمام بدن را آب بگيرد و مقداري از سر بيرون باشد، روزه باطل نمي شود2.
1- خوئي، بهجت، وحید: روزه اش (بهجت: بنابرأقوي) باطل مي شود...
گلپايگاني، صافي، فاضل: بنابراحتياط واجب روزه اش باطل مي شود...
تبريزي: بنابراحتياط روزه اش باطل می شود...
سبحانی: باید قضای آن روزه را بگیرد...
2- بهجت: و همچنين در حالي كه مانع و حائل غليظي دور سر را فرا گرفته و يا سر به چيزي آغشته شده كه مانع از رسيدن آب به آن باشد، فرو بردن تمام سر در آب، بنابرأظهر روزه را باطل نمي كند.
*****
مكارم: مسأله- روزه دار بنابراحتياط واجب تمام سر را عمداً در آب فرو نبرد حتي اگر بقيه بدن بيرون از آب باشد، اما اگر تمام بدن و قسمتي از سر زير آب برود ولي مقداري از سر بيرون باشد روزه باطل نمي شود.فرو بردن سر در مایعاتی مانند گلاب و آبهای مضاف دیگر حکم آب مطلق را دارد
زنجاني: مسأله- بر روزه دار حرام است كه عمداً تمام سر را در آب فرو برد، اگر چه باقي بدن او از آب بيرون باشد، ولي چنانچه معصيت كرده و اين كار را انجام دهد، ظاهراً روزه اش باطل نمي شود و احتياط مستحب در روزه واجب، آن است كه دوباره بجا آورد و اگر تمام بدن را آب بگيرد ولي تمام يا مقداري از سر بيرون باشد، اشكال ندارد.
سيستاني: مسأله- فرو بردن تمام سر درآب روزه را باطل نمي كند ولي كراهت شديد دارد.
مظاهری: مسأله- فرو بردن سر درآب گرچه از روی عمد باشد روزه را باطل نمی کند گرچه مستحب است که تمام سر را در حال روزه در آب فرو نبرد.
مسأله 1609- اگر نصف سر را يك دفعه و نصف ديگر آن را دفعه ديگر در آب فرو برد1، روزه اش باطل نمي شود2.
اين مسأله در رساله آيات عظام: سيستاني و مظاهری نيست
1- گلپايگاني، صافي: كه هيچوقت تمام سر زير آب نباشد...
2 - بهجت: بنابرأظهر.
زنجاني: اشكالي ندارد.
مسأله 1610- اگر شك كند كه تمام سر زير آب رفته يا نه، روزه اش صحيح است1.
اين مسأله دررساله آيات عظام: سيستاني ، مكارم ،بهجت و مظاهری نيست.
1- وحید: ولی اگر به قصد اینکه تمام سر را زیر آب ببرد درآب فرو رود و شک کند که تمام سر زیر آب رفته یا نه، روزه اش باطل است ولی کفّاره ندارد.
*****
گلپايگاني، صافي: مسأله- اگر قصد داشت كه سر را زير آب فرو ببرد و شك كند كه تمام سر زير آب رفت يا نه، بنابراحتياط واجب روزه اش باطل است.
خوئي، تبريزي: مسأله- اگر به قصد اينكه تمام سر را زير آب ببرد و در آب فرو رود و شك كند كه تمام سر زير آب رفته يا نه، روزه اش باطل است ولي كفّاره ندارد.
زنجاني: مسأله- اگر شك كند كه تمام سر زير آب مي رود يا نه، مي تواند سر را زير آب كند.
سبحانی: مسأله- اگر قصد فرو بردن سر در آب نداشته ولی اتفاقا تمام سر زیر آب رفته روزه اش صحیح است ولی اگر قصد آن را داشته گرچه تمام سر هم زیر آب فر نرود روزه اش باطل می شود.
مسأله 1611- اگر تمام سر زيرآب برود ولي مقداري از موها بيرون بماند روزه باطل مي شود1.
اين مسأله در رساله آيات عظام: سيستاني ،بهجت ومظاهری نيست.
1- مكارم: روزه اش اشكال دارد.
*****
خوئي، تبريزي: مسأله- اگر تمام سر زير آب برود، اگر چه مقداري از موها بيرون بماند روزه باطل مي شود.
زنجاني: مسأله- جايز نيست روزه دار تمام سر را زير آب ببرد، هر چند مقداري از موها بيرون بماند.
مسأله 1612- احتياط واجب آن است كه سر را در گلاب فرو نبرد ولي در آبهاي مضاف ديگر و در چيزهايي ديگر كه روان است اشكال ندارد.
اين مسأله دررساله آيات عظام: سيستاني ، سبحانی و مظاهری نيست.
