عباس ترابیان معتقد است که مطرح شدن نام مربیانی نظیر کلینزمن برای منحرف کردن افکار عمومی است تا مسئولان در آرامش گزینههایی که مدنظر دارند را انتخاب کنند.
به گزارش تابناک ورزشی، عباس ترابیان در دوران حضور کی روش در فوتبال ایران مدتی سرپرست تیم ملی فوتبال ایران بود. این چهره که سابقهای دو دههای در ساختار مدیریتی فوتبال ایران دارد، در دی ماه ۱۳۹۷ بود که به دلیل قانون بازنشستگی از سمت خود به عنوان رئیس کمیته فنی و توسعه فوتسال و فوتبال ساحلی استعفا داد. با ترابیان در مورد موضوعات مختلفی از جمله مطرح شدن نام کلینزمن برای حضور در ایران، زوایای پنهانی از دوران حضور در تیم ملی ایران و همینطور مطرح شدن نام برانکو در تیم ملی صحبت کرده که در ادامه میتوانید صحبتهای خواندنی او را دنبال کنید.
فدراسیون اینقدر عاقل است که دنبال کلینزمن نرود
در مورد مربی تیم ملی مسئولان فدارسیون خودشان باید صحبت کنند. بعید میدانم کلینزمن گزینه آنها باشد. فدراسیون اینقدر عاقل است که مربیای که دو سال بیکار بوده را انتخاب نکند. مربی وقتی دو سال بیکار بوده، باید فکر کنید چرا دو سال اینگونه بوده.
هنوز کپی پاسپورت اریکسون را دارم
زمانی که ما دنبال مربی بودیم و مامور این کار بودم، تاکید داشتیم مربیای بیاید که به روز باشد و از برنامههای روزانه فوتبال به دور نباشد. هنوز کپی پاسپورت اریسکون را دارم. میخواهم برای شما مثال بزنم یکی از دلایلی که آقای اریکسون را اصلا نپذیرفتیم، این بود که علیرغم سابقهای که داشت مدتی بیکار بود و ما دیگر وارد نشدیم. شما الان موفقیت قطر را در چه میبینید؟ مربی باید ضمن اینکه کوچ میکند، تمرین دهنده خوب هم باشد. یعنی خودش بازیکنان را تمرین دهد وگرنه که روی کاغذ حرف زدن اهمیتی ندارد.
اسامیای که برای تیم ملی مطرح میشود، رد گم کنی است
این اسامی مطرح شده از طرف بعضیها است به خاطر منافعی که دارند. بعضی مواقع این اتفاق میافتد و یک عدهای شایعهای درست میکنند که آن گزینههایی که میخواهند را در آرامش بررسی کنند.
یک چیزی که باید خیلی مهم باشد اینکه بلاهایی که کی روش به سر ما آورد، دیگر تکرار نشود. مربی باید بداند کجا میآید و شرایط ما رابداند. قطعا مربیان مطالعه میکنند در مورد جایی که میخواهند بروند. من چند روز پیش کاغذهایم را زیر و رو میکردم. ما تمام بایدها و نبایدهای یک مربی را در قرارداد کی روش لحاظ کرده بودیم، ولی هر جا که باید پیاده میکردیم، نکردیم و هر جا که باید او پیاده میکرد چند برابر پیاده کرد.
کی روش با نام بین المللی اش به تیم ما شخصیت داد
تنها چیزی که ما از کی روش بردیم اینکه با نام بین المللی او به شکلی به تیم ملی شخصیت داد. دوم اینکه خودش تمرین دهنده بود و به خاطر اینکه میخواست حتما موفق شود، بچههای ما را در تیمهای دیگر دنیا پیدا میکرد. اینها چیزهای خوب بود، ولی در مجموع با توجه به پولی که صرف کردیم نتیجه این بود. یعنی نتیجه مطلوبی که در ردههای فیفا بالا بیاییم نشد؛ بازی دفاعی داشتیم. در جام جهانی ۲۰۱۴ فکر میکردیم بوسنی را میبریم، ولی دیدید که چه شد و نمیتوان با بازی دفاعی و اتوبوسی فوتبال زیبا انجام داد.
نخبه گری بچههای خودمان فراموش نشود
یک چیز دیگر که ما به آن توجه نمیکنیم، نخبه گری بچههای خودمان است. گلی که آقای قوچان نژاد به کره جنوبی زد، هیچ جا رقم نمیخورد. این یک اتفاق بود، ولی به نفع کی روش رقم خورد. بعد از آن او را کنار گذاشت و دیگر کسی راجع به او حرف نزد. سیدجلال را در شرایط آرمانی کنار گذاشت. این نشان میدهد همه چیز این نبوده؛ اگر بیرانوند پنالتی میگیرد این به حساب مربی نیست. اگر اینطور بود که مربی دروازه بانها را از دبی اخراج نمیکرد.
هیچ وقت فدراسیون برانکو را مربی نمیکند
به نظر من آقای برانکو را به هیچ وجه برای تیم ملی نمیگذارند. مربی بسیار خوبی است و ابعاد ایران را میشناسد. مثل ایرانی زندگی میکند و با سختیهای ما کنار آمده و از نظر اخلاقی یک انسان فوق العاده است. ضمن اینکه یک باشگاه بزرگ را به آرامش رسانده و فدراسیون هیچ وقت کاری نمیکند که صدای پرسپولیسیها را دربیاورد. به هیچ وجه آقای برانکو مربی تیم ملی نمیشود و دولت چنین کاری نمیکند.
مدیریت کرانچار را نپسندیدم
کرانچار مربیای است که به درد تیمهای پایه میخورد. نمیدانم چه تصمیمی در خصوص او وجود دارد، ولی مدیریت نیمکتش را نپسندیدم. نیمکت را مال خودش نکرده بود. کی روش بد بود، ولی اینگونه مدیریت هایش خوب بود. چقدر فدراسیون جریمههای فحش او را پرداخت میکرد.