رونمایی از برندگان نخستین سیمرغ‌های بلورین جشنواره فیلم فجر / بزرگداشت انتظامی، معتمدآریا، حقیقی، خسروشاهی، حمیدنژاد و گنجوی

سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با معرفی برترین‌های بخش تبلیغات سینمای ایران و بزرگداشت شماری از پیشکسوتان سینمای ایران به فرجام رسید تا بدین ترتیب سال نوی سینمای ایران تحویل شود و رقابت جدی اهالی سینمای برای سیمرغ‌های بلورین این دوره از مهم‌ترین رویداد فرهنگی کشور، آغاز شود.

به گزارش «تابناک»؛ افتتاحیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با حضور اهالی رسانه و سینماگران در پردیس سینمایی تئاتر تهران با پخش سرود جمهوری اسلامی ایران و قرائت آیاتی از قرآن کریم آغاز شد. پس از آن مجری مراسم منصور ضابطیان به روی سن آمد و با خوش آمدگویی به مهمانان مراسم را آغاز کرد. ضابطیان با دعای تحویل سال مراسم را شروع کرد و این مراسم را تحویل سال سینمای ایران نامید.

منصور ضابطیان در ادامه و پس از پخش کلیپ چهل سالگی انقلاب اسلامی ایران ضمن خوش‌آمدگویی به حاضران در سالن سینمای ایران پس از انقلاب را در مسیری نو خواند و سینما را در صدر لیست هنرهایی که انقلاب بر آنها تاثیر دارد دانست. او جشنواره سی و هفتم را از نظر رنگارنگی حضور سینماگران پس از انقلاب جشنواره ویژه ای دانست.

سپس ابراهیم داروغه زاده، دبیر سی و هفتمین جشنواره در مراسم افتتاحیه این جشنواره سخنرانی کرد و گفت: «یاد و نام صدیقه کبری حضرت زهرا (س) که این ایام متعلق به آن بانوی بزرگوار است را گرامی می داریم و سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر را در چهلمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران با نام و یاد آن حضرت آغاز می کنیم.

به همه سروران عزیز، مهمانان ارجمند و هنرمندان گرامی و مردم عزیزمان خصوصا اهالی گرانقدر جنوب تهران که امسال میزبان ما شدند خوش آمد می گویم. آمده ایم که سهم کوچکی از آن همه تلاش شان برای پیروزی انقلاب اسلامی را قدرشناسی کنیم. در این مناطق تهران کوچه به کوچه که نه حتی خانه به خانه نام شهیدانمان نام گذاری شده است و ما آمده ایم تا بگوییم به ایثارها و فداکاری های شمایان در جای جای میهن عزیزمان ایران است که سینمای ایران جان گرفت، رشد کرد، بالغ شد و امروز افتخار آفرین برای این مرز و بوم شده است.

سینمای ایران اکنون و در چهل سالگی پیروزی انقلاب اسلامی از دور دست های ایران تا سراسر جهان پیام آور نجابت، انسانیت، صداقت، درستکاری و همه ی فضایل است. ادعای بزرگی نیست اگر بگویم سینمای نوین ایران خود بزرگترین دستاورد انقلاب اسلامی است و مظهر شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی به معنای واقعی آن است. آوازه افتخارات سینمای ما در همه ی جهان طنین انداز است و این سینما به سهم خود همه ی تلاش خود را کرده است که ندای آزادی و آزادگی باشد.

به پیروی از وصیت امام راحلمان که دردمند و آرمان خواه است و به فرموده رهبر عزیزمان کلید توسعه کشور است. چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران را به همه ی شما مردم عزیز، هنرمندان و سیینماگران تبریک می گویم و امیدوارم روزهایی سرشار از طراوت و جوشش که در آثار امسال جشنواره نمایان است، در این ایام داشته باشیم. قدردان محبت همه ی همکارانم در ستاد برگزاری و همه ی سرورانم در سازمان سینمایی و وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی هستیم که این جشنواره حاصل کمک و حمایت همه ی این عزیزان است.»