مکارم :رجوع کنیدبه ذیل مساله 1608
*****
اراكي: مسأله- احتياط واجب آن است كه سر را در آبهاي مضاف. فرو نبرد و اما فرو بردن سر در چيزهايي ديگر كه روان است اشكال ندارد.
. فاضل: بخصوص گلاب...
. نوري: گلاب و آبهاي مضاف ديگر...
گلپايگاني، صافي: مسأله- اگر سر را در گلاب فرو برد بنابراحتياط واجب روزه باطل مي شود چنانكه احتياط واجب آن است كه سر را در ابهاي مضاف ديگر هم فرو نبرد ولي در چيزهاي ديگر كه روان است اشكال ندارد.
خوئي، تبريزي: مسأله- سر فرو بردن در غير آب از چيزهاي روان مانند شير به روزه ضرري ندارد بلكه أظهر اين است كه فرو بردن سر دراب مضاف نيز روزه را باطل نمي كند اگر چه أحوط ترك است.
وحید: مسأله- سر فرو بردن در غیر آب از مایعات –مانند شیر و آب مضاف- روزه را باطل نمی کند و بنابراحتیاط واجب از فرو بردن سر در گلاب اجتناب کند.
بهجت: مسأله- فرو بردن سر در آب مضاف، بنابرأحوط روزه را باطل مي كند.
زنجاني: مسأله- احتياط مستحب آن است كه روزه دار سر را در گلاب و آبهاي مضاف و مايعات ديگر فرو نبرد.
مسأله 1613- اگر روزه دار بي اختيار در آب بيفتد و تمام سر او را آب بگيرد، يا فراموش كند كه روزه است و سر در آب فرو برد، روزه او باطل نمي شود1.
اين مسأله دررساله آيات عظام: سيستاني ، سبحانی و مظاهری نيست.
1- زنجاني: اشكال ندارد و روزه او باطل نمي شود.
*****
مكارم: مسأله- اگر روزه دار بي اختيار در آب بيفتد يا او را در آب بيندازند و سر او زير آب رود يا فراموش كندكه روزه است سر در آب فرو برد، روزه او باطل نمي شود، ولي اگر يادش بيايد، بنابراحتياط واجب بايد فوراً سر را از آب بيرون آورد.
مسأله 1614- اگر عادتاً با افتادن درآب سرش زير آب مي رود، چنانچه با توجه به اين مطلب خود را در آب بيندازد و سرش زير آب برود و روزه اش باطل مي شود1.
اين مسأله دررساله آيات عظام: بهجت، سيستاني ،مكارم، سبحانی و مظاهری نيست
1- فاضل: بنابراحتياط واجب.
*****
اراكي: مسأله- اگر اطمينان داشته باشد كه با افتادن در آب سرش زيرآب نمي رود و خود را در آب بيندازد و سرش زير آب برود روزه اش باطل نمي شود.
خوئي، تبريزي، زنجاني، وحید: مسأله- اگر به خيال اين كه . آب، سر او را نمي گيرد خود را در آب بيندازد و آب تمام سر او را بگيرد، روزه اش اشكال ندارد.
. گلپايگاني، صافي: اگر با اطمينان به اين كه...
مسأله 1615- اگر فراموش كند كه روزه است و سر را در آب فرو برد ، يا ديگري به زور سر او را در آب فرو برد، چنانچه در زير آب يادش بيايد كه روزه است، يا آن كس دست خود را بردارد ، بايد فوراً سر را بيرون آورد و چنانچه بيرون نياورد، روزه اش باطل مي شود1.
اين مسأله در رساله آيات عظام: سيستاني ، سبحانی و مظاهری نيست
1- گلپايگاني، صافي، فاضل: بنابراحتياط واجب.
زنجاني: چنانچه بيرون نياورد، معصيت كرده است.
مكارم: رجوع كنيد به ذيل مسأله 1613.
مسأله 1616- اگرفراموش كند كه روزه است و به نيّت غسل سر را در آب فرو برد، روزه و غسل او صحيح است.
اين مسأله در رساله آيات عظام: سيستاني ، بهجت و مظاهری نيست
*****
زنجاني: مسأله- اگر به جهت عذري به نيّت غسل سر را در آب فرو برد، مثل اين كه فراموش كند كه روزه است يا بدون تقصير مسأله را نداند غسل او صحيح است و معصيتي نكرده است.
