این روزها برخی از دوومیدانی کاران به شرایط اقتصادی و حمایت فدراسیون از خود گلایه دارند که سردرمدار آنها حدادی پرتابگر بزرگ ایران است.
به گزارش تابناک ورزشی، تیمور غیاثی سخنگوی فدراسیون دوومیدانی معتقد است که باید ورزشکاران در این شرایط اقتصادی با فدراسیون تعامل کنند تا بتوانند به موفقیت برسند. او از احسان حدادی می خواهد تا با فدراسیون تعامل کند و با شرایط کشور کنار بیاید.
فدراسیون حدادی را برای بازیهای آسیایی آماده کرد
«نه ما از حدادی توقع نداریم. او ورزشکار بزرگی است. تمام رسانهها، وزیر ورزش، رییس کمیته ملی المپیک، دوستان، قهرمانان همه و همه شاهد هستند که فدراسیون تا جایی که توانسته خود را در فشار قرار داده تا او را برای بازی های آسیایی جاکارتا آماده کند. در این رابطه هم موفق هم بوده... بعد از بازیهای آسیایی اما حساب کتاب عوض شد. اکنون باید با وزیر و رییس کمیته صحبت و رایزنی کنیم. چون یک مقدار هم مربوط به آنها می شود و باید آنها هم کمک کنند. ما در این شرایط اقتصادی حاضر شدیم تا بهترین گزینه را برای حدادی انتخاب کنیم.»
در تمام جهان تمامی قهرمانان بزرگ و مطرح جهان برای خود اسپانسرهایی همچون نایکی، آدیداس، پوما، بی ام و، بنز و ... دارند، من خودم ۷ سال اروپا بودم و در آن زمانها اسپانسر من آدیداس بود. متاسفانه در حال حاضر به دلیل شرایط کشور که تحریم هستیم، اسپانسرها جلو نمی آیند. ما باید آدم پولدارهای ایران را پیدا کنیم تا به ما کمک کنند. فدراسیون به تنهایی نمی تواند سنگ حدادی را خورد کند، پول ندارد از کجا بیاورد. فدراسیون یک بخش بودجه دارد اما تیم نوجوانان، نونهالان، امید و بزرگسالان را داریم که باید برای آنها هم هزینه شود و باید به فکر آینده هم باشیم. بلاخره فردا حدادی و .. که سن و سالشان گذشته بازنشسته می شوند و ورزش را کنار می گذارند. ما مطمئن هستیم که تا جایی که امکان دارد به آن ها کمک خواهیم کرد."
۱۰۰ میلیون پول کمی نیست/ حدادی هم باید کمی کوتاه بیاید
ماهی ۱۰۰ میلیون تومان کم است؟ آنها بفهمند سرشان سود میکشد. دوومیدانی رشتهای جهانی است و چون حدادی در این رشته یک الگو است حاضر شدیم ماهی ۱۰۰ میلیون به او بدهیم، کم پولی نیست. قبل از اینکه من به آمریکا بروم، با رییس فدراسیون به نزد صالحی امیری رفتیم. او هم وعده داد که با وزیر ورزش صحبت کند و کمک کنند تا مساله حدادی حل شود. حدادی هم باید مقداری کوتاه بیاید. زشت است که وقتی فردی یا مجموعهای برای حدادی زحمت می کشد اما در جواب گفته شود که آنها بد هستند و با او جنگ دارند. ما چه جنگی با او داریم؟ حدادی عزیز دل من است، من سالها به عنوان سرمربی و مدیر تیم ملی کنارش بودم و کمکش کردم. خود حدادی شاهد است که من در المپیک لندن بیشترین کمک را به او کردم، بدون اینکه ریالی کسی به من پاداش بدهد. برای دلم و مملکتم این کار را کردم. او افتخار ما است. من همینجا خواهش میکنم و اعلام می کنم که حدادی مقداری از آن روحیه ورزشی که دارد به ما ابراز کند تا ما امیدوار باشیم و با دلگرمی جلو برویم. امکانات را هم تا جایی که بتوانیم برای او فراهم می کنیم و او هم مقداری تعامل کند و با شرایط کشور کنار بیاید.
منظورش من بودم/ حدادی برای المپیک کار بسیار سختی دارد
ما کارشناسانی در دنیا داریم که اصلا مدال ندارند ولی تجربه ۵۰، ۶۰ ساله دارند. منظورش من بودم. من فردی هستم که شجاعت دارم و صحبت می کنم. ترس و واهمهای هم ندارم، چون حقوق آنچنانی نمیگیرم. فدراسیون پول بنزین مرا هم نمیدهد. ولی عشق و علاقه دارم و ۵۵ سال است در ورزش هستم. همه هم مرا از نظر اخلاقی و کاری می شناسند. آقای حدادی در المپیک توکیو کار بسیار سختی در پیش دارد، حتی سخت تر از المپیک لندن. همیشه گفته اند چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است، اگر رنکینگ جهانی را ببینید، ۷ تا ۸ نفر ورزشکار جوان ۲۲ تا ۲۴ ساله هستند که باید حدادی با آنها بجنگد. من قبول دارم حدادی فردی جنگندهای است و می تواند کارساز باشد. اما اینکه کسی بگوید مدال طلا می گیرد جای تامل دارد.
کسی نمیتواند ادعا کند ۲ سال دیگر طلا میگیرد
"هیچ کس حتی خود بنده نمی توانم ادعا کنم که دو سال آینده مدال طلا می گیرم. شرایط، مریضیها، سختیهای تمرین، آسیب دیدگیها، همه و همه در پیش است و باید به خوبی از آن ها گذشت تا در المپیک توکیو موفق شد. ما این موضوع را نمی دانستیم که او اینگونه فکر می کند. اگر ما معتقد باشیم که او مدال نمی گیرد چرا برای او هزینه کنیم؟ میدانیم که در توکیو شانس موفقیت دارد و بنا براین داریم برای او ماهی ۱۰۰ میلیون و مبلغ یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان در کل برای او هزینه می کنیم. شاید هم بیشتر هم هزینه شود. فعلا این حساب کتاب شده تا حدادی عقب نیفتد. من از حدادی خواهش می کنم تا با فدراسیون مقداری تعامل کند. فدراسیون خوبی او را می خواهد اگر فدراسیون موفقیت او را نخواهد باید آدم ظالمی باشد."
قهرمانان مریض شدند/ نمی دانم چه طلبی از فدراسیون دارند
باور کنید، خدا شاهد است، قهرمانان مریض شدند. نه قدر شناسی می فهمند، نه موقعیت میدانند. تنها دستشان دراز است و میخواهند از فدراسیون بگیرند. کیهانی تمام تلاش خود را میکند به کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش میرود و ما هم در کنار او تلاش می کنیم تا ورزشکاران زمین نمانند. وضعیت کشور ما در شرایط بحرانی است، به خصوص که ورزش برای دولت در رده دهم قرار دارد. یعنی تقصیر ما نیست، همیشه ما ورزشکارانی که افتخار آفرین بودند را به دندان کشیدیم. متاسفانه نمی دانم برخی از ورزشکاران چه طلبی از فدراسیون و از سیستم دارند. یک بار نشد که یک خسته نباشید به فدراسیون بگویند، مگر ما حمال آنها هستیم! ما باید این روحیه را از بین ببریم. روحیه ورزشکاری یعنی گذشت، جوانمردی، خنده، همکاری، همدلی ....اگر غیر از این باشد که موفق نمی شویم. نمی شود که ما در فدراسیون مثل یک آشپز بپزیم آنها بخورند بگویند اه بدمزه بود.