سپس کلیپی از تصاویر فیلم های شاخص سینمای ایران پس از انقلاب و با آهنگ «دلبر» از محسن چاوشی پخش شد. آیین افتتاحیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با معرفی داوران بخش تبلیغات سینمای ایران ادامه پیدا کرد. علی نیک رفتار، آرش معیریان، احسان برآبادی داوران مسابقه تبلیغات سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر بودند که با تشویق حاضران در سالن به روی سن آمدند تا جوایز این بخش را اهدا کنند.

برندگان سیمرغ‌های بخش تبلیغات فیلم‌ها

سیمرغ بلورین بخش بهترین عکس به حبیب مجیدی برای «بمب یک عاشقانه» تعلق گرفت.

حبیب مجیدی در سخنانی گفت: رقابت در هنر بی معناست و یادمان نرود سینما قرار است آدم ها را به هم نزدیک کند. او در ادامه از پیمان معادی و عوامل فیلم و اساتیدش تشکر کرد.

طاها ذاکر برای فیلم کوپال سیمرغ بلورین بهترین پوستر را دریافت کرد.

سیمرغ بلورین بهترین آنونس در جشنواره فیلم فجر به روح الله موحدی برای گرگ بازی اهدا شد.

روح الله موحدی در سخنانی از سیدمحمود رضوی در موسسه سیمای مهر تشکر کرد و همچنین از مهدی جمشیدیان برای طراحی صدای تیزر فیلم گرگ بازی و خانواده اش تشکر کرد و در پایان جایزه اش را به همسرش تقدیم کرد.

در ادامه مراسم، کلیپی از تصاویری از درگذشتگان سینمای ایران با پخش قطعه ای با صدای زنده یاد حسین پناهی و قطعه «من کجا باران کجا» با صدای همایون شجریان پخش شد.

در نکوداشت‌ و بزرگداشت‌ها چه گذاشت؟

آیین افتتاحیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با نکوداشت عزت الله انتظامی ادامه پیدا کرد. منصور ضابطیان این بخش را با نقل قولی از کتاب «آقای بازیگر» عزت الله انتظامی آغاز کرد و پس از آن کلیپی با تصاویری از نقش آفرینی های این هنرمند در فیلم ها و سریال های مختلف پخش شد.

برای برگزاری مراسم نکوداشت زنده یاد عزت الله انتظامی سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حسین انتظامی سرپرست سازمان سینمایی و ابراهیم داروغه زاده دبیر سی و هفتمین جشنواره فجر به روی سن آمدند و پس از آن منصور ضابطیان از مجید انتظامی دعوت کرد تا با حضور در روی سن در این مراسم همراه شود. مجید انتظامی آهنگساز سرشناس و فرزند زنده یاد عزت الله انتظامی در این مراسم ضمن تبریک این روز به دست اندرکاران سینمای ایران و آرزوی سال پربار برای سینما گفت: از خانه سینما برای زحماتی که کشیدند و در این مدت ما را تنها نگذاشتند تشکر می کنم.

علیرضا شجاع نوری و علیرضا تابش برای بزرگداشت عزیزالله حمیدنژاد کارگردان سینمای ایران روی سن حاضر شدند. علیرضا شجاع نوری در سخنانی درباره حمیدنژاد گفت: می گویند اگر کسی را می خواهی خوب بشناسی باید با آن کار کنی یا سفر بروی. سال 1361 بود که سیف الله داد اولین فیلمش را می ساخت و من و حمیدنژاد دستیاران او بودیم و از او یاد گرفتیم و چند سال بعد در نیویورک مسوول معرفی فیلم بودم که در آنجا هور در آتش به نمایش درآمد و بالاخره در آخرین همکاری سریال بانوی عمارت را کار کردیم. آقای حمیدنژاد یکی از شخصیت های دوست داشتنی است و مثل یک چتر سیاه است در یک سفر بارانی. آنقدر عزیز و حامی است که همواره تو را از خیلی آسیب ها حفظ می کند. ممکن است لبخندهای او را کم ببینی، اما بسیار به جان می نشیند. من تاکنون غیر از خیر از او چیزی ندیده ام.

