به گزارش «تابناک»، روی یک ماده مغذی ضروری است که بدن ما نمیتواند آن را تولید یا ذخیره کند. به همین دلیل، ما باید از آن را از طریق رژیم غذایی خود به طور دائم تامین کنیم. روی در بسیاری از فرآیندهای بدن ما نقش دارد، از جمله:
روی به طور طبیعی در طیف گستردهای از غذاهای گیاهی و حیوانی یافت میشود.
بعضی از موادغذایی که حاوی روی نیستند با فرمهای مصنوعی روی غنی میشوند، مانند غلات صبحانه (کورنفلکس)، میانوعدهها و آرد.
همچنین مکملهای روی یا مکملهای حاوی چند ماده مغذی که دارای روی نیز هستند، میتوانند منبع مناسبی از روی باشند.
روی به دلیل نقشی که در عملکرد ایمنی بدن دارد، به بعضی از اسپریهای بینی، قرصهای مکیدنی و سایر درمانهای طبیعی سرماخوردگی اضافه میشود.
روی یک ماده معدنی حیاتی است که بدن ما به روشهای بیشماری از آن استفاده میکند. در حقیقت، روی دومین میکرومینرال مهم در بدن بعد از آهن است و در هر سلولی وجود دارد.
روی برای فعالیت بیش از ۳۰۰ آنزیم که به متابولیسم، هضم، عملکرد عصب و بسیاری از فرایندهای دیگر کمک میکنند، لازم است. علاوه بر این، روی برای رشد و عملکرد سلولهای ایمنی بدن ضروری است.
این ماده معدنی همچنین برای سلامت پوست، سنتز DNA و تولید پروتئین بسیار اساسی است. همچنین، رشد و نمو بدن به دلیل نقش آن در رشد و تقسیم سلول به روی بستگی است.
روی برای حس چشایی و بویایی ما نیز لازم است. از آنجا که یکی از آنزیمهای مهم برای چشایی و بویایی مناسب به این ماده مغذی وابسته است، کمبود روی میتواند توانایی چشایی یا بویایی ما را کاهش دهد.
تحقیقات نشان میدهد روی دارای مزایای بیشماری برای سلامتی است:
سیستم ایمنی بدن ما را تقویت میکند
بهبود زخم را تسریع میکند
ممکن است خطر برخی از بیماریهای مرتبط با افزایش سن را کاهش دهد
ممکن است به درمان آکنه (جوش) کمک کند
التهاب را کاهش میدهد
اگرچه کمبود شدید روی نادر است، اما میتواند در موارد زیر دیده شود:
علائم کمبود شدید روی شامل اختلال در رشد و نمو، تأخیر در بلوغ جنسی، بثورات پوستی، اسهال مزمن، اختلال در ترمیم زخم و مسائل رفتاریاند.
فرم ملایم کمبود روی بهویژه در کودکانی که در برنامه غذایی خود دسترسی به مواد مغذی مهم ندارند، شایعتر است.
خمین زده می شود که در حدود ۲ میلیارد نفر در سراسر جهان به دلیل مصرف ناکافی روی در رژیم غذایی، دچار کمبود روی هستند.
از آنجا که کمبود روی سیستم ایمنی بدن ما را مختل میکند و احتمال عفونت را افزایش میدهد، مطالعات نشان میدهد که در هر سال کمبود روی باعث مرگ و میر بیش از ۴۵۰ هزار کودک زیر ۵ سال میشود.
علائم کمبود نسبی روی شامل اسهال، کاهش سطح ایمنی، نازک شدن مو، کاهش اشتها، اختلالات خلقی، خشکی پوست، مشکلات باروری و اختلال در ترمیم زخم است.
گروههای زیر در معرض کمبود روی هستند:
بسیاری از غذاهای حیوانی و گیاهی به طور طبیعی سرشار از روی هستند و مصرف مقادیر کافی از روی را برای اکثر افراد آسان میکند. موادغذایی با بیشترین مقدار روی شامل موارد زیر است:
به خاطر داشته باشیم که روی موجود در منابع گیاهی مانند حبوبات و غلات کامل به دلیل ترکیبات گیاهی دیگری که مانع جذب میشوند، با بازده کمتری جذب بدن ما میشوند.
همانطور که گفتیم در حالی که بسیاری از غذاها به طور طبیعی سرشار از روی هستند، برخی از غذاها -مانند غلات صبحانه (کورنفلکس)، میانوعدهها و آردها با روی غنی میشوند.
با توجه به کنترل شدید بدن بر سطح روی، تشخیص کمبود روی دشوار است. بنابراین، حتی اگر آزمایشها سطح طبیعی را نشان دهند، ممکن است همچنان کمبود وجود داشته باشد.
پزشکان هنگام تعیین اینکه آیا ما به مکمل نیاز داریم یا خیر، سایر فاکتورهای خطرزا مانند مصرف کم در رژیم غذایی و ژنتیک را در کنار آزمایشهای خون در نظر میگیرند. در صورتی که در مورد کمبود روی در بدن خود نگران هستیم بهتر است با پزشک خود مشورت کنیم.
به منظور جلوگیری از مصرف بیش از حد روی، باید از مصرف مکملهای روی با دوز بالا خودداری کنیم، مگر اینکه توسط پزشک توصیه شده باشد.
مصرف روزانه توصیه شده (Reference Daily Intake, RDI) برای مردان بزرگسال ۱۱ میلیگرم و برای زنان بزرگسال ۸ میلیگرم است.
زنان باردار و شیرده باید به ترتیب ۱۱ و ۱۲ میلیگرم در روز، روی مصرف کنند.
بهتر است فقط از طریق رژیم غذایی میزان روی مورد نیاز بدن را تامین کنیم. مگر اینکه یک بیماری خاص مانع جذب روی در بدن ما شود که در این صورت لازم است تحت نظارت پزشک مکمل روی مصرف کنیم.
بیشترین سطح قابل تحمل روی ۴۰ میلیگرم در روز است. البته در افراد مبتلا به کمبود روی که ممکن است نیاز به مکملهای با دوز بالاتری داشته باشند، این میزان جداگانه محاسبه می شود.
اگر مکمل مصرف می کنیم، بهتر است فرمهای قابل جذب مانند سیترات روی یا گلوکونات روی را انتخاب کنیم. از مصرف اکسید روی (zinc oxide) که جذب ضعیفی دارد، خودداری کنیم.
منبع: وب سایت عبیدی