سود سرمایه ای افزایشی است که در ارزش دارایی های سرمایه ای نظیر سرمایه گذاری در سهام یا مسکن ایجاد می‌شود ارزش بالاتری از قیمت خرید به آن می‌دهد. این سود تا زمانی که دارایی فروخته نشود به حقیقت نمی‌پیوندد. سود سرمایه ای ممکن است کوتاه‌مدت (یک سال یا کمتر) و یا بلندمدت (بیش از یک سال) باشد و از آن مالیات بر درآمد اخذ می‌شود. از سوی مقابل زیان سرمایه ای وقتی اتفاق میافتد که یک کاهش در ارزش دارایی های سرمایه ای در مقایسه با قیمت خرید آن دارایی به وجود می‌آید.
در تعریفی دیگر، سودی که درنتیجه افزایش قیمت اوراق بهادار نزد صندوق سرمایه گذاری مشترک از قیمت خرید آن به وجود می‌آید و اوراق بهادار به فروش می‌رسد (سود تحقق‌یافته) سود سرمایه ای گفته می‌شود. اگر اوراق بهادار همچنان نگه داشته شود، سودی به وقوع نخواهد پیوست.
سودهای سرمایه ای بلندمدت معمولاً با نرخ کمتری از درآمدهای معمولی، مشمول مالیات می‌شوند. این کار به خاطر تشویق کارآفرینی و سرمایه گذاری در اقتصاد انجام می‌شود.
سرمایه گذاران در صندوق‌های سرمایه گذاری با آگاهی از مالیات باید سودهای سرمایه انباشته شده و تحقق‌نیافته صندوق را تعیین کنند که به‌صورت درصدی از دارایی خالص آن، قبل از سرمایه گذاری در صندوق با سود سرمایه تحقق نیافته، بیان می‌شود. به این شرایط با عنوان افشای سودهای سرمایه صندوق اشاره می‌شود. سودهای سرمایه، وقتی توسط صندوق توزیع می‌شوند، یک تعهد مالیاتی برای صندوق های سرمایه گذاری هستند.
معادل انگلیسی سود سرمایه ای عبارت است از:
Capital Gain
تهیه‌شده در: مدیر مالی