علیرضا تابش در سخنانی درباره عزیزالله حمیدنژاد گفت: آقای حمیدنژاد شاید 20ساله بودند که با مرحوم سیف الله داد وارد سینما شدند و در این 40 سال ثمره کارشان فیلم های هنری و ارزشمند است که در جشنواره های خارجی وقتی نمایش داده می‌شد مخاطبان باورشان نمی شد که زیبایی های سرزمین عزیز ما است و فکر می کردند در استودیو ساخته شده است. برای عزیزالله حمیدنژاد طول عمر و عزت روزافزون می خواهم. ان شالله همیشه عزیز باشی.

عزیزالله حمیدنژاد نیز در سخنانی گفت: آقای شجاع نوری و آقای تابش من را خجالت دادند. اینطور هم نیست. از نظر کمی و کیفی تعداد کارهای من انقدر نیست که نیاز به بزرگداشت داشته باشم. دوست داشتم زمانی اینحا می آمدم که تعداد بیشتری فیلم ساخته بودم که متاسفانه با شرایط موجود نتوانستم و نشد. اما خوشحالم که هر یک از کارهایم را با عشق ساختم و شرایط و دشواری های زندگی مانع این نشد که دست به هر کاری بزنم و هر فیلمی را بسازم.

او افزود: در این راستا باید از همسرم تشکر کنم چون در این سال ها او مرا حمایت کرد برای این که دست به هر کاری نزنم و دوست دارم از منتقدین نام ببرم که وفتی هور در آتش را ساختم در همین فضای جامعه از فیلم حمایت کردند و باعث شدند من فیلم بعدی ام را بسازم: حمید صدیقی، هوشنگ گلمکانی، خسرو دهقان و مسعود محرابی. در زمانی که ما این فیلم را ساختیم ویژوال افکت کامپیوتری نبود و باید با جلوه های ویژه میدانی می ساختیم و من باید تقدیر کنم از کسانی که برف و بوران را برای ما ایجاد کردند. آقای شوقی و دستیارشان. آن زمان کار بسیار دشواری بود و همچنین خوشحالم که در آخرین کارم با آقای شجاع نوری همکاری داشتم و خانم مومن که در نقش فخرالزمان درخشیدند و خوشحالم که در هر کارم یک تعداد چهره جدید به تلویزیون و سینما معرفی کردم. امیدوارم خدا توفیق بدهد فیلم های دلخواهم را بسازم.

رسول صدرعاملی، آتیلا پسیانی و استاد علی اکبر صادقی برای بزرگداشت ابراهیم حقیقی به روی سن آمدند. علی اکبر صادقی استاد هنرهای تجسمی در این آیین گفت: افتخار من این است که چهل و پنج شش سال است که با ابراهیم حقیقی دوست هستم که یک هنرمند واقعا والا و برجسته است.

رسول صدرعاملی خطاب به ابراهیم حقیقی گفت: پوستر هویت فیلم بوده و فیلم ها مشخص نیست کجا هستند ولی پوسترها هویت و شناسنامه فیلم هستند و من بسیار خوشحالم که در این سال ها همکاری زیادی با شما داشتم. خواهش می کنم در این دوران کپی کاری های مفتضحانه قدر گرافیست های خوبمان را بدانیم؛ جای مرتضی ممیز و فرشید مثقالی خالی.

آتیلا پسیانی هم در این مراسم گفت: خوشحالم که در این مراسم هستم. تناسبی که بین فکر، طرح و اجرا در کارهای ابراهیم حقیقی است اعجاب آور است و او این نظم گرافیکی اش را در تمام کارهایش به کار می برد.

ابراهیم حقیقی در سخنانی گفت: دوستان پرسیدند گرامیداشت چگونه است گفتم برای من قطعا خوشحال کننده است. از دومین جشنواره که پوستر کشیدم همراه جشنواره شدم. در سال چهارم سیمرغ و در سال پنجم تندیس را طراحی کردم که تکامل یافته اش تقدیم به هنرمندان می شود و زندگی آدم ها همیشه پر از خوشی و حسرت است. خوشی من امشب از این است که در کنار عزیزانی هستم که افتخار سینمای ایران‌اند. آقای خسروشاهی که همه با صدایش بزرگ شدیم، عباس گنجوی و آقای حمیدنژاد را از سال 50 می شناسم.

