به گزارش تابناک، ایسنا نوشت: گزارش میدانی از نانوایی‌ها نیز حاکی از آن است که در حال حاضر برخی از نانوایی‌ها با آرد یارانه‌ای قیمت‌های خود را بالا برده‌اند و نان بربری را به قیمت ۲۰۰۰ تومان، نان سنگک ساده را به قیمت ۳۰۰۰ تومان و نان لواش را ۴۵۰ تومان عرضه می‌کنند.
این در حالی است که بر اساس سامانه ۱۲۴ هنوز قیمت مصوب نان بربری ساده یارانه‌ای ۱۰۰۰ تومان، سنگک ساده یارانه‌ای ۱۲۰۰ تومان، تافتون ساده یارانه ای ۵۵۰ تومان و لواش ساده یارانه‌ای ۳۰۰ تومان است. قیمت مصوب واحدهای نانوایی آزادپز نیز در سامانه ۱۲۴ به ترتیب ۱۵۰۰، ۱۸۰۰، ۸۵۰ و ۴۵۰ تومان برای نان‌های بربری، سنگک، تافتون و لواش ثبت شده است.
رئیس اتحادیه نانوایان کرج اخیرا گفته بود که مصوب شده امسال نرخ انواع نان در پایتخت حدود ۵۰ درصد افزایش یابد که این افزایش به صورت غیر رسمی اعمال شده است.
البته طبق اعلام مدیر کل تعزیرات حکومتی استان تهران این گرانی ها غیرقانونی بوده و با نانوایان گرانفروش برخورد می شود و همچنان زمان اعمال قیمت‌های جدید مشخص نیست.
در چنین شرایطی هیچ یک از مقامات مسئول در وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) پاسخی در رابطه با تصمیمات جدید برای قیمت نان و زمان اعمال آن نمی‌دهند.
در این میان هیأت نمایندگان اتاق اصناف ایران با صدور بیانیه‌ای در مورد اصلاح قیمت نان متناسب با قیمت تمام شده، اعلام کرده که امروز در شرایطی قیمت نان ثابت مانده که نانوایان با افزایش چند برابری دیگر هزینه‌های تولید، روزگار دشواری را سپری می‌کنند. نکته حائز اهمیت آن است که افزایش قیمت نان تنها منوط به قیمت آرد نیست و فاکتورهای متعدد دیگری در هزینه‌های جاری نانوایان دخیل است که در قیمت تمام شده نان لحاظ نشده و مشکلات جدی را برای این صنف ایجاد کرده است. از جمله افزایش قیمت دستمزد کارگران که سالانه مطابق مصوبات قانون کار افزایش یافته، افزایش نرخ خمیر مایه، افزایش هزینه انرژی (برق، آب، گاز)، افزایش نرخ اجاره مغازه، افزایش هزینه های بهداشت نانوایی به دلیل شیوع کرونا و غیره.
بر اساس گزارش اتاق اصناف ایران، هزینه دستمزد سرکارگر نانوایی در اسفندماه سال ۱۳۹۸ روزانه ۸۵ هزار تومان بوده که در آبان ماه سال ۱۳۹۹ به ۱۳۰ هزار تومان افزایش یافته است و در سال ۱۴۰۰ نیز از ۲۶ تا ۳۹ درصد افزایش روبه رو شده است. هزینه خمیر مایه در اسفندماه سال ۱۳۹۸ هر کیسه ۱۰ کیلویی، ۱۵۶ هزارتومان بوده، که در آبان ماه سال ۱۳۹۹ به ۳۷۰ هزار تومان افزایش یافته و اکنون نیز قیمت آن ۴۵۰ هزار تومان است.
همچنین قیمت نمک در اسفندماه ۱۳۹۸ هر کیلو ۱۰۰ تومان بوده که در آبان ماه سال ۱۳۹۹ به هرکیلو ۱۰۰۰ تومان تغییر قیمت یافته و در اردیبهشت ۱۴۰۰ به میزان ۱۲۵۰ تومان رسیده است.
هزینه تغذیه کارگران نیز در اسفندماه سال ۱۳۹۸ روزانه حدود ۱۰ هزار تومان بود که همین قیمت در آبان ماه سال ۱۳۹۹ به ۶۰ هزار تومان تغییر یافت و هزینه بهداشت نانوایی از روزانه ۵۰۰۰ تومان در سال ۹۸ به ۱۵۰ هزار تومان در سال ۱۳۹۹ به دلیل رعایت پروتکل بهداشتی ناشی از بیماری کرونا رسیده است.
نانوایان تغییر شغل دادند
در ادامه این بیانه اتاق اصناف ایران، تغییر شغل تعدادی از صنوف خبازان یا کاهش نیروی شاغل در نانوایی‌ها به دلیل فشار اقتصادی ناشی از تورم شدید سالانه، افزایش نرخ ارز و متعاقب آن افزایش قیمت بسیاری از کالاهای دیگر و عدم همخوانی قیمت‌ها خبر داده، این درحالی است که در هر نانوایی حداقل به پنج نفر نیروی کار نیاز است و این مسئله به اقتصاد و معیشت جامعه و کارگران آسیب جدی وارد می‌کند.
اتاق اصناف در پایان اینطور نتیجه‌گیری کرده که در چنین شرایطی نمی‌توان نرخی را ثابت نگه داشت و با افزایش هزینه‌ها همان خدمات قبلی را ارائه کرد، بنابراین از دولت تقاضا می شود همان طور که نرخ خدمات دولتی مانند انرژی را برای جلوگیری از بروز خسارت به واحدهای تولید کننده افزایش می دهد، نرخ نان را نیز متناسب با تورم کشور افزایش دهد تا فعالان صنفی در بخش پخت نان نیز بیش از این متحمل زیان نشوند.
نانوایان هنوز مجاز به افزایش قیمت نیستند
در پایان بیانیه نیز تاکید شده که تا زمان تصویب اصلاحیه نرخ، هیچ یک از واحدهای نانوایی مجاز به افزایش نرخ بصورت غیرقانونی نیست و واحدهای بازرسی و نظارت اصناف و سازمان تعزیرات بصورت جدی با خاطیان برخورد خواهد کرد.
این نرخهای اعلامی واقعی نیست و به تعزیرات و صمت نیز شکایت با معرفی نانوای متخلف انجام دادم که هیچ نتیجه ای نداشت. شما یک سری به نانواییهای مثلا شهرک غرب بزنید. سنگک غریب به بیش از یکساله که 300 تومنه. اونم سنگکی که وزنش حتی به اندازه وزن مصوب نون 1800 تومنی نیست. کم فروشی و گرانفروشی بیداد می کنه و همه برای ادامه حیات دستشون رو به حرام تو جیب دیگران کردند. البته نمیشه کتمان کرد که نرخها نیز غیر کارشناسی و غیر عادلانه است و عملا با نرخهای اعلامی نونوا باید ماهانه زیان رو زیان جمع کنه. این خیلی احمقانه است که تصور کنیم هزینه های یک نونوایی تو شهرک غرب معادل یک نونوایی تو مثلا منطقه 13 باشه. من دارم و می خرم ولی مگه شهرک غرب کارگر نداره؟ تا کی باید من نون خیراتی بخرم و تو دیوار مهربانی بذارم برای قشر ضعیف ؟ پس حاکمیت چه کار می کنه؟ نکنه مثل آمریکا هیچ غلطی نمیتونه بکنه؟!