روایت‌های دست‌اول از تجربه مرگ

به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه خراسان، امسال هم مانند سال گذشته، برنامه‌های ویژه افطار در شبکه‌های مختلف میزبان چهره‌های مردمی هستند که برشی از زندگی خود را روایت می‌کنند و کمتر خلاقیت یا ایده جدیدی در این برنامه‌ها دیده می‌شود. البته در این میان یک استثنا هم وجود دارد و شبکه 4 برای لحظات پیش از افطار، برنامه متفاوتی را به نام «زندگی پس از زندگی» تدارک دیده است. مهمانان این برنامه هم مردم هستند اما همه آن‌ها درباره یک تجربه مشترک و عجیب یعنی تجربه مرگ موقت و بازگشت به دنیا صحبت می‌کنند.

تجربه نزدیک به مرگ به زبان مستند

تا به حال فیلم‌ها و مستندهای مختلفی درباره تجربه نزدیک به مرگ ساخته و کتاب‌هایی هم در این زمینه نوشته شده است. یکی از مستندهایی که درباره تجربه نزدیک به مرگ افراد ساخته شده مستند «تجربه‌کنندگان مرگ» است که سال‌ها پیش از تلویزیون پخش می‌شد. در این مستند اروپایی‌ها تجربه خودشان را از مرگ تقریبی و لحظه جدا شدن روح از بدن توصیف می‌کردند. مستند «نزدیک به مرگ» هم مستندی ایرانی در این زمینه است که قبلا از شبکه مستند پخش شده است. یکی از افرادی که در این مستند حضور دارد، بهروز بقایی است که درباره تجربه مرگ خود صحبت می‌کند.

مخاطب عام پای شبکه ۴

شبکه چهار که به شبکه فرهیختگان مشهور است معمولا برنامه‌هایی تولید می‌کند که محتوای تخصصی و علمی دارد، به همین دلیل در مقایسه با دیگر شبکه‌ها مخاطبان خاص و محدودتری دارد، اما این شبکه امسال برخلاف روال معمول خود، دست روی موضوعی گذاشته که می‌تواند برای مخاطب عام جذاب باشد. شبکه 4 موفق شده با پخش برنامه «زندگی پس از زندگی» توجه مخاطب عام تلویزیون را به خود جلب کند و عامه مردم را پای تماشای این برنامه بنشاند. هرچند که این برنامه به اندازه ظرفیتی که دارد، دیده نشده است. با این حال، توجهاتی که به «زندگی پس از زندگی» شده، نشان از ظرفیت فوق‌العاده برنامه‌های پیش از افطار رسانه ملی دارد.

سوژه متفاوت

تکرار و یکنواختی که در برنامه‌های ویژه افطار دیده می‌شود، نه فقط در مدل گفت‌وگو و ساختار برنامه، بلکه در سوژه‌هایی که به برنامه دعوت می‌شوند هم به چشم می‌خورد. افرادی که به شکل‌های مختلف در مناطق محروم فعالیت‌های خیریه انجام می‌دهند، کسانی که بیماری شریک زندگی‌شان باعث نشده او را ترک کنند وافرادی که بر اعتیاد غلبه کرده‌اند، ازجمله سوژه‌هایی هستند که در برنامه‌های مختلف دیده می‌شوند، در این شرایط برنامه «زندگی پس از زندگی» که در برنامه‌های اخیر با هشدار ۱۵- روی آنتن می‌رود موضوع متفاوتی را انتخاب و حساب خود را از دیگر برنامه‌ها جدا کرده است.

حضور کارشناسان خارجی

برنامه «زندگی پس از زندگی» تنها به روایت افراد از تجربه مرگی که از سر گذرانده‌اند بسنده نمی‌کند. در بخشی از برنامه، کارشناسان و متخصصان هم درباره بازگشت به دنیا صحبت می‌کنند، چون بسیاری از افراد درباره صحت تجربه‌های افرادی که برای لحظاتی روح از بدن‌شان جدا شده و دوباره به دنیا برگشته‌اند، ابهام و سوالاتی دارند یا حتی باور این تجربه برای‌شان سخت است. در این برنامه نه تنها از زاویه دید روحانیون و کارشناسان مذهبی به موضوع پرداخته می‌شود، بلکه کارشناسان خارجی هم درباره تجربه مرگ موقت صحبت می‌کنند. تا به حال در قسمت‌هایی از برنامه «زندگی پس از زندگی» که روی آنتن رفته، پروفسور یواخیم نیکلای رئیس انجمن تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ آلمان، به سوالات مختلفی درباره این تجربیات که به «تجربه نزدیک به مرگ» مشهور است، توضیحاتی داده است.

روایت معمولی از تجربه غیرمعمولی

هرچند که تجربه افراد از مرگ موقت، به خودی خود به اندازه کافی جالب است، اما سبک روایت مهمانان از این تجربه هم نقش مهمی در جذابیت روایت دارد. پرداختن کامل به جزئیات این تجربه عجیب و توصیفات دقیق می‌تواند باعث شود روایت ماجرا، جذاب‌تر از آن چه در برنامه می‌بینیم باشد. حتی توصیف فرد از زندگی و وضعیت خود قبل از حادثه‌ای که باعث شده مرگ موقت اتفاق بیفتد، مخاطب را کم‌کم به سوژه نزدیک می‌کند و تاثیر بیشتری بر مخاطب خواهد
داشت.

دکور ساده و نه زیبا

معمولا دکور برنامه‌های ویژه افطار فضای خاص و متفاوتی نسبت به دیگر برنامه‌ها دارد تا از طریق بصری هم حس آرامش و معنویت را به مخاطب القا کند اما برنامه «زندگی پس از زندگی» از لحاظ بصری برای مخاطب جذاب نیست و زیبایی خاصی در آن دیده نمی‌شود. در استودیوی برنامه تنها دو صندلی با یک میز سفید وجود دارد که روی آن چند گوی بلوری دیده می‌شود. بهتر بود متناسب با موضوع برنامه، دکور زیباتری برای برنامه آماده می‌شد. اجرای عباس موزون در مقام مجری کارشناس برنامه که تهیه‌کنندگی آن را هم برعهده دارد، چندان خوب نیست و انتظار می‌رود هنگام گفت‌وگو با مهمانان، ارتباط حسی بیشتری با آن‌ها برقرار کند.