او ادامه داد: آقای گنجوی آن زمان مثل امروز یکی از حرفه ای ترین تدوینگران سینمای ایران بود و خانم معتمدآریای عزیز که خوشحالم کارهای مشترک بسیاری با ایشان داشتم و این بزرگوارانی (خطاب به صدرعاملی، پسیانی و صادقی) که به من افتخار دادند اینجا هستند و همچنین آقای شجاع نوری عزیز. یاد اقای بهشتی هم می کنم که تندیس و سیمرغ از آن زمان طراحی شد. آن حسرت هم این است که از 6 نفری که گرامیداشت می گیرند عزیزی بین ما نیست که پانزده یا شانزده سال حداقل ماهی یک بار بر سر میزی می نشستم که عزت الله انتظامی بود و مایه افتخار همه بود و انسانیت و تفکرش برای خانه هنرمندان بسیار راهگشا بود.

در ادامه مراسم افتتاحیه جشنواره سی و هفتم نوبت به آیین بزرگداشت فاطمه معتمدآریا رسید که با پخش فیلم بزرگداشت این بانوی هنرمند آغاز شد. در این کلیپ که به کارگردانی کیارش اسدی زاده ساخته شده بود، هنرمندانی مثل کمال تبریزی، سیف الله صمدیان، شبنم مقدمی، پانته آ پناهی ها، حمیدرضا آذرنگ، بهرام دهقان، و همایون اسعدیان درباره او حرف زدند. همچنین احمد حامد همسر معتمدآریا تعدادی از ویژگی های او را برشمرد. پیش از این کیارش اسدی زاده از یک غافلگیری برای معتمدآریا و هوادارانش خبر داده بود. این غافلگیری حضور این هنرمندان در یک کافه بود که ترانه ای که با اسامی فیلم های معتمدآریا ساخته شده بود خوانده می شد و معتمدآریا با حضور در این کافه و دیدن دوستانش غافلگیر شد.

رضا کیانیان، علیرضا رئیسیان و همایون اسعدیان برای بزرگداشت معتمدآریا روی صحنه آمدند. کیانیان در صحبت هایش گفت: برای سیمین خیلی دیر بزرگداشت گرفته شد. زمانی که من وارد سینما شدم سیمین یک ستاره بود. حالا حساب کنید چند ساله است؟

همایون اسعدیان در این مراسم گفت: دوستان زیادی تلاش کردند تا شان و منزلت سینما را برگردانند تا وقتی بچه ها و دخترهایشان به سینما می آیند شریف و سالم باشند. بازیگران و تهیه کنندگان سینما تلاش های زیادی در این مورد کردند.یکی از آن بازیگرانی که تلاش کرد سیمین معتمدآریا بود تا این شرافت را سر سفره ها بیاورد. من به خانم معتمدآریا افتخار می کنم.

سپس علیرضا رئیسیان درباره این بانوی هنرمند گفت: دو نکته بگویم. اول اینکه دیگر چطور ممکن است خداوند به یک نفر بگوید هوایت را دارم. از 6بزرگداشت امسال 5نفرشان در فیلم اول من ریحانه حضور داشتند و این بزرگترین افتخار زندگی من بود. به اضافه استاد محمود کلاری عزیز که امسال داور هستند. نکته دوم اینکه جایی خواندم که خداوند در دو شکل ممکن است به کسی لبخند بزند. یکی زمانی که خیلی ها بخواهند آدم بزرگی نشود و خدا بخواهد بشود و دیگری برعکسش. وقتی مردمی که با هنر جدی برخورد می کنند از ته دل دوستش داشته باشند و در قلب آنها جا داشته باشد و او کسی نیست جز معتمدآریا.

رئیسیان افزود: سه خصلت در ایشان را بگویم چون من در اولین و دومین فیلمم با ایشان همکاری داشتم. اولی اخلاق حرفه ای به معنای واقعی آدمی است که به حرفه اش احترام می گذارد موقعیت خودش را به عنوان ستاره درک می کند و شما به شدت با او راحت هستید وقتی با او کار می کنید. دوم درک والا از نقشی است که کار می کند. اصلا نیاز به توضیح آن پرسوناژ ندارد. آنقدر کیف می کنید زمانی که جلوی دوربینتان است که هیچ نکته ای را لازم نیست به او بگویید و سوم شعور اجتماعی بسیار بالا که یک نخبه می تواند داشته باشد و این سه تا اگر در کسی بود حتما آدم بزرگی است و خوشحالم که امشب برای یک آدم بزرگ بزرگداشت گرفتیم.

