به گزارش تابناک به نقل از ایلنا، مراجعه به پمپ بنزین‌ها اگرچه در پی شیوع کرونا کاهش پیدا کرده است، اما همچنان جزو پرترددترین مکان‌ها است که در کنار میادین تره‌بار و مراکز خرید مایحتاج روزانه همچون سوپرمارکت‌ها احتمال ابتلا به کرونا را در بین کارگران افزایش می‌دهد. محمدجواد آذری جهرمی (وزیر ارتباطات) در صفحه توییتر خود نوشت: با دریافت بخشی از اطلاعات مبتلایان به کرونا در ایران و تحلیل اطلاعات حمل ونقل، پرداخت حضوری و ... آن‌ها توسط متخصصان داده‌کاوی و استخراج مدل شیوع، به این جمع‌بندی رسیدیم که سه مرکز مهم پخش ویروس کرونا در ایران به ترتیب بیمارستان‌ها، پمپ‌بنزین‌ها و سوپرمارکت‌ها هستند.
زندگی ۱۰۰ هزار کارگر پمپ‌بنزین‌ها در خطر است
در سراسر کشور حدود ۱۰۰ هزار کارگر در جایگاه‌های سوخت اشتغال دارند و تعداد ۳ هزار و ۸۰۰ جایگاه سوخت بنزین و گازوئیل و همچنین تعداد ۳ هزار و ۳۰۰ مرکز عرضه سی ان جی در کل کشور در حال حاضر مشغول فعالیت هستند. با این‌حال برخی از پمپ‌بنزین‌ها نیاز مبرم به ماسک و لوزام بهداشتی دارند.
یکی از کارگران شاغل در یکی از پمپ‌بنزین‌های سنندج می‌گوید: خیلی از ما اغلب از جیب خودمان ماسک و وسایل ضدعفونی‌کننده تهیه کردیم. البته به صورت پراکنده ماسک در اختیار کارگران قرار گرفت. طی روز‌های گذشته شاید ۲۰ روز یکبار ماسک در اختیار ما قرار دادند. اغلب جایگاه‌های سوخت خصوصی هستند. البته جایگاه سوخت دولتی هم در سنندج وجود دارد، اما وضعیت این جایگاه‌ها به علت حمایت‌های شرکت نفت خیلی به لحاظ بهداشتی بهتر است.
او می‌افزاید: جایگاه خصوصی دولتی که زیر نظر شرکت نفت است، اغلب مزایای خیلی بهتری دارند. ساعات کاری ما به دو صورت است. برخی کارگران می‌توانند با افزایش ساعات کاری شیفت، یک روز را به‌طور کامل در خانه بمانند.
به گفته این کارگر شاغل در یکی از پمپ‌بنزین‌های خصوصی سنندج می‌گوید: من سه فرزند دارم؛ کمترین میزان حقوق را می‌گیریم و در این شرایط هر روز فرزندانم را با نگرانی ترک می‌کنم. اگر خانواده‌ای بازوی معیشت خود را از دست بدهد، چه باید کرد؟
سوختگیری توسط اپراتور‌ها بدون تجهیزات بهداشتی شدنی نیست
از روز‌های ابتدایی شیوع کرونا سوختگیری توسط کارکنان جایگاه‌های سوخت در کل کشور الزامی شد. پیرو اطلاعیه وزارت بهداشت و درمان درباره همکاری در جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، از همان زمان مقرر شد تا فرآیند سوختگیری و پرداخت هزینه سوخت در تمامی جایگاه‌های عرضه سوخت، توسط کارکنان جایگاه‌ها انجام و دستکش یکبار مصرف برای استفاده عموم در دسترس قرار گرفته شود و تاکید می‌شود فرآیند سوختگیری و پرداخت هزینه بدون دستکش یکبار مصرف انجام نشود.
به گفته این کارگر؛ دستکش برای سوختگیری در محل پمپ بنزین‌ها وجود دارد، اما کارگران به علت کمبود لوازم بهداشتی از اینکه خودشان سوختگیری را انجام می‌دهند، احساس رضایت ندارند.
البته، ولی اله محمودی (رئیس هیات امنای اتحادیه جایگاهداران سوخت کشور) از تجهیز جایگاه‌های سوخت خبر داده و گفته است: در حال حاضر از سوی صاحبان اماکن فروش علی رغم مشکلات نقدینگی و عدم همکاری وزارت نفت، ماسک و دستکش در اختیار کارکنان قرار گرفته، آموزش‌های لازم ارائه شده و جایگاه‌ها از انواع دستگاه‌های پوز ثابت، سیار و‌ای تی ام برخوردار هستند.
وی در خصوص وضعیت ایمنی و رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی در جایگاه‌های سوخت گفت: علاوه بر ارائه آموزش‌های لازم به متصدیان و اپراتور‌های جایگاهداران، رعایت پروتکل بهداشتی در بهترین وضعیت ممکن قرار دارد به طوری که امکاناتی نظیر ماسک، عینک محافظ پزشکی، دستکش و لباس‌های مخصوص در اختیار جایگاهداران قرار گرفته است.
تردد بالا در پمپ‌بنزین‌ها خطرناک است
سخنگوی شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی همچنین به منظور جلوگیری از شیوع از کرونا از ممنوعیت تبادل اسکناس در جایگاه‌های سوخت سخن گفته است.
محمودی تصریح کرد: جایگاه‌ها از گذشته به دلیل گردش پول نقد و فرهنگ غلط استفاده از آن و ... به عنوان پایگاه‌های شیوع ویروس و میکروب مطرح بوده‌اند؛ خوشبختانه علی‌رغم هشدارهای قبلی جایگاهداران، این موضوع با شیوع ویروس کرونا در صدر توجه مسئولان و مراجعین قرار گرفت.
البته قرنطینه همگانی موجب شده است تا مراجعه به جایگاه‌های سوخت کاهش یابد. به گونه‌ای که به گفته رئیس هیات امنای اتحادیه جایگاهداران سوخت کشور؛ مصرف بنزین حدود ۳۰ درصد کاهش یافته است.
این کارگر شاغل در یکی از پمپ‌بنزین‌های خصوصی در سنندج می‌گویند: مراجعات به پمپ بنزین‌ها همچنان زیاد است. به ویژه با اتمام عید و حاضر شدن کارگران و کارمندان در محل کار، مراجعه برای سوختگیری نیز بیشتر شده است. همین امر احتمال تماس این کارگران با مردم بیشتری را به وجود می‌آورد. در برخی از کشور‌ها حتی گان و لباس محافظتی به کارگران پمپ‌بنزین‌ها که در معرض خطر هستند، اختصاص داده شده است.
این کارگر اهل سنندج تصریح می‌کند: ما در شرایط خطیری کار می‌کنیم. کارفرمایان، ما را با کارگران بخش درمان، اصحاب رسانه و نیروی انتظامی مقایسه می‌کنند، اما به هر حال نباید فراموش کرد که تمام سال حداقل‌بگیر بوده‌ایم. چطور روی جان‌فشانی و شغل‌مان حساب جداگانه باز می‌کنند، اما همچنان حداقل‌بگیر هستیم؟ نمی‌شود که کارفرمایان انتظار داشته باشند با وجود بیماری مثل قبل در محیط کار حاضر شویم، اما همچنان از وضعیت حداقلی معیشتی برخوردار باشیم.
