به گزارش تابناک به نقل از خبرآنلاین، روزنامه آسیا تایمز در گزارشی تحلیلی به جنگ مرزی هند و چین پرداخته و معقتد است که این تنش مرزی بر سر اقتصاد دو کشور است که هر دو از قدرت قابل توجهی برخوردار هستند و بازیگرانی که در این میان سود می برند، ویدهی بوبنان در تحلیلی با عنوان «رشته مروارید یا گردنبند الماس» نوشت:
چین برای افزایش نفوذ دریایی و تقویت شبکه های نظامی خود در کشورهای سری لانکا، مالدیو، پاکستان، بنگلادش و سومالی پایگاه های دریایی موسوم به «رشته مروارید» ایجاد کرده کرده است. «گردنبند الماس» پایگاه های هند در سنگاپور، بندر چابهار ایران، سیشل و عمان را در بر می گیرد.
هند برای مقابله با راهبرد «رشته مروارید» چین روابط نزدیکی با ویتنام و مغولستان ایجاد کرده است. سرمایه گذاری های چین در «رشته مرواریدش» از سرمایه گذاری های هند برای «گردنبند الماس» بسیار بیشتر است و به همین دلیل، به احتمال زیاد ائتلاف های چین از هند قوی تر خواهند بود.چین 60 میلیارد دلار را در راستای راهبرد «رشته مروارید» در آفریقا سرمایه گذاری کرده است و این در حالی است که بزرگترین سرمایه گذاری هند برای «گردنبند الماس» 8 میلیارد دلار در چابهار است.تنها سرمایه گذاری با ارزش هند که با توجه به عبور نفت وارداتی چین از تنگه مالاکا و ایجاد دغدغه در نتیجه حضور هند در منطقه، می تواند بر چین اثر بگذارد، سرمایه گذاری در اندونزی است.
هر دو کشور متحدانی قدرتمند دارند؛ اما در بحبوحه بحران کرونا، هیچ کشور نمی خواهد با چین به عنوان تأمین کننده مهم مواد دارویی در جهان، وارد جنگ سرد شود. به همین علت، ممکن است راهبرد «گردنبند الماس» هند در مقطع کنونی نتیجه بخش نباشد. علاوه بر این، این راهبرد به اندازه «رشته مروارید» چین در مسأله مرزی چین و هند قدرتمند و اثرگذار نیست.در هند نیز مانند بسیاری از کشورهای جهان، اقتصاد در نتیجه شیوع کرونا و قرنطینه در وضعیت شکننده ای قرار دارد.
در نتیجه افزایش قدرت اقتصادی چین و تسخیر بازارهای مهم، متحدان هند نمی توانند خود را از وابستگی به چین رها و در نتیجه از هند به طور قابل توجهی حمایت کنند و درباره وضعیت تنش مرزی میان چین و هند موضع گیری قاطعی داشته باشند.
ائتلاف «پنج چشم» که با هدف اقدامات اطلاعاتی مشترک میان نیوزلند، استرالیا، آمریکا، کانادا و انگلیس ایجاد شد، تعهدات خود را دارد و نگرانی از تبعات اقتصادی و آثار داخلی آن، مانع از کمک کشورهای عضو این ائتلاف به هند در شرایط فعلی و اتخاذ هرگونه اقدام جدی بر ضد چین می شود. از طرفی، هر گونه اظهار نظر نهادهای بین المللی درباره این اختلاف مرزی، مداخله در روابط دوجانبه چین و هند تلقی خواهد شد.
با وجود اظهارات پومپئو و بوریس جانسون درباره این اختلاف مرزی، نشانه ای از حمایت جدی آمریکا و انگلیس از یکی از دو طرف این اختلاف مرزی دیده نمی شود. مقامات کانادا و نیوزلند نیز هیچ اظهارنظر رسمی درباره این موضوع نداشته اند. نخست وزیر استرالیا نیز با وجود اشاره به افزایش تنش ها در منطقه هند-اقیانوس آرام، از هیچ یک از طرف ها حمایت نکرد.
چین از اقداماتی جزئی که به صورت راهبردی اجرا می شوند و واکنش دیگران را بر نمی انگیزند و در طول زمان نتیجه بخش هستند (موسوم به راهبرد «برشی سالامی- نفوذ تدریجی ») برای فتوحات سرزمینی خود استفاده می کند.
چین با سرمایه گذاری های کلان و اعطای وام های سنگین، همسایگان هند را به خود وابسته و بدهکار کرده است و از این طریق سلطه ثابت بر سرزمین های آن ها و قدرت دیپلماتیک خود در منقطه را تضمین کرده است.
با وجود این که جهان همچنان با کرونا درگیر است، چین ابایی از توسل به قدرت نظامی برای تثبیت برتری خود بر همسایگانش ندارد. همسایگانی که با استفاده از دیپلماسی بدهی بر اقتصادهای آن ها تسلط یافته است. چین از طریق اقدامات اقتصادی همچون «ابتکار یک کمربند یک جاده» ائتلاف هایی قوی و روابطی دیپلماتیک با همسایگان هند ایجاد کرده است.
بر اساس گزارش بررسی آمار تجارت جهانی در سال 2019، چین رهبر اصلی در تجارت در بازارهای بین المللی است و 17 درصد بازار صادرات جهان را در اختیار دارد.
هند در مسیر توسعه، از نظر رشد اقتصادی در مراحل ابتدایی است. در نتیجه قدیمی بودن ساختار نظامی اش، نمی تواند از عهده جنگ مستقیم برآید. اقتصاد این کشور تقریباً یک سوم اقتصاد چین و بودجه دفاعی اش 2 درصد آن است. علاوه بر این هند دومین وارد کننده تجهیزات دفاعی است و این نشان می دهد این کشور در این بخش به کشورهای دیگر وابسته است.
با وجود کمک فرانسه و روسیه به هند از طریق تأمین اسلحه، هیچ یک از این دو کشور به طور مستقیم از هند اعلام حمایت نکرده اند.
مهمترین امید هند استفاده از نقاط قوت خود در راستای منافعش است. هند مهمترین استفاده کننده اپلیکیشن ها و کسب و کارهای چینی است. این راهبرد چین را تضعیف می کند و از نظر اقتصادی به این کشور که سلطه خود در عرصه جهانی را مدیون اقتصاد است، ضربه می زند.
در شرایط فعلی «گردنبند الماس» هند برای مبارزه با «رشته مروارید» چین کافی نیست. کشورهای جهان، از جمله کشورهای همسایه هند و کشورهای عضو ائتلاف «پنج چشم» به علت روابط اقتصادی نزدیک با هر دو کشور چین و هند، در اختلاف مرزی این دو کشور از هیچ یک اعلام حمایت نکرده اند. با توجه اولویت اتفاقات مؤثر بر اقتصاد جهانی بر اتفاقات مؤثر بر سیاست جهانی، گزینه هند برای تحریم اپلیکیشن های چینی انتخابی راهبردی و دیپلماتیک است که در مقایسه با تشدید اوضاع در مرز، انتخاب بهتری است.