سپس معتمدآریا برای آیین بزرگداشتش به روی سن آمد و گفت: خوشحالم که به عنوان یک زن می توانم گوشه ای از احساسات انسانی مادرانه و خواهرانه ام را با سینما تنها وسیله ای که بلدم به همه مردمم ابراز کنم. بزرگترین خوشحالی امشب برایم این است که خانواده عزیز سینما اینجا جمع هستند و من سهم کوچکی در این خانواده دارم. همکارانی که به دلیل دوستی ها و تلاش های بی دریغشان سینما را زنده نگاه داشتیم و به عنوان مهمترین هنر مردمی این دوران به آن چنگ زده ایم. چون همه انتقادها از همه سو به سینما است برای اینکه گوهری دست نیافتنی ست و همه می خواهند به آن دست پیدا کنند.

این بازیگر توانمند سینمای ایران افزود: هر کسی از هر نقطه ای که بتواند پیکان تیز انتقاداتش را به طرف ما می آورد ولی خانواده سینما، یک خانواده دوست داشتنی محترم و معتقد به همه ارزش ها است. صنعت و هنر سینمای ما تنها چیزی است که بزرگترین سفیر فرهنگ سرزمینمان در همه جای جهان است، این است دلیل حملات گسترده به سینمای ایران. از همکارانم در خانه سینما که همه حقوق صنفی همکارانم را نگه می دارند تشکر می کنم. از آقای اسعدیان، رئیسیان و کیانیان هم تشکر می کنم.

فاطمه معتمدآریا سپس به روی صحنه برگشت تا بگوید: در فیلم درخشان جان دار که توسط دو فیلمساز جوان 24 ساله ساخته شده که سنشان نزدیک به یک سوم سن من است کار کردم که در جشنواره فجر به نمایش درمی آید و من نمی توانم آنها را همراهی کنم. خواهش می کنم فیلمسازهای جوان را حمایت کنیم.

در ادامه مراسم افتتاحیه جشنواره، فیلم تئاتری به کارگردانی محمد رحمانیان با عنوان سلام چهل سالگی با موضوع جشنواره فیلم فجر در دوره های مختلف و خاطره بازی با جشنواره اجرا شد. در این تئاتر رحمانیان شاهد تک خوانی زن بودیم که پیش از این برای وزرای پیشین جنجال آفرین شده بود و از قضا رحمانیان یک پرونده مفتوح در این زمینه دارد و اخیراً به همین دلیل بازداشت شده بود. این تک خوانی از تلویزیون پخش شد که البته روابط عمومی جشنواره در ادعایی عجیب گفت این اجرای گروهی بوده و تک خوانی نبوده است!

نیما مسیحا و رضا تاجبخش برای اجرای موسیقی روی سن حاضر شدند. این هنرمندان در ابتدا ترانه پروانگی ساخته بابک بیات، که قطعه ای از موسیقی فیلم «دست های آلوده» بود، اجرا کردند. ترانه وطن... عشق... آزادی... ساخته علیرضا افکاری قطعه بعدی بود که مسیحا و تاجبخش اجرا کردند.

در ادامه مراسم افتتاحیه جشنواره سی و هفتم،کلیپ تجلیل از عباس گنجوی پخش شد. در کلیپ تجلیل از گنجوی، بهمن فرمان آرا، رضا کیانیان، مسعود کیمیایی، رسول صدر عاملی و احمد طالبی نژاد به تعریف و تمجید از او پرداختند. بهمن فرمان آرا و مسعود کیمیایی برای تجلیل از عباس گنجوی روی سن حاضر شدند.

