کافی بود بگویی «مطالبه‌گر» تا پاسخ بشنوی «دانشجو»؛ مترادف‌هایی که مدت‌هاست از هم دور شده‌اند و این دوری را می‌توان به وضوح در روز دانشجو دید.
به گزارش «تابناک»، در آستانه 16 آذر، روز دانشجو و در شرایطی که ریشه نام گذاری این روز، شهادت و جان باختن بر سر راه عقیده است، کافی است نیم نگاهی به اخبار حوزه دانشگاه بیاندازیم تا شاهد انبوه اخباری باشیم که حکایت از حضور مسئولان مختلف در دانشگاه های مختلف دارد.
نشست هایی که اغلب شان تدارک دیده می‌شوند تا تریبونی در اختیار مسئولان قرار گیرد تا در آن بی واسطه با دانشجویان سخن بگویند. سخنرانی هایی که حتی رئیس جمهور نیز از آنها استقبال می‌کند تا جایی که حضور روسای جمهور در دانشگاه در روز دانشجو، به رسم تبدیل شده است. رسمی که اگر ادا نشود، شماتت به دنبال خواهد داشت.
شرایطی که گویی در نتیجه استحاله شدید همه چیز پدید آمده است. استحاله خلق و خوی دانشجویان که روزگاری نه چندان دور، ایشان را به واکنش در قبال بسیاری از اتفاقات جاری در کشور وادار می‌کرد و حالا جایش را استقبال از مسئولان و گوش دادن به سخنان ایشان گرفته است.
تغییری از جنس گرفتن «زبان» از دانشجویان و اعطای «گوش» به ایشان. زبانی که برای بیان مواضع دانشجویان مورد استفاده قرار می‌گرفت و نقد مسئولان و تصمیمات شان، رهاورد آن بود اما حالا جایش را به گوش هایی داده که جز شنیدن کاری از دست شان ساخته نیست. گوش هایی که دنبال سخنران می‌گردند و مسئولان این خلا را برایشان پر می‌کنند.
بر این اساس، شاید بتوان حضور رئیس جمهور در دانشگاه را بهترین مثال برای نشان دادن این تغییر نامید. مثالی که نشان می‌دهد از دانشجویان مطالبه گر که تمایل به شکل گیری بحث های دو سویه و طرح انتقادات و اعتراضات داشتند، به نسلی رسیده‌ایم که اگر نگوییم شنونده محض است، باید اذعان کنیم جز سوت و کف زدن و گاه بلوا به راه انداختن، واکنش دیگری به سخنان سخنران نشان نمی‌دهد.
تغییری دلسرد کننده که نه در ابعاد خرد و کوچک، که در وسعت کشورمان پدیدار شده است. در تمامی دانشگاه هایی که در گوشه و کنار کشورمان واقع شده‌اند اما روز دانشجو جز برگزاری مراسم سخنرانی، اتفاق دیگری را شاهد نیستند. سخنرانی هایی که می‌شود به پرسش و پاسخ تبدیل شوند، اما از آنها پرهیز می‌شود.
پرهیزی از جنس ممانعت مسئولان دانشگاه ها با تدارک و برگزاری این دست نشست ها که نه مسئولان وزارت علوم به دنبال رفع و رجوع آن هستند و نه دانشجویان تلاشی برای پایان دادن آن از خود نشان می‌دهند؛ گویی همه از تغییر مطالبه گرها از افراد دارای زبان گویا به دارندگان گوش های شنوا خرسند و راضی هستند!
زندان هم دارد .............................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!گوش و زبان وهوش ........................یادتان نرود