یازده سال پس از افتتاح برج میلاد، پیش از ظهر امروز سخنگوی شورای شهر تهران، ساخت این سازه را مورد انتقاد قرار داد و عملکرد سازندگان آن را زیر سؤال برد!
به گزارش «تابناک»؛ نیمه مهرماه سال ۸۷، اتفاقی در کشورمان رقم خورد که تا مدت‌ها نقل محافل بود. افتتاح مرتفع‌ترین سازه کشور که آن زمان چهارمین سازه بلند ساخته شده به دست بشر بود و ساختش یازده سال به طول انجامیده بود.
برج بلندی که در زمان کوبیدن کلنگ احداثش بر زمین، «یادمان» نام داشت و گفته میشد، از نظر وسعت سازه راس، مقام نخست جهان را در اختیار دارد و ظاهرا هنوز هم از این نظر اول است؛ با این یادآوری که هم نامش تغییر کرده و هم کاربری اش.
آن گونه که می‌گویند، این برج سازه ای.ی مخابراتی است و با همین پسوند هم افتتاح شده، اما مرور سخنان کرباسچی، شهردار وقت تهران، که سنگ بنای این هیولای بتنی را گذاشت و یادآوری نام نخستش کافی است تا دریابیم هدف از ساختش چیزی جز نمادسازی نبوده است.
نوعی سمبل سازی برای جذب توجه و احتمالا تحقق اهدافی در حوزه گردشگری یا شاید هم به رخ کشیدن توان فنی و مهندسی و یا حتی توان مالی مجموعه مدیریت شهری. علت خلق این سازه هر چه بود، پروسه ساختش با فراز و نشیب‌های زیادی همراه شد تا جایی که طی احداثش، تهران شش شهردار به خود دید.
اکنون بیایید از همه چیز پیرامون این سازه صرف نظر کرده و به انتقادی بپردازیم که امروز درباره آن مطرح شده است. انتقادی از زبان علی اعطا، سخنگوی شورای شهر تهران در بخشی از نشست خبری امروزش با اصحاب رسانه که گفت: «ساخت برج میلاد ضرورتی نداشت.»
او سخنانش را این گونه ادامه داد: «به لحاظ کارکردی، این برج یک برج مخابراتی است و زمانی که ساخته شد دو دهه بود که در دنیا به لحاظ فنی برج‌های مخابراتی ساخته نمی‌شد؛ به نظرم این مجموعه از هزینه‌هایی که برای برج میلاد صرف شد، باید به اولویت‌های دیگر اختصاص می‌یافت.»
البته سخنان اعطا و انتقاداتش به این برج محدود نماند و مشمول حال چند پروژه پایان یافته دیگر شهری نیز شد تا مشخص شود اساسا از دید این مقام مسئول شهری، شهرداران و شورا‌های قبلی اشتباهات فاحش زیادی داشته اند که ساخت یک برج غیرضروری مخابراتی که در جهان منسوخ شده، یک نمونه از آنهاست.
اظهارنظری که ممکن است بسیاری با آن موافق باشند؛ اما بعید است کسی بداند فایده طرح آن از زبان سخنگوی شورای شهر چیست؟ اینکه همه قبلی‌ها بد بوده اند و ایشان خوبند یا این موضوع که قرار است پرونده‌ای ویژه برای بررسی حیف و میل‌های قبلی‌ها در دستور قرار گیرد؟
پرسش هایی که پدیدآورنده شان مدت هاست در رأس امور پایتخت است، ولی وقتی مورد سؤال قرار می‌گیرد، ترجیح می‌دهد از بیست سال پیش هم سند و مدرک بیاورد، درست مانند شهردار تهران که روز گذشته در پاسخ به شهرفروشی گفت: از کرباسچی تا به او همه شهرفروشی کرده اند الا خودش!
مسئولانی که ظاهرا لازم است یادآوری کنیم تهران از گذشته‌های خیلی دورتر هم با مشکلاتی دست به گریبان بوده است و با یادآوری آنها، گرهی از مشکلاتش گشوده نمی‌شود. مثل این اشکال که در زمان قاجار آن را به عنوان پایتخت برگزیدند تا نتیجه اش، نابودی آب و هوا و فضای سبز بی نظیرش باشد، در حالی که ضرورت نداشت پایتخت شود!
مشکلی اساسی و کلیدی که از مسئولان فعلی تا جانشینان آتی شان می‌توانند به آن اشاره کرده و نتیجه بگیرند که میشد به جای انبوه هزینه‌های صورت گرفته برای تبدیل تهران به پایتخت، منابع مالی به اولویت‌های دیگر پرداخت شود! کاری که لابد حالا در دستور کار مدیران شهری هست که پروژه‌های غیرضروری گذشته را تذکر میدهند!
یازده سال پس از افتتاح برج میلاد، پیش از ظهر امروز سخنگوی شورای شهر تهران، ساخت این سازه را مورد انتقاد قرار داد و عملکرد سازندگان آن را زیر سؤال برد!
یکی هم شما بسازید که منسوخ نشده باشه 
ساخت این برج از اول اشتباه بود و صرفا برای توجیه ساخت آن کارکرد مخابراتی برای آن تعریف شد که کاملا غیر علمی بود. گفتن این موضوع در حال حاضر کاری ندارد ولی اگر ایشان جرات داشت کاش مانع ساخت آن میشد و هزینه هنگفت آنرا صرف توسعه حمل و نقل عمومی میکردند! اما مدیریت پدر ایشان بر عرصه سیاسی و مدیریت مهره ایشان در شهرداری تهران و جو اختناق آن دوران مانع ابراز نظر کارشناسان و دلسوزان شد. بهتر بود ایشان از کار پدرشان و شهردار منتصبشان و هدرداد ثروت این شهر از مردم عذرخواهی میکردند 
