به گزارش «تابناک»، تقریبا ۷۰ درصد از بدن انسان متشکل از آب است و آب در داخل و خارج سلول‌های بدن ما وجود دارد. خون موجود در ارگان‌ها و عضلات نیز عمدتا از آب ساخته شده است.
یک سیستم پیچیده از هورمون‌ها و پروستاگلاندین‌ها (مواد شبهه هورمونی)، توسط بدن انسان مورد استفاده قرار می‌گیرد و آن هم برای تنظیم سطح آب. این یعنی آب اضافی توسط کلیه‌ها دفع می‌شود. به همین ترتیب کاهش جذب آب در بدن با کاهش برون ده ادرار نسبت به حد معمول همراه است.
علت چیست؟
زمانی که آب رفته به بافت‌های بدن بیشتر از آب برگشته به خون باشد حالت احتباس آب به وجود می‌آید. برای همین برخی از اعضای بدن متورم می‌شوند و به اصطلاح پف می‌کنند.
بارداری: وزن رحم بر روی ورید‌های بزرگ لگن می‌تواند منجر به افزایش تجمع مایع در بدن در دوران بارداری شود. در بیشتر موارد، این اتفاق جای نگرانی ندارد و با تولد نوزاد از بین می‌رود.
کمبود پروتئین: انسان به یک سطح معین از پروتئین برای تعادل موثر آب نیاز دارد. اگر شما به میزان کافی مواد غذایی حاوی پروتئین نخورید، میزان آن در خون بسیار پایین می‌آید. در همین حال آب به سوی بافت‌های غلیظ‌تر می‌رود و از خون وارد بافت‌ها شده و به سمت خون بر نمی‌گردد. برای همین هم پف کردگی به خصوص در پا‌ها ظاهر می‌شود.
احتباس آب پیش از قاعدگی: این روند باعث بروز نفخ می‌شود. کارشناسان می‌گویند به علت عدم تعادل هورمونی، و همچنین برخی از عوامل تغذیه ای، احتباس آب پیش از قاعدگی رخ می‌دهد.
مصرف نمک بالا: غذا‌های غنی از نمک و سدیم باعث احتباس آب می‌شود. زمانی که غذا‌های شور می‌خورید نمک زیادی وارد بافت‌های بدن می‌شود. در نتیجه آب برای رقیق کردن آن به سمت بافت‌ها می‌رود. برای همین هر قسمتی از اعضای بدن می‌تواند دچار احتباس آن و حالت پف کردگی بشود.
سوء تغذیه: متخصصان می‌گویند کمبود تیامین یا ویتامین ب ۱ و همچنین کمبود ویتامین‌های ب ۶ و ب ۵ موجب احتباس مایعات در بدن می‌شود. سطوح پایین آلبومین نیز می‌تواند منجر به بیماری کلیوی و احتباس آب گردد.
آلرژی: برخی از غذا‌ها و یا نیش حشرات موجب ادم در افراد حساس می‌گردد.
کم کاری تیروئید: در این بیماری سوخت و ساز بدن کاهش پیدا کرده و یکی از اثرات آن تجمع آب و مایعات در لابه لای بافت‌های بدن و ایجاد یک ورم و چاقی کاذب است. البته کاهش سوخت و ساز افزایش تجمع چربی در بدن را نیز به دنبال دارد. این مورد در صورت مراجعه به موقع به پزشک توسط علایم بالینی و یک آزمایش ساده خون به راحتی قابل تشخیص است.
بیماری کلیوی: اگر این عضو مهم بدن به خوبی کار نکند تعادل دفع و بازجذب نمک‌های بدن از تعادل خارج شده و بازجذب بیش از حد سدیم باعث تجمع آب در بدن می‌شود و در صورت دفع پروتئین‌ها از کلیه، ادم و ورم قابل توجهی در اندام‌هایی که وزن روی آنهاست مشاهده خواهد شد.
چکار می‌توان کرد؟
ایده‌های زیر ممکن است به کاهش علائم و نشانه‌های احتباس آب در بدن کمک کند:
کاهش مصرف نمک.
کاهش وزن در صورت ابتلا به چاقی.
انجام ورزش به طور منظم. (ورزش‌هایی مانند پیاده روی و دوچرخه سواری باعث می‌شوند آب و مایعات از پا‌ها تخلیه شود.)
بالا بردن پا‌ها چند بار در روز برای بهبود گردش خون.
در صورت احتباس آب در اندام تحتانی، پوشیدن جوراب‌های حمایتی.
پرهیز از نشستن و یا ایستادن طولانی مدت.
راه رفتن به طور منظم هنگام استفاده از ماشین و یا در هنگام سفر با هواپیما.
اجتناب از افراط در دما مانند حمام، دوش یا سونای بسیار گرم.
نوشیدن حداقل ۸ لیوان آب در روز.
اجتناب از پوشیدن لباس‌های بسیار تنگ.
مصرف به اندازه پروتئین در روز.
خوردن میوه‌ها و سبزیجات.
استفاده از دارو‌های ادرار آور با تجویز پزشک.
منبع:میزان
