جاذبه‌های تاریخی بنا و اساس تاریخ هر کشوری محسوب می‌شوند و اهمیت آن‌ها از آن جهت است که سرگذشت نسل‌های سرزمین‌ها را در خودشان حفظ کرده‌اند. رفتن به بناهای تاریخی مرور تاریخ است؛ مرور آشوب‌ها، پیروزی‌ها، جنگ‌ها و داستان‌های اسطوره‌ای هر ملت. روح مکان جاذبه‌های تاریخی حس شناور شدن در گذشته را تداعی می‌کند؛ گذشته‌ای که به هویت جمعی مردم آن سرزمین گره خورده و روایتی جامع را از غم‌ها و شادی‌هایی آنجا روایت می‌کند.
این مکان‌های تاریخی از هر جهتی اهمیت دارند و تلاش‌های زیاد برای نگه‌داشت و معرفی آن‌ها، برای حفظ سرمایه و تاریخ یک ملت است. ایران که سراسر است از داستان‌های شاهان و مردمی که روزهای خوش و ناخوش زیادی را دیده‌اند، در دل خود جاذبه‌های تاریخی و گردشگری زیادی دارد. مکان‌هایی که یا به تازگی کشف شده و به اهمیت آن‌ها پی برده شده است، یا سالیان سال است کشف شده و بازدید زیادی از آن‌ها می‌شود.
برای سیر در تاریخ کهن ایران، این کشور سرد و گرم چشیده، کفش‌هایتان را به پا کنید و همسفر گردشی تاریخی شوید. در این گردش به سه جاذبه ایران می‌روید و بناهایی را می‌بینید که از لحاظ تاریخی اهمیت فراوانی دارند.
زیگورات چغازنبیل، هرمی مقدس برای ایلامی‌ها
زیگورات چغازنبیل، بنایی به جا مانده از دوره ایلامی‌ها
در شهر شوش و استان خوزستان بنایی قرار دارد که تا چند دهه قبل کسی از وجود آن خبر نداشت. این بنای تاریخی به شکل یک تپه در زیر خاک مدفون بوده و توسط شخصی فرانسوی به نام «رومن کریشمن» خاک‌برداری شده است. زیگورات چغازنبیل مربوط به دوره ایلامی‌هاست و «زیگورات» نام بناهای مذهبی‌ای‌ست که در آن دوره تاریخی ایران ساخته می‌شده است.
زیگورات‌ها به شکل هرمی ساخته می‌شدند و بین مردم از اهمیت زیادی برخوردار بودند؛ به همین دلیل برای ساخت این بناهای مذهبی، از بهترین مصالح استفاده می‌کردند. زیگورات چغازنبیل یکی از مهم‌ترین و البته سالم‌ترین زیگورات‌های به جا مانده از تاریخ ایران است که در سال ۱۳۵۸ در فهرست آثار میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده.
«اونتاش ناپیراش» نام پادشاهی بوده که این زیگورات عظیم را با مصالح مرغوب آن زمان و آجر ساخته است. در این بنا توانسته‌اند چیزهای با ارزشی مانند مجسمه‌هایی از جنس سفال، و سنگ‌نگاره‌ای که به دوره عیلامی‌ها باز می‌گردد پیدا کنند.
سازه های آبی شوشتر، نمایشی از معماری و مهندسی دقیق ایرانی
سازه‌های آبی شوشتر، سازه‌ای با مهندسی دقیق هخامنشیان
یکی از آثار با ارزش هخامنشیان که از لحاظ ساختار مهندسی بسیار مهم است، سازه های آبی شوشتر نام دارد. شاید از آثار هخامنشیان بیشتر نام‌های تخت جمشید یا نقش رستم را شنیده باشیم، اما سازه های آبی شوشتر به عنوان بزرگ‌ترین صنعت قبل از انقلاب صنعتی، از دیگر بناهای به جا مانده از آن دوره باشکوه تاریخیِ ایران است.
هخامنشیان این سازه را برای بهره بردن بیشتر از آبِ جاری ساختند. با گذشت زمان، بخش‌های مختلفی به این سازه‌ی خشتی اضافه شد تا بزرگ‌ترین موزه آب ایران باستان را شکل دهد. سازه های آبی شوشتر بخش‌های مختلفی مانند آسیاب‌های آبی، بند برج عیار، بند ماهی‌بازان، بند شرابدار و پل بند شادروان دارد که دیدن هرکدامش انسان را شگفت‌زده می‌کند. هرکسی به دیدن این بنای تاریخی برود، حتما از قسمت‌های مختلف آن دیدن می‌کند. بخش‌های مختلف این سازه آبی عظیم را می‌توانید در سفرزون بخوانید.
قلعه الموت، سازه‌ای عظیم از دل تاریخ ایران
قلعه الموت نام آشناتری نسبت به دو اثر تاریخی قبل دارد. در یکی از روستاهای قزوین و قبل از میدان ورودی این شهر می‌توانید به دیدن این بنای تاریخی بروید و با یکی دیگر از شاهکارهای معماری ایرانی آشنا شوید. قلعه الموت یک دژ مستحکم است که از دو قسمت غربی و شرقی تشکیل شده و برروی صخره‌ای بلند قرار گرفته که حدود دو هزار و ۱۶۳ متر از سطح دریا فاصله دارد.
وقتی به بالای قلعه می‌رسید، عظمت و شگفتی این بنا شما را متوجه معماری باشکوهش می‌کند. البته نمای قلعه از پایین نیز شگفت‌انگیز است. قلعه الموتی که ما امروز می‌بینیم دقیقا همان چیزی نیست که در ابتدا ساخته شده؛ زیرا این بنا بارها مورد حمله قرار گرفته و قسمت‌های عظیمی از آن ویران شده است. البته هنوز هم این بنا زیبایی منحصربه‌فردی دارد و دیدنش رجعت به شکوه تاریخ ایران است.
