پروژه های عجیب و غریب پشت توکن‌ها

به گزارش بورس تابناک، یک «توکن» (Token) رمز ارزی است که بلاک چین مستقل برای خود ندارد و روی شبکه‌های دیگر مانند اتریوم جابه‌جا می‌شود.

در حال حاضر ۵۱۲۲ رمز ارز در حال معامله است که از این تعداد ۴۰۳۸ رمز ارز از نوع توکن هستند. اما آگاهی مردم از توکن‌ها شاید به وسعت آن‌ها در دنیای رمزارز‌ها نباشد.

متأسفانه آسان‌بودن ایجاد توکن‌های بی‌ارزش و بدون کاربرد، بستری برای کلاهبرداری هم فراهم کرده است و گاهی اوقات کلاهبرداران سعی می‌کنند توکن‌هایی که هیچ ارزشی ندارند را در قبال پول‌های واقعی مبادله کنند.

برای اینکه یک توکن بتواند ارزش جذب کند و مقبولیت به دست بیاورد، باید در یک پروژه کاربردی دخیل باشد و در صرافی‌های معتبر اضافه شود که به هیچ وجه کار ساده‌ای نیست.

بدون اغراق می‌توان گفت بیش از ۹۰٪ توکن‌های بازار هدف و کاربرد خاصی ندارند و صرفاً برای پرکردن جیب توسعه‌دهندگان عرضه شده‌اند.

جنون ICOها در سال ۲۰۱۷

در سال ۲۰۱۷ که به «جنون ICO‌ها» مشهور است، پروژه‌های کلاهبرداری زیادی با وعده‌های عجیب‌وغریب وارد میدان شدند و هر کدام با پیش‌فروش توکن‌های خود به سرمایه‌گذاران ناآگاه چند میلیون دلار پول به جیب زدند.

در سال ۲۰۱۸ با ترکیدن حباب بازار، تمام آن توکن‌ها به فراموشی سپرده شدند و هرگز نتوانستند حتی به قیمت اولیه خود برسند.

ماجرا از این قرار بود که در سال ۲۰۱۷ سرمایه داران با کمتر از ۱۰۰ دلار، میلیون‌ها توکن را ساخته و به مردم مشتاق برای خرید رمزارز‌ها فروختند.

میزان تقاضا برای این توکن‌ها آنقدر بالا بود که در نهایت صد‌ها پیش فروش توکن راه اندازی و مردم زیادی برای خرید آن‌ها صف کشیدند.

در این زمان سرمایه گذاران به ایده‌های مرتبط با این توکن‌ها بی توجه بودند و به نبود پروژه یا پروژه‌های پر خطر در پشت توکن‌ها اهمیت ندادند.

به هم خوردن تعادل در عرضه و تقاضا باعث شد تا حباب زیادی در قیمت توکن‌ها به وجود بیاید و قیمت آن‌ها به سرعت بالا برود. تهییج جامعه به حدی صورت گرفت که مردم عادی سرمایه‌های خرد خود را تبدیل به توکن می‌کردند تا به هر شکلی به سود برسند.

پروژه‌های عجیب و غریب پشت توکن‌ها

پروژه‌های عجیب و غریب پشت توکن‌ها هم نتوانست مردم را مجاب کند که دل به این نوع از رمزارز‌ها نبندند و آن‌ها در شرکت‌هایی با ایده‌های بی‌معنی سرمایه‌گذاری کردند.

برای مثال، هدف از عرضه اولیه «PAquarium»، ساخت بزرگترین آکواریوم جهان بود که در آن سرمایه‌گذاران می‌توانستند از توکن‌های خودشان برای تصمیم‌گیری درباره اینکه این آکواریوم کجا ساخته شود استفاده کنند و به آن‌ها سهمی از سود‌های ناشی از راه‌اندازی آکواریوم اعطا می‌شد؟!

نمونه بعدی عرضه اولیه توکن «XmasCoin» بود که برای یک «پروژه مرموز» سرمایه جذب کرد و هیچ‌گاه مشخص نشد این پروژه چه بوده است.

توکن «Lust Coin» یک بازار بلاک چینی برای پیدا کردن شریک جنسی رایگان و ناشناس بود که تنها یک سال عمر کرد. دارندگان این توکن سهمی از یک جامعه فرضی و آزاد از قوانین را خریداری می‌کردند که در این جامعه خیالی افراد برای برقراری رابطه با جنس مخالف آزاد بودند!

توکن «Lust Coin» یک بازار بلاک چینی برای پیدا کردن شریک جنسی رایگان و ناشناس بود که تنها یک سال عمر کرد. دارندگان این توکن سهمی از یک جامعه فرضی و آزاد از قوانین را خریداری می‌کردند که در این جامعه خیالی افراد برای برقراری رابطه با جنس مخالف آزاد بودند!

توکن «ASTRCoin» یکی از خنده‌دار‌ترین توکن‌های موجود در بازار سرکایه گذاری بود که دارندگان این توکن در واقع بخشی از فضای ۶۰۰ هزار سیارک شناسایی شده در کهکشان راه شیری را صاحب می‌شدند.

Wiki token هم یکی از پروژه‌های نابود شده رمزارزهاست که بر اساس آن قرار بود دارندگان این توکن بخشی از دانش مخفی درباره رمزارز‌ها را به دست بیاورند؛ این توکن اگرچه ظاهر موجه و آموزشی داشت، اما در ادامه نتوانست چیزی به دارندگان Wiki token عرضه کند.

اوج سرمایه‌گذاری‌ها در عرضه اولیه سکه در ژوئن ۲۰۱۷ بود که به ۲۰۰ میلیارد دلار در مجموع رسید، اما بعد از آن تب و تاب خرید توکن‌ها از بین رفت.

در ادامه حباب بازار توکن‌ها ترکید و روز به روز از قیمت آن‌ها کاسته شد به طوری که قیمت آن‌ها به صفر رسید و برخی از توکن‌ها برای همیشه از بین رفتند.

بعد از آنکه سازندگان توکن توانستند مقدار زیادی از این رمز ارز‌ها را به مردم عادی بفروشند، بازگشت سرمایه به سرمایه‌گذاران به ۸۷- % رسید که نتیجه آن دود شدن سرمایه اکثریت قریب به اتفاق مردم عادی و ثروتمند شدن پدیدآورندگان توکن در دنیا بود.

هر معامله یک خریدار و یک فروشنده دارد که در معاملات رمزارز‌ها به ویژه توکن‌ها همواره یک طرف برنده و طرف دیگر بازنده خواهد بود. سازندگان توکن‌های بی ارزش در واقع موضوعات مضحک و غیر ضروری را با تبلیغات گسترده به مردم قالب می‌کنند.

گرایش مردم ایران به توکن ها و به صدا درآمدن زنگ خطر!

گرایش‌های چند ساله اخیر مردم ایران به توکن‌ها می‌تواند دوباره زنگ خطر جنون توکن‌ها را در ایران به صدا در بیاورد و تجربه ۴ سال گذشته اروپا برای ایران رقم بخورد.

باید به خاطر داشت، رشد توکن‌های پر خطر با ایده‌های ضعیف با منفعت طلبی تولیدکنندگان آن‌ها به وجود می‌آیند، اما در نتیجه بی توجهی سرمایه گذاران به ایده‌های پشت توکن‌ها معامله شده و روز به روز قیمتشان بالاتر رفته و صاحبان آن‌ها به سود بیشتری دست پیدا می‌کنند.

منبع:سایت گرداب