مسعود کیمیایی در صحبت هایش درباره عباس گنجوی گفت: در سال های دور خیلی با هم کار کردیم. در کارهای سیاه و سفید من قبل انقلاب با عباس کار کردیم. خاک، گوزن ها، سفر سنگ و بقیه فیلم هایم. عباس گنجوی بیشتر از یک مونتور سینما می داند و دانسته دارد. قرص و محکم همه چیز را می فهمد، فیلمت را می شناسد، فکر می کند و بعد از یکی دو هفته یک جدول می دهد. عباس گنجوی فوق العاده است. ما روزهای سختی را با هم گذراندیم. روزهای برف و سرما.

سپس بهمن فرمان آرا گفت: من در مدتی که در کار سینما بودم شاید با هزاران نفر آشنا شدم اما فقط یک دوست دارم و او عباس گنجوی است. تفاوت آشنا و دوست را همه می دانید ولی من می خواهم از ناصر تقوایی یاد کنم. زمانی که مستند نوروز و خاویار را ساخته بودم پرسیدم مونتور چه کسی را پیشنهاد می کنی گفت بهتر از عباس پیدا نمی کنی. هر چه فیلم من ساختم عباس مونتاژ کرده ولی سوای از این قضایا من شاهد عقدش هم بودم، بچه ها را دیدم بزرگ شدند، اگر تن صدای من زمانی تلفنی صحبت می کنیم افسرده باشد هر جا باشد می آید.

او افزود: دوستی در ارتباط ما خیلی مهم است. سوای اینکه عباس مشابه ندارد. همه کسانی که امروز کار می کنند شاگردهای عباس بودند ولی عباس خودش یاد گرفته. هر چه درباره عباس بگویم کم گفته‌ام. برای اینکه این روزها درباره کسانی که سنشان بالاست حرفی زده نمی شود. بعضی وفت ها هم که حرف زده می شود ناخوشایند است. امروز فیلمی در اینستاگرام دیدم که عکس جوانی خانم شهلا ریاحی که آلزایمر دارد جلوی او آوردند و می گویند می شناسی؟

این کارگردان سینما ادامه داد: چقدر بی احترامی می کنید. اینها بزرگان سینما بودند. این خانم اولین کارگردان زن سینمای ایران بوده چرا سو استفاده می کنید؟ مثل کسانی که کنار تخت بیمار عکس می گیرند. این چه عیادتی است و چرا باید این عکس در اینستاگرام گذاشته شود؟ خوشحالم تا عباس سرپا است این بزرگداشت گرفته شده و افتخار می کنم همه کارهایم مونتورش عباس گنجوی بوده.

عباس گنجوی هم در آیین بزرگداشتش گفت: خیلی بلد نیستم حرف بزنم به خصوص چنین جایی. من می گویم اگر یک اتاق نیمه تاریک یا پنجره نیمه روشن بدهید من می توانم خیلی حرف بزنم اما همه حرف ها در طول همه این سال‌ها که کار کردم گفته شد. اما چیزهایی اینجا یادآوری شد و تقریبا در دوره ای که من شروع کردم قبل از اینکه با فرمان آرا و کیمیایی و ناصر تقوایی کار کردم در دوبله کار می کردم که بخشی از این افراد این جا هستند. آدم وقتی در این جمع قرار می گیرد حالش خوش می شود.

در ادامه مراسم افتتاحیه سی و هفتمین دوره از جشنواره فیلم فجر,کلیپ تجلیل از خسرو خسروشاهی به روی پرده رفت. ناصر ممدوح، منوچهر والی زاده و منوچهر اسماعیلی برای بزرگداشت خسرو خسروشاهی به روی سن آمدند. منوچهر اسماعیلی در این مراسم گفت: برای من لحظه دل انگیزی است. امشب شبی است که در بزرگداشت کسی شرکت می کنم که 60 سال با او همراه بودم. از آغاز با هم بودیم. این استاد گرانمایه که با صدای نازنینش در این کار موفق و بعد مدیر دوبلاژ شد و من در خدمتش بودم، در خیلی از فیلم ها با او همکاری کردم چه ایرانی و چه خارجی.

در ادامه ناصر ممدوح گفت: آقای خسروشاهی با صدایش، کارش و اخلاقش همه را شگفت زده کردند. خوشحالم که در جمع این عزیزان رشد کردم.

