جشنواره فیلم شهر در شرایطی برگزار می‌شود و چنین تصوری را به وجود می‌آورد که سینما برای شهرداری تهران اهمیت دارد که در عمل این شهرداری یک رویداد اضافی به خرج مردم تهران است و شهرداری پایتخت نیز با سوءرفتارهایی که در قبال اهالی سینما نشان داده، در سال‌های طولانی ثابت کرده که نه تنها بنایی برای حمایت جدی از سینما ندارد، بلکه کوچک‌ترین ظرفیت‌های فرهنگی را نیز به عنوان یک تکلیف در اختیار اهالی سینما قرار نمی‌دهد.
به گزارش «تابناک»؛ هفتمین جشنواره فیلم شهر با محوریت مؤسسه تصویر شهر سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران در چهار بخش «مسابقه سینمای ایران»، «مسابقه سینمای بین‌الملل»، «مسابقه تبلیغات و اطلاع‌رسانی سینمای ایران» و «جنبی» در حال برگزاری است. این جشنواره اهدافش را این گونه معرفی کرده است: «رویداد سینمایی مدیریت شهری در جهت ترسیم و ترویج الگویی مناسب برای زندگی شهری و صنعتی امروز، منطبق با فرهنگ ایرانی – اسلامی با پایبندی بر اصول اخلاق در چارچوب خانواده و زندگی جمعی برای کشور ایران و منطقه و همچنین فرهنگ زندگی شهری در اقصی نقاط کشور و جهان با دعوت از هنرمندان و کشف و معرفی استعدادهای درخشان»
نیم‌نگاهی کافی است تا دریابیم این رویداد هیچ ربطی به ترسیم و ترویج الگویی مناسب برای زندگی شهری و صنعتی امروز و حتی کارکرد یک جشنواره موضوعی را نیز ندارد. شهرداری تهران بر خلاف سال‌های دور نه برای تولید آثاری در راستای اهداف جشنواره‌اش به فیلمسازان سرمایه مشخصی اختصاص می‌دهد و نه هیچ رویکرد حمایتی اینچنینی دارد؛ بنابراین، جشنواره شهر عمدتاً در حد یک رویدادِ بازاکرانِ فیلم‌هایی است که در جشنواره فجر یا دیگر رویدادها رونمایی شده‌اند و در عین حال چند فیلم کمتر فاقد اهمیت نیز نمایش اولشان را پشت سر می‌گذارند.
شهرداری تهران در سال‌های دور از طریق مؤسسه تصویر شهر، اقدام به مشارکت در تولید فیلمهای سینمایی می‌کرد که تا حدودی به مسائل شهری نیز ارتباط داشت و بدین شکل صرفاً یک رویداد برگزار نمی‌کرد اما این موضوع آنچنان حواشی را در چند دوره قبل در پی داشت که پای برخی سینماگران را به میان کشید و برخی توزیع این کمک‌ها و مشارکت در تولید برخی از آثار را به درست یا غلط رانت تلقی کردند و مدیران وقت تحت فشار قرار گرفتند. همین مسائل باعث شد مدیران بعدی ترجیح دادند صرفاً به برگزاری این جشنواره و مجموعه برنامه‌های مشابهی بسنده کنند و وارد چنین دعواهایی نشوند.
شهرداری تهران البته می‌تواند اقدام واقعی‌تری داشته باشد و آن اقدام نیز کمک‌های حداقلی به سینما نظیر عدم دریافت سهم خود از سالن‌های تحت کنترلش و کاهش قیمت بلیت سینما در این سالن‌ها به نفع مردم پایتخت است. همچنین مؤسسه تصویر شهر شهرداری تهران، می‌تواند تعدادی از فضاهای تبلیغاتی شهری را رایگان در سال به تبلیغات فیلمهای سینمایی اختصاص دهد که اغلب‌شان با توجه به قیمت بالای اجاره بنرهای شهری، از این فرصت مفت در اختیار شهرداری بی‌بهره هستند.
وقتی مجموعه فرهنگی شهرداری تهران، حاضر به ارائه وسیع چنین خدمات بدیهی ـ که در دیگر کلانشهرهای بزرگ دنیا در اختیار محصولات فرهنگی قرار می‌گیرد ـ نیست، به سادگی متهم به ریاکاری پرهزینه از جیب اهالی پایتخت می‌شود. اگر شهرداری تهران به دنبال برگزاری جشنواره به هر قیمتی است، می‌تواند همچون شهرداری کن، شهرداری برلین و شهرداری ونیز، به جای برگزاری یک رویداد مستقل، پشتیبان مالی و فنی جدی جشنواره‌های ملی و بین‌المللی فجر باشد و با صرف منابعش در باشکوه برگزار شدن این رویدادها، کمک کند سینمای ایران از همان موقعیتی در برگزاری جشنواره‌ها برخوردار شود که ایتالیا، فرانسه و آلمان از آن برخوردارند.
جشنواره فیلم شهر در شرایطی برگزار می‌شود و چنین تصوری را به وجود می‌آورد که سینما برای شهرداری تهران اهمیت دارد که در عمل این شهرداری یک رویداد اضافی به خرج مردم تهران است و شهرداری پایتخت نیز با سوءرفتارهایی که در قبال اهالی سینما نشان داده، در سال‌های طولانی ثابت کرده که نه تنها بنایی برای حمایت جدی از سینما ندارد، بلکه کوچک‌ترین ظرفیت‌های فرهنگی را نیز به عنوان یک تکلیف در اختیار اهالی سینما قرار نمی‌دهد.
سلام. چند نکته درباره مطلب منتشر شده: نوشتید «عدم دریافت سهم خود از سالن‌های تحت کنترلش و کاهش قیمت بلیت سینما در این سالن‌ها به نفع مردم پایتخت است.» یکی از اقدامات مثبت پیشنهادی شماست. عدم دریافت سهم خود از سالن های تحت کنترل، که بعضا در سالن هایی چون پردیس رازی در حال انجام است و تمام سئانس های این پردیس، نیم بهاست. در سایر سالن ها نیز تا ساعت 15 نیم بهاست. البته اگر منظورتان این بوده. اما اگر منظورتان عدم دریافت سهم به نفع صاحبان فیلم باشد، نقض غرض است.
شوخی می کنید؟ شهرداری و همین موسسه تصویرشهر پارسال حتی از اجاره سینماملت هم نگذشت و از جشنواره این پول را گرفت! حمایت؟!