تعطیلی سینمای ایران در چند هفته اخیر در مسیر جلوگیری از شیوع کرونا اگرچه تبعاتی داشته اما در مقابل ابعاد عظیم خسارت سینمای جهان تقریباً هیچ است اما به جز ایران، هیچ گزارشی درباره فشار برای بازگشایی سالنهای سینما در هیچ کشوری به جز ایران گزارش نشده است؛ خواستهای که بیشک قابل پذیرش نیست و این تعطیلی تا زمان حصول اطمینان از رفع احتمال شیوع کرونا به واسطه اجتماع تداوم یابد.
به گزارش «تابناک»؛ همزمان با تعطیلی سالنهای سینما همچون دیگر مجموعههای فرهنگی و هنری برای جلوگیری از گسترش کرونا در محیطهای عمومی به عنوان اقدام احتیاطی موثر و مثبت که انتظار میرود در هفتههای آینده و تا زمان کاهش دامنه ابتلا تداوم داشته باشد، متولیان سینما تاکید کردند که برای جلوگیری از مغبون شدن صاحبان فیلمهای روی پرده، هفتههای جبرانی برای طول دوره اکران این فیلمهای سینمایی در نظر گرفته میشود اما چه زمان شرایط به حالت عادی باز میگردد و روند اکران آغاز میشود؟ هیچکس نمیداند!
این برای نخستین بار در تاریخ سینمای ایران است که خبری از اکران نوروزی است و البته میتوان سیلی از نخستین بارها را که با وقوع کرونا در عرصههای مختلف رقم خورده، نام برد. در این شرایط فشارها برای بازگشایی سینما یا پرداخت خسارت به سینماگران قابل توجه است و شواهد نشان میدهد تمهیداتی نظیر پرداخت حق بیمه کارمندان سالنهای سینما و وامهای در نظر گرفته شده، مطلوب سالنداران نبوده و آنها به دنبال تعطیلی جشنوارههای سینمایی نظیر جشنواره جهانی فجر و استفاده از بودجه رویدادهای سینمای ایران هستند که تاکنون این اتفاق رخ نداده است.
این واکنشها اما صرفاً در ایران در حال وقوع است، حال آنکه خسارت وارد آمده به گروهی سالنداران به واسطه تعطیلی سالنهای سینما در قیاس با خسارتهای وارد آمده به سینما در پهنه جهانی بسیار محدوده بوده و تخمین زده میشود تاکنون دستکم پنج میلیارد به صنعت سینما ضربه خورده است؛ صنعتی که در سال 2019، با فروش 42.5 میلیاردی همچنان به رشد خود ادامه داده بود و اکنون دورنمای روشنی پیش روی آن نیست.
در چین که پس از آمریکا دومین صنعت بزرگ سینما را با هفتاد هزار سالن سینما در اختیار دارد، تعطیلی این تعداد سالن و لغو اکران فیلمهای آمریکایی و اروپا همچون فیلمهای چینی در این کشور را در پی داشته و پیش بینی میشود در همین مدت صدها میلیون قطعه بلیت کمتر از انتظارات فروخته شده و خسارت چین در حوزه سینما حدود دو میلیارد دلار تخمین زده شده که با تداوم این شرایط بیشک این زیان رو به فزونی خواهد گذاشت.
البته ممکن است عنوان شود که اگر سالنهای سینما باز بود، مردم به سالنهای میرفتند اما واقعیت آن است که عده محدودی میرفتند و از قضا آنها در معرض ریسک بالا کرونا قرار میگیرند. در کره جنوبی که سالنهای سینما در ابتدا بسته نشد، 80 درصد مخاطبان سینما ریزش کرد. در ایتالیا که طیف وسیعی از سالنهای سینما تعطیل شد، در سایر سالنهای سینما شاهد ریزش 40 درصدی تماشاگران تا پیش از اعلام قرنطینه کامل این کشور و تعطیلی همه سالنهای سینما بودیم و این ریزش با شیب تندی تداوم داشت. در دیگر کشورها نیز گزارشها از ریزش شدید تماشاگران حکایت داشته و طبیعی است که اکثریت مردم ترجیح دهد ریسک حضور در محیطهای متراکم و دارای خطر بالقوه را به جان نخرند.
اگر در ایران نیز سالنهای سینما بسته نمیشد، ریزش 80 درصد تماشاگران سینما در این مقطع یک برآورد خوشبینانه بود، چرا که در شرایط کنونی وضعیت مشابهی برای صنوف خوراکی نظیر شیرینی پزها و لباس فروشها حاکم است و به واسطه ترس از کرونا، مشتریان اغلب صنوف به شدت کاهش یافته است. در این شرایط انتظار میرود متولیان امر زیر بار فشار، دست به بازگشایی مجموعههای دارای تراکم بالا نظیر سالنهای سینما، کنسرت و تئاتر نروند و در شرایطی که دنیا با خسارت چندین میلیارد دلاری این مجموعهها را تعطیل کرده، در کشورمان مسیر معکوسی آغاز نشود.