سپس منوچهر والی زاده گفت: این روزهای خوب و دیدنی را به همه تبریک می گویم. من قبل از هر سخنی که درباره خسرو بخواهم بگویم اول بگویم که از برگزارکنندگان جشنواره، هر ارگانی که هست، می خواهم تشکر ویژه کنم که به پشت صحنه سینما آمدند و دوبله و تدوینگر را دیدند. ان شالله دکور و گریم و ... را هم ببینند. در این مدت اخیر به دوبله خیلی توجه کردند. من افتخار می کنم که در حضور شما هستم و آرزوی سلامتی و طول عمر برای برگزارکنندکان و شما حاضرین دارم. درباره خسرو خسروشاهی چه بگویم که ما از دبستان با هم رفیقیم. بچه محل بودیم، با هم بزرگ شدیم، با هم سینما رفتیم، با هم صبح های جمعه به سینما ایران می رفتیم لورل هاردی می دیدیم.

او ادامه داد: نزدیک به 60 سال است در کنار خسرو خسروشاهی کار می‌کنم. ایشان آنقدر جنم این را داشتند که فیلم‌های بسیاری دوبله کردند. آلن دلون و آل پاچینو و نقش های دیگر. من هم افتخار داشتم در کنارش باشم و بعضی از نقش هایی که احیانا خودش خسته بود نمی گفت به من می داد. یک تشکر دیگر می خواهم از انجمن گویندگان داشته باشم که امروز ما را به اینجا رساندند تا ما در کنار شما باشیم.

سپس خسرو خسروشاهی در میان تشویق حاضران برای برگزاری مراسم بزرگداشتش به روی سن آمد. او در سخنانی گفت:من سال ها در کنار شما بودم، در سایه، حالا زیر این نور آمدم و کمی دستپاچه ام. 5 فیلم صداگذاری کردم که اکثر آدمهایی که کار کردند را اینجا می بینم. وقتی سینماگرها کارشان تمام می شد کارگردان می ماند و مدیر دوبلاژ. همه می رفتند و ما می ماندیم و دوبله شبانه روز و بالاخره می رساندیم و لی هیچ وقت به این حرفه توجه نشد. یک بار در فارابی یک لیستی گذاشتند و گفتند می خواهیم از این آقایان تجلیل کنیم و بعد هم پیشمان شدند. این کار دوبله را به حساب نمی آوردند ولی الان اوضاع تغییر کرده. هر چند من فعالیت چندانی در دوبله ندارم. از مقام وزارت، از معاونت و دیگران تقاضا می کنم به این حرفه بیشتر توجه کنند.

خسروشاهی تاکید کرد: یک زمان برای دوبله خوب جایزه می دادند، یک بار من خودم جایزه گرفتم زمانی که آقای داروغه زاده در موسسه رسانه های تصویری بود. شما که بیننده هستید می گویید فیلم خوب دوبله نشده ولی هنوز این‌هایی که اینجا هستند در کار دوبله هستند و فیلم ها هم خوب هستند ولی به بدترین شکل دوبله می شود و متاسفانه به این فیلم ها پروانه نمایش داده می‌شود. من خودم با جورج لوکاس برای جنگ ستارگان حرف زدم. کوبریک برای فیلمش از ما نمونه صدا می گرفت. برای فییلم جن گیر از مدیر دوبلاژ اسم خواستند.

او افزود: من با آقای کیمیایی وقتی می خواستیم یک فیلم دوبله کنیم به هزاران راه فکر می کردیم به این آسانی ها نبود. بیایید داوری کنید و ببینید تا کجاها رفتیم. گروهبان و دندان مار را ببینید. اصلا یک دنیای عجیب غریبی بود. یا فیلم شیرین که با کیارستمی کار کردیم. ایشان درباره دوبله حرف های زیادی زدند. آقای اسماعیلی به ایشان یادآوری کردند که این حرف ها در تاریخ می ماند. ما با بزرگترین هنرپیشه‌های دنیا سر کار داشتیم بعد در فیلم فارسی آمدیم. فیلمی بوده که من برایش خورد و خمیر شدم گلویم زخم شده. روزگار عجیبی را گذراندیم ولی من فروشنده صدایم نبودم.