مسأله 1617- اگر بداند كه روزه است و عمداً براي غسل سر را در آب فرو برد، چنانچه روزه او، روزه واجبي باشد كه مثل روزه كفّاره وقت معيّني ندارد، غسل صحيح و روزه باطل مي باشد1، ولي اگر واجب معيّن باشد، اگر به فرو بردن سر در آب ، قصد غسل كند، روزه او باطل است و بنابراحتياط واجب ، غسل او هم باطل است2 مگر آن كه در زير آب، يا در حال خارج شدن از آب نيّت غسل كند كه در اين صورت غسل او صحيح است و اما اگر روزه ماه رمضان باشد، هم غسل و هم روزه باطل است مگر ( آنكه در همان زير آب توبه نمايد و 3) در حال خارج شدن از آب نيّت غسل كند كه در اين صورت غسل او صحيح است.
اين مسأله در رساله آيات عظام: سيستاني ، بهجت و مظاهری نيست
1- خوئي: چنانچه روزه او روزه رمضان باشد، روزه و غسل او هر دو باطل است و همچنين است حكم روزه قضا رمضان بعد از زوال علي الاحوط و اگر روزه مستحب باشد، يا روزه واجبي باشد كه مثل روزه كفّاره وقت معيّني ندارد غسل او صحيح و روزه اش باطل مي باشد و ظاهر اين است كه اين حكم در روزه واجب معيّن نيز جاري است.
گلپايگاني، تبريزي، صافي: چنانچه روزه او مثل روزه رمضان، واجب معيّن باشد، روزه و غسل او هر دو باطل است و اگر روزه مستحب باشد، يا روزه واجبي باشد كه مثل روزه كفّاره وقت معيّني ندار(گلپایگانی، صافی: و تمام کردن آن واجب نباشد- تبریزی: و افطار آن جایز است) غسل صحيح و روزه باطل مي باشد.
وحید: چنانچه روزه او روزه ماه رمضان باشد روزه و غسل او هر دو باطل است و همچنین است حکم روزه قضای ماه رمضانی که برای خودش بجا می آورد بعد از زوال بنابراحتیاط. ولی اگر روزه مستحب باشد یا روزه واجب دیگری باشد –چه واجب معین باشد مانند روزه ای که نذر کرده باشد در روز معین بگیرد و یا غیر معین باشد مانند روزه کفّاره- غسل او صحیح و روزه اش باطل می شود.
فاضل، نوري: چنانچه روزه او مثل روزه رمضان واجب معيّن باشد، بنابراحتياط واجب بايد دوباره غسل كند و روزه را هم (فاضل: بايد بنابراحتياط واجب) قضا نمايد و اگر روزه مستحب يا روزه واجبي باشد كه مثل روزه كفّاره وقت معيّني ندارد ، غسل صحيح و روزه (فاضل: بنابراحتياط واجب) باطل مي باشد.
سبحانی: چنانچه روزه او مثل روزه رمضان واجب معین باشد بنابراحتیاط واجب باید دوباره غسل کند و روزه را هم قضا نماید و اگر روزه مستحب یا روزه واجبی باشد که مثل روزه کفّاره وقت معین ندارد غسل صحیح و روزه باطل می باشد مگر در قضای ماه رمضان آن هم بعد از ظهر . در این صورت روزه و غسل هر دو باطل می شود.
2- اراكي: روزه و غسل او باطل است...
3- [قسمت داخل پرانتز در رساله آيت الله اراكي نيست]
*****
مكارم: مسأله- اگر بداند روزه واجب معيّن است عمداً [سر را در آب فرو برد] بنابر احتياط واجب هم روزه را بايد قضا كند و هم غسل را دوباره انجام دهد.
زنجاني: مسأله- اگر بداند كه روزه است و بدون عذر در روزه واجب معيّن براي غسل، سر را در آب فرو برد، معصيت كرده و بنابر احتياط مستحب غسلش باطل مي شود، ولي روزه اش صحيح است.
مسأله 1618- اگر براي آن كه كسي را از غرق شدن نجات دهد سر را در آب فرو برد، اگر چه نجات دادن واجب باشد، روزه اش باطل مي شود1.
اين مسأله در رساله آيات عظام: سيستاني ، بهجت ، سبحانی و مظاهری نيست
1- فاضل: بنابراحتياط واجب.
*****
زنجاني: مسأله- سر به زير آب بردن براي روزه دار هميشه حرام نيست، بلكه ممكن است به جهتي همچون نجات دادن كسي جايز يا لازم باشد.
مكارم: مسأله- كسي كه براي نجات غريق مجبور است سر را در آب فرو ببرد روزه اش اشكال دارد، ولي به عنوان نجات جان مسلماني اين كار واجب است، و بعداً قضا كند.
مسأله اختصاصي
مكارم: مسأله 1368- غوّاصان، اگر سر خود را در كلاهك پنهان كنند و با آن زير آب روند، روزه آنها صحيح است
