علیرضا بیرانوند طی چند فصل گذشته عصای دست پرسپولیسی‌ها بوده و نقش مهمی در موفقیت‌های این تیم داشته است. با این وجود شواهد نشان می‌دهد او این فصل در حال گذراندن ضعیف‌ترین دوران فوتبال حرفه‌ای‌اش است؛ آنچه می‌تواند بی‌ارتباط به علاقه بیرانوند برای بازی در اروپا نباشد.
به گزارش تابناک ورزشی، او که به تازگی قراردادش را هم با باشگاه بلژیکی برای پایان فصل رسمی کرده، از ابتدای لیگ نوزدهم به فکر مهاجرت بود و شاید به همین دلیل هرگز نشانی از آن ستاره قبلی، با دست‌های امن و چسبناک نداشت. همه گل‌های پرسپولیس را در این فصل بیرانوند خورده و جانشین او بوژیدار رادوشوویچ بدون گل خورده، منتظر فرصتی دیگر است تا شاید این بار گلر ملی‌پوش کشورمان را تا آخرین روز حضورش در ایران نیمکت‌نشین کند.
سر، شوت، زاویه بسته
نکته عجیب در مورد بیرانوند بی‌روح امسال، تنوع گل‌های دریافتی اوست. علیرضا که قبلا به خاطر تمرکز بالا و قد و قواره و پرش‌های خوبش آسمان محوطه جریمه سرخ‌ها را امن می‌کرد، امسال انواع و اقسام ضربات سر را گل خورده است؛ از سانتر تیز و تیر یکی در بازی با نفت مسجد سلیمان تا سانتر بلند و آرام مقابل شهر خودرو و سانتر نزدیک روی تیر دو در بازی با الدحیل! شگفت‌انگیز است که بیرانوند این همه روی توپ‌های هوایی آسیب‌پذیر شده، اما فقط این نیست. ضعف قدیمی او در مهار شوت‌های از راه دور باعث شد علیرضا از پیکان روی ضربه ایستگاهی و از تراکتورسازی در جریان مسابقه گل بد بخورد، اما بدترین گل را استنلی کی‌روش از فاصله حدود 30 متری با یک شوت سهمگین به او زد. دروازه‌ای که بیرانوند امسال از آن محافظت کرده، حتی روی ضربات زاویه بسته هم ایمن نبوده؛ مثل گلی که محمد محبی با لباس سپاهان به او زد و یا گل دومی که الدحیل به سادگی به ثمر رساند. خلاصه اینکه گل‌های دریافتی سنگربان پرسپولیس رنگارنگ است، اما برای به یاد آوردن سیوهای او در این فصل خیلی باید به مغزمان فشار بیاوریم!
سرکش و سر به هوا
به بازی رفت پرسپولیس و سپاهان نگاه کنید. سرخپوشان که میزبان هستند، سرخوش از پیروزی در داربی تهران ابتکار مسابقه را به دست گرفته‌اند و شرایط طوری است که اگر قرار باشد یک تیم گل بزند، آن تیم پرسپولیس خواهد بود، اما میانه‌های نیمه دوم ناگهان بیرانوند تصمیم می‌گیرد به خاطر برخورد توپ به داور و خودداری قاضی میدان از آغاز بازی با دراپ‌بال (طبق قانون جدید) ناگهان وسط زمین برود و به عالم و آدم اعتراض کند؛ از داور وسط و کمک‌های او تا مربیان خودی و حتی امیر قلعه‌نویی! در نتیجه تمرکز تیمی پرسپولیس و البته خودش به هم می‌خورد تا با دریافت دو گل بد، تنبیه شود. بیرانوند امسال حتی سرکش هم شده؛ جایی که بعد از آگاهی از نیمکت‌نشینی‌اش در بازی با پارس جنوبی جم به حال قهر راهی باشگاه شد تا رضایتنامه‌اش را بگیرد و البته پس از آن تا پایان نیم‌فصل حتی از حضور در تمرینات سرخپوشان هم منع شد. حالا حکایت خمیازه‌های روی نیمکت به کنار!
خبری از ناجی ملی نیست
علیرضا بیرانوند امسال در تیم ملی هم مثل پرسپولیس بوده و کسی اثری از ناجی همیشگی تیم در جام‌جهانی و جام ملتهای آسیا ندیده است. گل دومی که او از عراق خورد واقعا بد بود و این گل حالا می‌تواند تاثیر بسیار زیادی روی معادلات گروه ایران بگذارد. شاید انتخاب گلر جانشین برای این بیروی بی‌انگیزه در پرسپولیس کار سختی باشد، اما سرمربی تیم ملی فقط با یک چرخش خودکار قادر است علیرضا را روی نیمکت بنشاند و میدان را به دروازه‌بان‌های باانگیزه‌تر بدهد؛ شاید یکی مثل پیام نیازمند.
علت افت بيرانوند نياز به روانشناسي دارد.