فروش بلیت‌های جشنواره فیلم فجر در شرایطی امروز آغاز می‌شود و با توجه به سوابق گذشته با سرعت به پایان میرسد که شمار صندلی‌های اختصاص یافته به عموم تماشاگران قریب به یک ده هزارم جمعیت ایران را شامل می‌شود؛ رقمی که قطعاً نه نظر تماشاگر عام را تامین می‌کند و نه با رویکرد مدنظر تهیه کنندگان سینما همسو است و این چالشی است که فائق آمدن بر آمدن به یک تصمیم پیرامون سیاست کلی برگزاری این رویداد نیاز دارد.
به گزارش «تابناک»؛ 9500 صندلی در قالب 34 سالن سینما از 17 مجموعه سینمایی؛ این کل ظرفیت سالن‌های مردمی سی و هشتمین جشنواره ملی فجر است که 2000 صندلی نیز نسبت به سی و هفتمین جشنواره به آن افزوده شده است. امسال 25 درصد از ظرفیت بلیت‌ها برای گیشه، بین 15 تا 17 درصد برای ارگان‌ها و باقی برای پیش‌فروش از طریق سایت در اختیار مردم خواهد بود یا در بلیت فروشی در صف به مردم فروخته خواهد شد. همچنین به روال مرسوم، یک ردیف در سالن‌های سینما در اختیار صاحبان آثار و سینما قرار می‌گیرد و بدین شکل ظرفیت تکمیل می‌شود.
این تعداد صندلی سینما کمی بیش از یک ده هزار جمعیت ایران است و در واقع در رویدادی که به تعبیری برخی جشن انقلاب خوانده می‌شود، گروهی بسیار کوچک از مردم امکان مشارکت و تماشای فیلم‌های سینمایی را دارند. البته این تعداد صندلی به معنای همین تعداد مردم نیست و احتمالاً چندین برابر این صندلی‌ها، تماشاگران در سالن حضور می‌یابند اما در نهایت بعید است تماشاگران حاضر در سالن‌های سینما حتی به یک هزارم جمعیت ایران برسد. این رویکرد طبیعتاً جشنواره فجر را از نگاهی که برخی به آن دارند به عنوان جشن انقلاب دور می‌کند و اگر قرار است این نگاه تقویت شود، باید در آن تجدیدنظر کرد.
اگر با جشن روبرو باشیم، باید نمایش فیلم‌های جشنواره برای یک نوبت در تمامی سالن‌های سینما باشد و همه سالن‌های سینما و طیف به مراتب وسیع‌تری از مردم بتوانند فیلم‌ها را تماشا کنند؛ اما چنین نیست. این ظرفیت هم‌اکنون نیز فراهم است و می‌توان به تعداد بیشتری از سالن‌های سینما و یا دست‌کم همه پردیس‌های سینمایی این امکان را داد تا وسعت مشارکت عمومی فراهم شود و در روزهای آینده چند ده هزار صندلی سینما را به ظرفیت نمایش جشنواره فجر افزود و بدین ترتیب زمینه تاثیرگذاری بیشتر جشنواره فجر را فراهم آورد.
البته قاعدتاً افزایش سانس‌ها و سالن‌های نمایش بابت طبع تهیه کنندگان فیلم‌های سینمایی نیست اما مگر وضعیت کنونی بابت طبع‌شان است؟ از منظر تهیه کنندگان، شیوه استاندارد برای جشنواره فجر، سه نمایش است که حداکثر تا پنج سانس نمایش فیلم‌ها نیز گسترش یابد اما شاهد هستیم که این اتفاق نمی‌افتد. در واقع اگر قرار باشد جشنواره استاندارد و شبیه دیگر جشنواره‌ها برگزار شود، باید تعداد نمایش‌های آن کمتر از انگشتان یک دست باشد. در بیشتر جشنواره‌های معتبر، حداکثر تعداد نمایش هر فیلم سه نوبت است و اساساً فیلمسازان اجازه نمایش بیش از سه نوبت را نمی‌دهند.
در واقع جشنواره فیلم فجر نه به شکل «جشن» و با مشارکت طیف وسیعی از مردم برگزار می شود و نه به شکل «جشنواره» در قالب سه اکران برای هر فیلم. ما با اجرای یک مدل شترمرغی مواجه هستیم که هم می‌خواهد «جشنواره» باشد و هم «جشن». اکنون که ملاحظات فراتر از سینما مانع از محدود شدن این نمایش‌ها به سه نمایش یا حتی تک رقمی شدن تعداد نمایش‌های هر فیلم در جشنواره شده، دست‌کم آن سوی ماجرا در پیش گرفته شود و تعداد سالن‌های میزبان فیلم‌های سینمایی بیش از اینها باشد و حداقل در این فرآیند نظر یک سوی ماجرا یعنی تماشاگران حرفه‌ای سینما تامین شود.
سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر از دوازدهم تا بیست و دوم بهمن ماه با نمایش 28 فیلم بلند سینمایی، 10 فیلم کوتاه و 10 فیلم مستند با محوریت سینما ملت به عنوان سینما خبرنگاران و منتقدین سینمایی برگزار می‌شود. سینما چارسو به عنوان سینمای مهمانان و سینماگران و سینمای ملت به عنوان سینمای صنوف نیز فعال خواهد بود. در این دوره از جشنواره افتتاحیه برگزار نخواهد شد.
فروش بلیت‌های جشنواره فیلم فجر در شرایطی امروز آغاز می‌شود و با توجه به سوابق گذشته با سرعت به پایان میرسد که شمار صندلی‌های اختصاص یافته به عموم تماشاگران قریب به یک ده هزارم جمعیت ایران را شامل می‌شود؛ رقمی که قطعاً نه نظر تماشاگر عام را تامین می‌کند و نه با رویکرد مدنظر تهیه کنندگان سینما همسو است و این چالشی است که فائق آمدن بر آمدن به یک تصمیم پیرامون سیاست کلی برگزاری این رویداد نیاز دارد.
با اوضاع فعلی و عدم رضايت مردم از اوضاع بعید بنظر میرسد که استقبال از جشنواره مطلوب باشد و بلیط زیادی خریداری شود. 
