گرانی کالا‌های اساسی و مصرفی مردم در روز‌های پایانی سال، به روالی در سال‌های اخیر تبدیل شده است. در این میان، فعالان و مقامات مسئول، هر یک دلیل خاصی برای گرانی‌های افسارگسیخته معرفی میکنند؛ از جولان دلالان تا گرانی مواد اولیه و نهاده‌های تولید، هر کدام بخشی از زنجیره گرانی را تشکیل می‌دهند.
حال در روز‌های پایانی سال جاری، با وجود فشار‌ها و تنگنا‌های اقتصادی متعددی که مردم با آن دست و پنجه نرم کرده‌اند، ستاد تنظیم بازار ـ همان طور که از نام آن برمی‌آید ـ به دنبال تمهیدات و برنامه‌هایی است تا بتواند روند گرانی و آشفتگی در بازارهایی همچون میوه، گوشت، مرغ و روغن را سروسامانی ببخشد.
اما نکته مهم در این میان، سیاست و راهبرد اساسی و اثربخش در این مدت کوتاه است. در روز‌هایی که مردم به دنبال خرید‌های شب عید و ضروری خود هستند و هر روز یا با کمبود کالایی همچون روغن مواجه می‌شوند، یا با گرانی کالایی همچون گوشت و مرغ، چه برنامه و تدبیری باید اندیشیده شود تا باری از روی دوش مردم برداشته شود؟
آیا وزارتخانه‌های جهاد کشاورزی و صمت، از وظایف خود در قبال تنظیم بازار کالا‌های اساسی و مصرفی مردم خبر دارند؛ اگر خبر دارند، از نظر شما، کدام یک در این امر کم کاری دارد؟ آیا نیازمند بازنگری در تبیین وظایف آن‌ها هستیم؟
آیا می‌توان در مواجهه با گران فروشی و برای از بین بردن این پدیده منفی، از راهکار مقام مسئول در ستاد تنظیم بازار استفاده کرد؛ راهکاری که این مقام مسئول از آن با عنوان نخریدن کالای گران یاد میکند و معتقد است مردم نباید کالای گران خریداری کنند؟!
* شما به عنوان شهروند، چه پیشنهادی و راهکاری به مسئولان برای مقابله با گرانی و تنظیم بازار دارید؟
* نقش دلالان در گرانی بازارهایی همچون گوشت، مرغ و روغن را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
* آیا دولت برای مقابله با دلالان و حذف واسطه گری، موفق عمل کرده است؟
مسیولین... میگویند
دستگاههای نظارتی که خود عامل این گرانی ها هستند بسته شود چون گران فروشان و محتکران واکسینه شدن نسبت به این دستگاههای بظاهر نظارتی؟ 
