به گزارش تابناک، اگرچه دانشمندان در سراسر جهان تلاشهای بی وقفهای برای مبارزه با سرطان انجام میدهند، اما بروز تومورهای بدخیم در حال افزایش است و سرطان همچنان سالانه جان میلیونها نفر را میگیرد و تنها در سال ۲۰۲۰، مرگ و میر ناشی از آن به ۱۰ میلیون مورد در سراسر جهان رسیده است.
بنابراین، دانشمندان به دور از رویکردهای طب سنتی، از جمله سه گزینه کلاسیک که شامل درمان جراحی، رادیوتراپی و شیمیدرمانی است، در جست و جوی راهبردهای درمانی جدید و تکنیکهای نوین برای کاهش ابتلاء هستند.
در این راستا دکتر منال محمد ال سید، ایمونولوژیست دانشگاه قاهره در اظهاراتی اختصاصی به «الاهرام» گفته است: ایمونوتراپی یکی از امیدوارکنندهترین فناوریهای درمانی برای سرطانهای سرسخت است که در سالهای اخیر پیشرفت زیادی داشته است.
دکتر منال محمد گفت: ما میتوانیم سیستم ایمنی را ارتشی تعریف کنیم که از بدن ما محافظت و با اجسام خارجی مانند میکروبها مبارزه میکند. همچنین سلولهای غیر طبیعی مانند سلولهای سرطانی را پس از شناسایی آنتی ژن روی سطح آنها که سرطان است، کشف و از بین میبرد. سلولها معمولاً با حیله گری و بدخواهی پنهان میشوند تا سلولهای ایمنی را فریب دهند و از سیستم ایمنی فرار کنند.
او گفت: در این جا، ایمونوتراپی نقشی استراتژیک در تحریک سیستم ایمنی برای مقابله با سرطان دارد. این کار با مکانیسمهای عمل متفاوتی انجام میشود که هدف همه آنها ردیابی و یافتن سلولهای سرطانی پنهان در بافتهای بدن است که سیستم ایمنی به تنهایی قادر به شناسایی آنها نیست و سپس به این سلولهای مخفی به روشی آموزش میدهند تا کار را آسانتر کنند و سیستم ایمنی آنها را پیدا کرده و به آنها حمله کند.
همچنین به تقویت سیستم ایمنی و بهبود توانایی آن در انجام عملکردهای مختلف از جمله حمله به سلولهای سرطانی با تحریک سیستم ایمنی بدن برای تولید سلولهای ایمنی طبیعی تری که در برابر بیماری مقاوم هستند کمک میکند.
دسترسی مواد فعال ضد سرطانی را به طور مستقیم به محل سلولهای سرطانی برای کشتن و از بین بردن آنها تسهیل میکند؛ بنابراین با گذشت زمان، ایمونوتراپی ممکن است به جلوگیری از گسترش سلولهای سرطانی به نواحی مختلف بدن کمک و رشد تومورهای سرطانی را متوقف کند یا به تاخیر یبندازد.
این مشاور ایمونولوژی در دانشگاه قاهره ادامه داد: یکی از جدیدترین روشهای ایمونوتراپی مورد استفاده، سلول درمانی تطبیقی است که مبتنی بر توانایی آن در دیدن آنتی ژن روی سطح سلولهای سرطانی با طراحی و مهندسی ژنتیکی است.
این تکنیک به روشی ساده بر ایده استخراج تعداد معینی از سلولهای ایمنی طبیعی (T) از داخل تومور سرطانی، انتخاب موثرترین و مقاومترین سلولهای ایمنی برای انجام اصلاحات ژنتیکی و برنامهریزی مجدد آنها برای بالا بردن سطح تومور سرطانی متکی است. بازدهی سیگنالهای عملکردی داخل سلولها برای کشندهتر شدن علیه سلولهای سرطانی و سپس دو برابر کردن تعداد سلولهای ایمنی آموزشدیده در آزمایشگاه، سپس سلولهای ایمنی T بهبود یافته و اصلاحشده ژنتیکی برای نظارت و ردیابی سلولهای سرطانی دوباره به بدن بازگردانده میشوند.
همچنین این سلولهای ایمنی آموزش دیده برای جلوگیری از عود سرطان برای مدت طولانی در بدن باقی میمانند. این فناوری کارایی خود را در درمان سرطانهای خون و اندامهای سازنده خون ثابت کرده است، اما همچنان در مبارزه با سرطانهای جامد با چالشهایی مواجه است که در حال حاضر محققان زیادی را برای توسعه این فناوری به منظور مقابله با آن چالشها جذب کرده است.
منبع: الاهرام