به گزارش «تابناک» به نقل از خبرگزاری صداوسیما، جاذبهٔ این روستا این است که در گذشته اهالی آن کوتاه‌قد بوده و به زحمت قدشان از ۱٫۴۰ متر تجاوز می‌کرد و به دلیل بهبود تغذیه و ازدواج با نژادهای دیگر در گذر زمان قد اهالی روستا بلندتر شده است.
یکی از عمده نشانه‌های فرهنگی روستای ماخونیک مسکن است و بافت مسکونی روستا در دامنهٔ تپه و خانه‌ها به‌طور فشرده‌به‌هم و در گودی زمین ساخته شده‌اند. به علت آنکه هوای این ناحیه سرد می‌باشد، مردم خانه‌ها را کوچک و کم‌ارتفاع می‌ساختند تا گرم شدن خانه راحت‌تر صورت گیرد. این روستا در فاصله ۷۸ کیلومتری شرقی شهر سربیشه در مسیر جاده سربیشه به روستای دُرُح قرار دارد.
سلام من حضوری به این روستا که شما نوشتید شهر مراجعه کردم. از اون خونه ها تک و توکی باقیمونده و از لی لیپوتها که از اول هم تعداد محدودی بودند فقط یک فرد مونده و اون هم از بس مردم و گردشگرا اذیتش کردن پناه برده به کوه و فقط برای نماز میاد مسجد و دوباره میره. مردم چون این روستا دقیقا در نقطه صفر مرزیه بسیار فقیرن. طوری که وقتی یه شکلات به یکی از بچه ها تعارف کردیم همه به ماشین ما هجوم آوردن و ما تمامی قوت راه مسافرتمون حتی برنج خام رو درآوردیم و بهشون دادیم. البته بچه های کوچیک من از این هجوم خیلی ترسیده بودن. میتونم اگر خواستین قصه اون روز رو براتون بنویسم 
پس اینایی که تو عکس هستند کی هستند؟