در گزارشی که از خبر سراسری پخش شد، سلامی خبرنگار صدا و سیما، بقصد تشویق جامعه به استفاده از ماسک، به سراغ تعدادی از بیماران مبتلا به کرونا رفت، از آنها در مورد هزینه درمان پرسید و با پاسخهای بسیار تحیر آوری روبرو شد، هزینه درمان کوید19 که بارها از سوی مسئولان رایگان اعلام شده بود، اکنون به اعتراف رسانه ملی و به گفته ی مستند مبتلایان به این بیماری چنان نجومی و غیرقابل تصور بود که فقط قشر بسیار اندکی از جامعه توان پرداخت آن را خواهند داشت و اساسا بدنه جامعه که شیوع کرونا شغل و درآمد آنها را به مخاطره انداخته، با اذعان مستند رسانه ملی از درمان نیز بی بهره خواهند ماند.
اکنون سؤال اساسی این است که چرا مسئولین در افراط و تفریط وصف ناشدنی بسر میبرند؟
یکبار با ادعای مردمداری به دروغ از درمان رایگان دم میزنند، روز دیگر از هزینه های نجومی سخن گفته میشود.
آیا مردم عادی که از تأمین ساده ترین نیازهای زندگی هم اکنون در رنج هستند، در صورت ابتلا به کرونا محکوم به مرگ خواهند بود؟
مگر درمان ساده ترین حق مردم نیست؟ که آن را هم به پول گره زده شده است؟
چرا وقتی فعالان اجتماعی با استناد به فیش ها و رسیدهای درمانی، به دروغ بودن ادعای درمان رایگان اعتراض میکردند، همواره از سوی مسئولان انکار شد؟
از این هزینه های محیرالعقول درحالی رونمایی میشود که قشر مستضعف جامعه، مانند دستفروشان به دلیل شرایط زندگی بیشتر از سایرین در معرض ابتلا قرار دارند.
در جامعه ای که با نوسانات شدید اقتصادی روبروست و هر لحظه نیز امکان ابتلا به کوید 19 نیز وجود دارد، آیا کسی هست که صدای محرومان را بشنود و مانع لاکچری شدن درمان کرونا گردد؟