بارها در این چند روز شنیده ایم که وقتی صحبت از جدایی کارلوس کی روش می شوند، برخی این مساله را عنوان می کنند که یک بار این اشتباه را در والیبال انجام دادیم و این رشته بعد از رفتن خولیو ولاسکو افت کرد! پس حالا نباید آن را در فوتبال هم تکرار کنیم.
به گزارش تابنا ورزشی، سوال اینجاست که واقعا می توان شرایط والیبال با ولاسکو و فوتبال با کی روش را با یکدیگر مقایسه کرد؟ داورزنی، معاون وزیر ورزش و رییس سابق والیبال دیروز به این سوال اینطور واکنش نشان داده است: «دوستان احتمالا اطلاعات شان ضعیف بود. ما بعد از ولاسکو در لیگ جهانی چهارم شدیم و برنز رقابت های بین المللی هم گرفتیم. البته زحمات ولاسکو قابل توجه بود اما مسیر والیبال کشور مسیر رو به رشدی است و نباید موفقیت های یک تیم را به اشخاص گره بزنیم! باید بر مبانی سیستم کار کنیم تا سیستم به اهداف برسد. نباید موفقیت و آینده یک تیم را به افراد گره بزنیم. کار باید با برنامه باشد.»
به نظر می رسد صحبت های داورزنی را می توان تا حد زیادی تایید کرد. خولیو ولاسکو با اینکه در پیشرفت والیبال ایران نقش موثری را ایفا کرد؛ اما در دوران سرمربیگری خودش به افتخار چندان مهمی نرسید. رفتن روی سکوی چهارم لیگ جهانی، کسب عنوان ششم مسابقات قهرمانی جهان، صعود به المپیک برای نخستین بار و کسب مدال برنز جام قهرمانان قاره ها؛ همگی افتخاراتی است که بعد از رفتن ولاسکو از ایران به دست آمده است. در واقع ولاسکو پایه را برای والیبال ایران به درستی چید تا مربیان بعدی هم بتوانند از این شرایط به خوبی استفاده کنند؛ چه بسا اگر کی‌روش هم پایه ریزی درستی کرده باشد، شاید مربیان بعد از او هم بتوانند به افتخارات بزرگتری برسند.
نباید فراموش کرد که دوران حضور ولاسکو در والیبال ایران فقط ۳ سال (۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴) بود؛ اما کارلوس کی‌روش نزدیک به ۸ سال (۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹) است که در ایران به سر می برد.از سوی دیگر سرمربی آٰرژانتینی والیبال با اصرار خودش از ایران جدا شد چون می خواست به تیم ملی کشورش برود؛ اما شرایط جدایی کی‌روش طور دیگری رقم خورده است.
پس به نظر می رسد مقایسه ولاسکو و کی‌روش و نحوه جدایی شان خیلی درست و منطقی به نظر نمی آید. شاید تنها وجه اشتراک آنها همین باشد که به صورت همزمان وارد ورزش ایران شدند و حتی در فرودگاه نیز با هم عکس یادگاری گرفتند.
