با توجه به ابعاد دردناک حادثه اتوبوس مرگ، تصمیماتی در دانشگاه آزاد در حال اتخاذند که میشود بر اساس شان، مسیر آینده واحد علوم و تحقیقات این دانشگاه را حدس زد؛ مسیری طلایی!
به گزارش «تابناک»، این را واکنشهای صورت گرفته به واژگونی خونین یکی از اتوبوسهای این دانشگاه نشان میدهد که بخشی از ترددها میان در ورودی دانشگاه و واحدهای مختلف آن در بالادست را عهده دار بود و ظاهرا در روز حادثه از کتابخانه به سمت پایین بر میگشت.
مسیری کوهستانی، پرشیب و خطرناک که ماحصل جانمایی نامناسب این دانشگاه است. دانشگاهی که چند دهه پیشتر زمین آن توسط فردی خیر به دانشگاه آزاد هدیه شد و مدیران وقت این دانشگاه به جای طرح ریزی استفاده بهینه و حتی ایمن از آن، توجهشان را معطوف به موارد دیگر کردند که از جمله آنها، دعوای حقوقی پردامنه با مالک اولیه و خیر این زمین بود!
مسائلی که مانع از رفع مشکلات اساسی تردد در این دانشگاه برای سالها شد تا اینکه سال ۱۳۹۲، محسن هاشمی در رقابت با محمدباقر قالیباف برای رسیدن به پست شهرداری تهران ناکام ماند تا به دانشگاه آزاد و معاونت عمرانی این دانشگاه برود و با جدیت مشغول طرحهای فنی و توسعهای دانشگاه آزاد شود که یکی از آنها، احداث تله کابین در واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد بود.
ایدهای برای خلاصی از اتوبوسها و جادههای پر پیچ و خم و شیب دار این دانشگاه که البته توجیه اقتصادی هم داشت و از این رو به سادگی در هیات رییسه دانشگاه آزاد اسلامی به تصویب رسید و در دست اجرا قرار گرفت. طرحی که بر اساس آن، مسافت حدودا هفت کیلومتری کوهستانی و خطرناک این دانشگاه با احداث تله کابین به کمتر از از یک چهارم تقلیل مییافت؛ جایگزینی سیستم حمل و نقل موجود با سامانهای سریع، ایمن، سازگار با محیط زیست و مدرن.
جابجاییای که یکی از مزیتهای آن، بلند کردن آوازه و شهرت دانشگاه آزاد میبود و علاوه بر آن، بر اساس محاسبات صورت گرفته، صرفه اقتصادی نیز به دنبال داشت چراکه بخشی از هزینههای احداث آن با هزینههای اتوبوس (استهلاک، سوخت، راننده و مخاطرات احتمالی آن) جبران میشد و بخش دیگرش با درآمدزایی تله کابین در روزهای تعطیل برای کوهنوردی وگردشگری شهروندان تهرانی.
البته ماجرا به این سادگی که تصور میشد نبود. اگرچه احداث تله کابینی با ظرفیت ۷۲ کابین هشت نفره مدرن که امکان جابهجایی چهار هزار نفر را در هرساعت بهصورت رفت و برگشت را دارد، در سال ۹۳ به مناقصه گذارده شد و یک شرکت مشهور بین المللی برنده آن اعلام شد، اما پروژه در ۸۰ درصد پیشرفت، متوقف شد چراکه دانشگاه آزاد دستخوش تغییراتی بنیادین در راس هرم مدیریتی خود شد!
تغییراتی که از سال ۹۵ این پروژه را متوقف کرد و به طرح مسائلی جدید رسید. مسائلی مانند اینکه این پروژه ایرادات فنی دارد، منابع طبیعی از آن شکایت کرده و از همه مهمتر اینکه طرح اولیه با نیازهای دانشگاه همخوانی ندارد و قادر به جابجایی چند ده هزار دانشجو و استاد نیست. مسائلی که حالا به نظر میرسد فضا برای رفع شان فراهمتر از همیشه است!
این را میشود از دستور ویژه رئیس دانشگاه آزاد برای برچیدن اتوبوسهای فرسوده این دانشگاه و جایگزینی آنها با اتوبوسهای نو از فردا (شنبه) دریافت که بی شباهت به طی کردن راه چند ساله در چند روز نیست. مسیری که در ماجرای تله کابین نیز طولانی به نظر میرسد، اما حادثه خون بار اخیر ممکن است به طی کردن آن در زمانی بسیار کوتاه منجر شود.
الگویی که احتمالا به زودی در ماجرای تله کابین به کار گرفته خواهد شد، به ویژه زمانی که بدانیم پیگیری این پرونده هم در دستور کار دانشگاه آزاد قرار دارد و هم در دستور کار قوه قضائیه. پیگیریهایی که مشخص خواهد کرد قصورهای صورت گرفته در این میان چیست و در نتیجه، احتمالا به قصورهای صورت گرفته در پروژه تله کابین نیز خواهد رسید که مشخص میکند چگونه هزینه و انرژی زیادِ صرف شده برای رساندن این پروژه به مراحل نهایی، به توقف آن منجر شده است.
پیگیریهایی که نشان خواهد آیا طراحی اولیه پروژه یا روند اجرای آن اشکال داشته یا دلیل اصلی توقف پروژه، تغییرات در راس هرم مدیریتی دانشگاه آزاد اسلامی است. پیگیریهایی که موجب میشوند این پرونده تا مدتها داغ بماند و در نتیجه، رفع موانع بر سر راه اجرای آن تسهیل و تسریع شود. درست مثل روند جایگزینی اتوبوسهای فرسوده و فاقد معاینه فنی این دانشگاه با اتوبوسهای نو.
مسیری که ممکن است به رفع و رجوع دیگر اشکالات این دانشگاه نیز منجر شود و دوران طلایی رسیدگی به این دانشگاه را سبب شود. دوران طلاییای که در پی حادثه خون بار واژگونی یک اتوبوس مملو از دانشجو و ارباب رجوع در مسیر کوهستانی و احتمالا در پی نقص فنی از راه خواهد رسید و به شکل گیری دانشگاهی منجر خواهد شد که از نظر مدرن و ایمن بودن، در ابعاد جهانی مثال زدنی خواهد بود!