یک کارشناس مالیاتی گفت: اینکه بیش از یک دهه نامهای انتخابی برای سالهای جدید مربوط به تولید است، نشان از این دارد که تولید در نقشه توسعه و موفقیت کشور صاحب اصالت است. قوانین و تصمیمات حکمرانی به میزان در خدمت تولید بودن، کارایی خواهند داشت. وقتی دیده میشود در همین سالها بسیاری از قوانین مانع تولید هستند، به این نتیجه باید رسید که بزرگترین بیاعتنایی به شعار سال از درون سیستم است.
محمدعلی طاهریمهر، کارشناس مسائل امور مالیاتی در گفتوگو با
تابناک اقتصادی گفت: در دهه گذشته، وضعیت اقتصادی کشور دچار تلاطمهای زیادی شده است؛ اما نکتهای که از همان آغاز این تلاطمات به چشم میخورد، این بود که از نظر کارشناسان متخصص امر، راه برونرفت از این آشفته اقتصاد، ارج نهادن به تولید است؛ چیزی که به درستی توسط رهبر انقلاب تشخیص داده شد و برای سالهای متمادی، اسامی سال، مربوط به تولید انتخاب شده است.
وی در ادامه افزود: اما اینکه چگونه باید این ظرفیت در کشور به کار گرفته شود مهم است. جواب هر چه باشد، قطعا در کار نمایشی نیست. همانطور که در سخنان اخیر رهبری هم بیان شد که وقتی سال جدید نامگذاری میشود به دنبال تغییر سربرگ نامهها و... نباشید و مجدانه کار واقعی کنید.
یکی از کارهایی که در راستای تحقق شعارهای سال در چندین سال گذشته باید انجام میشد، تغییر نظام مالیاتی به نفع تولید بود؛ هرچند باید در زمینه نظام مالیاتی به سراغ یکسری اقدامات رفت که بعضا شاید ساختارشکنانه باشند، باید این را دانست که اگر قوانین به نفع تولید تغییر نکنند، اتفاق خاصی رقم نمیخورد و نباید توقع معجزه در بخش تولید داشت.
طاهریمهر با اشاره به بیعدالتیهای موجود در نظام مالیاتی فعلی نسبت به تولید و تولیدکننده گفت: نظام مالیاتی فعلی شامل بیعدالتیهای بسیاری در قبال تولید است. شما به وضع مالیات عملکرد یا حتی مالیات بر ارزش افزوده که اصلا نباید برای تولیدکننده دردسری ایجاد میکرد دقت کنید، به مشکلات نظام مالیاتی در قبال تولید پی خواهید برد. اما اگر کمی از این مسائل فاصله گرفته شود و کلانتر به موضوع پرداخت، متوجه خواهید شد که نظام مالیاتی در نگاه کلان برای هر پول مولدی دردسر ایجاد میکند و تقریبا با پولهای غیرمولد کاری ندارد.
این کارشناس مسائل مالیاتی ادامه داد: نظام مالیاتی در برخورد با جامعه هدف خود به سراغ بخشهایی میرود که اخذ مالیات از آنها راحت باشد. این بخشها کجاست؟ این بخشها همان بخش مولد و شفاف اقتصاد هستند که راه فراری ندارند و همیشه به عنوان نفرات نخست درگیر نظام مالیاتی میشوند. درحالی که باید به این فکر شود چرا از پولی که در خدمت مملکت است با این نرخهای تیز مالیات گرفته میشود؟
آیا تا به حال به این فکر کردهاید چرا پولی که حاصل زحمت و تولید و نتایج این پول برای ایران مفید و مولد است، بیشتر و سختگیرانهتر در معرض اخذ مالیات است؟ آیا فکر کردهاید چرا سفتهبازی در ایران از تیغ تیز مالیات در امان است، اما تولید گرفتار این تیغ شده است؟
وی با اشاره به لزوم ایجاد عدالت مالیاتی، اظهار کرد: آمده اند و یکسری ادبیات ایجاد کردهاند که مالیات دارای دو نوع عدالت است؛ عدالت عمودی و بعد عدالت افقی. عدالت افقی آن است که دو نفر که درآمد یکسانی دارند، مالیات یکسانی بدهند. باید گفته شود که همین عدالت افقی هم بیعدالتی است.
چرا پولی که در خدمت تولید و مملکت است، باید به اندازه پول سفتهبازی مالیات بدهد؟ یا گفته میشود که مالیات عمودی آن است که افراد با درآمد بیشتر مالیات بیشتری بدهند. سوالی که می شود، این است: چرا باید فردی که تولید میکند و با گذر زمان توسعه را برای تولید و کشور به همراه دارد، مالیات بیشتری بدهد تا جلوی توسعهاش گرفته شود.
مالیات از درآمدهای بالا بیشتر گرفته شود، اما نه از درآمدهایی که در مسیر تولید بوده و قرار است در همین مسیر بماند. اگر پول خواست از تولید خارج شود با نرخهای سنگینتر مالیات گرفته شود، اما وقتی که پول در تولید است چرا باید مالیات مانع توسعه تولید و اشتغال باشد؟
طاهری مهر در پایان گفت: در نهایت اینکه برای رسیدن به مطلوبیت اقتصادی که شاید همان ثبات اقتصاد کلان و... باشد، باید تولید را تکریم کرد؛ آن هم نه نمایشی بلکه کاملا عملی و واقعی. باید نظام مالیاتی طوری به نفع تولید تغییر کند که نرخهای بالا مربوط به بخشهای غیرمولد باشد و بخشهای مولد از نظام مالیاتی آسیب نبینند.