به گزارش تابناک محسن حیدری در اقتصاد بومی نوشت: در حالی که افکارعمومی منتظر پاسخ احتمالی دکتر محسن رضایی به اتاق جنگ لندن بود، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در اولین سخنرانی خود پس از چهارمین هجمه پادوهای BBC، بدون اینکه درباره خود سخن بگوید، از «چابهار» و علاقه خودش به سربازی در راه آزادی و آبادی چابهار و چابهارها سخن گفت تا پاسخ دندان شکن و نمادینی به لندن و لندن نشین ها داده باشد!
رضایی در سخنان روز ۱۶ آذر و در جمع دانشجویان به یک جمله بسنده کرد و گفت: «می خواستند ایران، نوکر غرب باشد. اینکه جادههای اصلی ایران از کجا برود، غربی ها نسبت به این موضوع هم نقشه میکشیدند. همیشه نگران بودند که ارتباط چابهار و تهران وصل نشود. چون میگفتند ایران باید سدی در مقابل شوروی باشد و اگر این جادهها کشیده شود، ایران از دریای عمان و خلیج فارس استفاده میکند و به ضرر ما میشود. دانشجویان به اسناد تاریخی مراجعه کنند و ببینند که چرا [غربی ها] از اتصال اقتصاد ایران به دریای عمان و هند نگران بودند. آن روز از پیشرفت ایران میترسیدند، امروز هم».
لندن و چابهار، در ادبیات سیاسی، دو رمز از دو جهان هستند؛ جهان ایرانی و جهان سلطه. این یک پیام روشن از کهنه سرباز ایران به اتاق جنگ لندن و همه ناظران داخلی، خارجی و متحدان و همسایگان ایران بویژه روسیه، ترکیه، عربستان و پاکستان است که مراقب بازی خطرناک لندن باشند.
مهاجرانی چند سال پیش درباره عشقش به لندن نوشته بود: «در شهری زندگی می کنم که خلاصه دنیاست. با خودم فکر می کردم، همین روزها بود که در آغاز پنجاه سالگی از ایران خارج شدم. پنجاه سال زندگی در ایران و در شرق، بگذار نیمه دوم عمرت در غرب بگذرد! وطن همان سرزمینی است که در آن جا احساس آرامش و طمأنینه می کنی. دیدم لندن برای من دیگر یک مرحله گذار نیست. سرزمینی است برای زندگی کردن؛ دیدم لندن را دوست دارم».
آیا محسن رضایی به طور تلویحی پاسخ اتاق جنگ لندن را داده و به این خاطر از عشق و علاقه خود به «چابهار» سخن گفته است؟ ممکن است چنین باشد؛ به ویژه وقتی که به یاد بیاوریم انگلیس همیشه چشم طمع به نواحی زرخیز جنوب ایران بویژه چابهار داشت و به اشغال آن منطقه پرداخت و چابهار تنها با رشادت مردمانش و سربازان ایرانی به آغوش میهن بازگشت؛ هرچند هنوز جراحت محرومیت اقتصادی را بر تن دارد؛ رضایی مثل یک سرباز، به تقویت جبهه مردمی در چابهار می اندیشد و به سلطه گرهای انگلیسی که خواب بسط ید بر سواحل شمالی خلیج فارس را می بینند، گفته که “دفاع همچنان ادامه دارد”.
اتاق جنگ لندن با لهجه فارسی فرمان آتش صادر کرده است. چه کسی برای دفاع از کیان و منافع ملی ایران، سینه سپر خواهد کرد؟ مهاجرانی از عشقش به لندن و رضایی از عشق مردم ایران به چابهار سخن گفت. جایگاه رمزی “چابهار” در گفتمان رضایی، کمتر از اهمیت اقتصادی این بندر کلیدی جنوب ایران نیست. رضایی تا امروز بیشتر بعنوان یک اقتصاددان و استراتژیست با ادبیات توصیفی و غیررمزآلود شناخته می شود. آیا رمز چابهار در گفتمان رضایی، آغاز رونمایی از یک گفتمان رمزی و اختصاصی اوست؟ آیا بهار گفتمان رضایی از چابهار آغاز شده است؟